Vikan - 01.07.1971, Blaðsíða 9

y/'-V'WÍ w «v, Hvs'w" ' *^wl • • «"%*«> 'V-'Í'W
« ' .• f ' :!*í •' •■ •' •• >•
liíiiiiillíi
ÍÍÍÍíSí:::'1'"^-
Reynir dregur bílinn sinn.
Hann þurfti að draga hann þrisvar sinnum fyrir sjónvarpsmennina og í þriSja skiptiS upp þó nokkra brekku.
raunir fyrir þá, sleit tóg og
braut handjárn, og það varð
byrjumn á þessu.
—• Gafstu þeim hjá sjónvarp-
inu frjálsar hendur með að
binda þig eins og þeir gætu?
—- Já, þeir máttu gera hvað
sem þeir vildu og velja til þess
þá menn, sem þeir óskuðu eft-
ir.
— Máttu þeir nota bæði
bönd og járn?
— Já, hvað sem þeir vildu.
—• Og treystirðu þér til að
gera þetta hvar og hvenær sem
er?
— Já, hvar og hvenær sem
er.
— Og nú er í ráði að end-
urbæta sjónvarpsþáttinn og
reyna að fá hann sýndan er-
lendis?
— Já, það hefur komið til
tals. Ég bíð með talsverðri
eftirvæntingu eftir þeirri
stundu. Mér hefur verið sagt,
að leitun sé í heiminum að
mönnum, sem geti gert þetta.
Ég veit ekki, hvort það er satt,
en það ætti að koma í ljós, ef
þátturinn verður sýndur er-
lendis.
— Og þá hefurðu í hyggju
að gera aflraunir að atvinnu
þinni?
— Já, ef ég get haft atvinnu
af því, þá ætla ég að gera það.
Og þá mun ég að sjálfsögðu
byrja að þjálfa mig fyrir al-
vöru.
Talið berst ag fakírum er-
lendis og Houdini, sem er tal-
inn frægasti töframaður, sem
uppi hefur verið.
— Houdini var nú víst meiri
galdramaður, en hann var
sterkur, segir Reynir. — Ég
held að hann hafi aldrei slitið
eða brotið neitt.
—- Hefurðu kannski hugsað
þér að sameina töfrabrögð og
aflraunir í framtíðinni?
—• Nei, ég hef hvorki þekk-
ingu eða vit til þess. Auk þess
er ég því algerlega mótfallinn
að beita brögðum í sambandi
við aflraunir. Ég er staðráðinn
í að hafa aldrei svik í tafli,
því að sannleikurinn kemur
alltaf í ljós um síðir, eins og
þar stendur. Ég hef alltaf ein-
beitt mér að atriðum, sem eru
auðskilin fyrir alla, sem horfa
á þau.
—■ Sástu nokkurn tíma
Gunnar Salómonsson, eða Úrs-
us eins og hann kallaði sig,
sýna listir sínar?
Framhald á bls. 45.

::

i||

Allt í einu sá ég fvrir mér hóp af ungum stúlkum, sem voru að drukkna.
Um leið og ég einbeitti huganum að þessari sýn, lyfti ég steininum.
Ég er staðráðinn í að hafa aldrei svik í tafli, því að sannleikurinn kem-
ur alltaf í Ijós um síðir . . .
26. TBL. VIKAN 9