Vikan - 01.07.1971, Síða 33

kaffið. Hún lá enn alklædd í
sófanum, en Pétur hlaut að
hafa breitt yfir hana fyrir
löngu, því að henni var óþol-
andi heitt og hún var sveitt.
Og hana verkjaði í höfuðið eins
og hún væri með timburmenn.
Kaffi! Kaffi núna! Hún gerði
sér líklega til að hrinda frá sér
bakkanum, en Pétur kom í veg
fyrir það.
— Nú drekkurðu kaffið þitt,
Anna. Og svo ferðu í steypi-
bað og hlý föt, því að við ætl-
um í gönguferð um skóginn.
Ég hringdi í vinnuna og sagði,
að þú gætir ekki komið — nei,
ég sagði ekki ’ orsökina fyrir
fjarvist þinni, en sú, sem svar-
aði —■ hún heitir víst Lotta —
virtist halda, að þú værir kvef-
uð. Hún sagði, að þú hefðir
verið lasleg lengi. Og ég á
fleiri frídaga inni.
Hún leit á hann og augu
hennar voru svo undarlega
þurr og þó sveið hana í þau.
—Pétur, sagði hún. — Sagði
ég ekki ýmislegt heimskulegt
við þig í gær? Eg held, að ég
hafi gert það . . . en þú skilur
víst. hvernig þetta er, þegar
við Kristján . . .
É'g skil þig, greip hann
fram í fyrir henni. — Meira en
bú veizt. Og ég veit líka, að
ég fæ ekki hrós fyrir það. sem
ég ætla að gera núna, en ég er
stóri bróðir þinn og þú verður
að sætta þig við að gera það,
sem ég segi þér. Eg hef hug-
laítt málið í nótt. Það er bezt,
að þú verðir hiá mér, unz því
■'•ersta er aflokið, svo að ég
geti fvlgzt með þér. Svo þú
tókst aftur töflur í gær? Já. ég
sá bað á bér og seinna fann ég
nokkrar í töskunni þinni. Þú
færð ekki að gera það aftur,
Anna. Heyrirðu það? Nú hlýð-
ir þú mér og ferð í vinnuna á
morgun, en í dag hvílum við
okkur.
Pétur hlaut að ráða. Hann
fór með hana í fjögurra klukku-
stunda gönguferð og hún var
svo þreytt, þegar hann kom
heim með hana um kvöldið, að
hún háttaði sig og steinsvaf í
þrettán klukkustundir sam-
fleytt. Hún fór í vinnuna og
sagði Lottu frá skilnaðinum, en
Lotta tók því eins og hún hefði
sagt. henni, að bað hefði komið
lykkjufall á síðustu sokkabux-
urnar hennar.
Undarleet. Það var líka und-
arlegt, að Kristián skvldi ekkt
hringja. En það var ekki und-
arlegt að finna þrjár mímósu-
greinar á skrifborðinu ásamt
korti frá Leif, sem á stóð: Þetta
Sannkallaður veizlufagnaður skýjum ofar,
á leið til Oslóar, Gautaborgar eða
Kaupmannahafnar.
Ljúffengasti veizlukostur og drykkjarföng
innifalið í fargjaldinu, og þjónustuna um
borð róma allir, sem reynt hafa.
LOFTLEIDIR
26. TBL. VIKAN 33