Vikan - 15.07.1971, Síða 14

Hljómleikar DEEP PURPLE
sem haldnir voru hér daginn
eftir 27 ára afmæli lýðveldis-
ins í síðasta mánuði voru tví-
mælalaust beztu popphljóm-
leikar sem hér hafa verið
haldnir frá upphafi — svo langt
sem þeir náðu.
Það var bara ekki nógu langt,
því miður. Þegar þeir félagar
voru að komast í gott stuð fór
allt á annan endann — rafmagn
fór af nokkrum sinnum — og
þar með var allt búið. Það er
undarlegt, en á öllum tónleik-
um sem hér hafa verið haldnir
skeður alltaf það sama þegar
listamennirnir ætla að láta al-
mennilega til sín taka: Raf-
magnið fer af. Skýringin er líka
alltaf sú sama: Rafkerfi hússins
þoldi ekki álagið, en fyrir mína
parta er ég hættur að taka þá
skýringu góða og gilda og satt
að segja hef ég aldrei gert það.
Frekar hallast ég að því að raf-
magnið sé einfaldlega tekið af.
En nú er manni sém sé sagt að
i Laugardalshöllinni sé kerfið
gert fyrir ákveðið álág og þeg-
ar þeir félagar settu stróbó-
skópið í samband undir lokin
hafi álagið orðið of- mikið og
eftir að skipt hafi verið um ör-
yggi tvisvar eða þrisvar hafi
þeir orðið reiðir og neitað að
spila meira — enda búið að
henda öllu draslinu á sviðinu í
gólfið.
En hvað sem því líður, þá
voru þetta góðir hljómleikar og
DEEP PURPLE komu mjög á
Ómar Valdimarsson
heyra
Ip- má
óvart, sérstaklega þó Ritchie
Blackmore, gítarleikarinn. Ann-
ar eins gítarleikur hefur aldrei
heyrzt á íslandi og áreiðanlega
líður á löngu þar til slíkt endur-
tekur sig. Sviðsframkoma
Blackmores var líka með fá-
gætum hressileg og var hann
sjálfur kominn í svo gott stuð
undir lokin, að hann þrusaði
gítarnum í vegginn og mölbraut
hann.
Þeir byrjuðu á „Speed King“,
af síðustu LP-plötu sinni, „Deep
14 VIKAN 28. TBL