Vikan - 19.10.1972, Blaðsíða 33

FRAMHALDSSAGA EFTIR
BRUCE GRAEME
NÍUNDI HLUTI
Enn hefur ekkert orðið nánar uppvist um dauða
hennar, en lögreglan hefur komið hér oftar en einu
sinni til að spyrjast fyrir, af því að svo skammt var
liðið siðan hún hafði dvalið hér. í»vi miður get ég
engar upplýsingar gefið.
hverri annarri ástæöu láta mig
gera tilraunirnar á sér. En þvi
miöur eru ekki nærri allir til þess
hæfir.
— Þessar tilraunir yöar
iltheimta þá einhverja sérstaka
eiginleika hjá fólkinu, sem þær
eru gerðar á? spurði dr.
Priestley,
Partington skildi sýnilega rétt,
hvaö hinn var að hugsa, og
svaraði: Þér megiö ekki halda,
aö þaö sé neitt dularfullt við
þessar aðferöir minar. Þær
útheimta ekki neinn sérstakan
næmleika hjá tilraunafólkinu.
Miklu frekar mætti segja, aö
mistök min séu sjálfum mér aö
kenna, eða þvi, að áhöld min séu
enn ekki nógu fullkomin. En
sannleikurinn er sá, að þrátt fyrir
endurteknar tilraunir get ég ekki
fengið neinn samfelldan árangur
hjá sumu fólki, en aftur á móti hjá
ööru. Til dæmis var siöasti
gesturinn minn, sem dó svo
snögglega og sorglega, einn
þeirra, sem ekki dugðu til
tilraunanna.
Dr. Priestley setti uppundv-
unarsvip og Partington flýtti
sér að halda áfram: — Hún hét
ungfrú Cynthia Bartlett. Aður en
mánuður var liðinn frá þvi að hún
fór héðan, fannst hún hengd I
eldhúsinu i Wargrave House, sem
er ekki nema fáar milur héðan.
Enn hefur ekkert orðið nánar
uppvist um dauða hennar, en
lögreglan hefur komiö hér oftar
en einu sinni til að spyrjast fyrir,
af þvi að svo skammt var liðið
siðan hún hafði dvalið hér. Þvi
miður gat ég engar upplýsingar
gefið, þar sem ég hafði ekki séð
hana siðan hún fór héðan. En
auðvitaö snart þetta mig afar illa,
ekki sizt þar sem það gerðist
réttri viku eftir að veslings André
varð fyrir slysinu.
— Það er merkilegt, sagöi
Priestley. — Er hægt að hugsa
sér nokkurt samband þar i milli?
Partington hristi höfuðið. —
Það get ég varla skiliö, enda þótt
ég haldi, að lögreglan sé sannfærð
um, að svo hafi verið. Og meira
að segja hefur fulltrúinn hérna
haldið fram þeirri skoðun, að
André, sem af einhverjum
ókunnum ástæðum kom heim
svona óvænt, hafi látið böggul
detta niður hjá Wargrave House.
Hann virðist halda, að ungfrú
Bartlett, sem — mér óafvitandi —
dvaldi i Waldhursf um það leyti,
hafi hirt þennan böggul. Ég veit
vitanlega ekki við hvað hann
kann að styðja þetta álit sitt, en i
mlnum augum er það ekki annað
en vitleysa. Ég sagði Everley
fulltrúa, að þeim André og ungfrú
Bartlett hafi komið mjög vel
saman, meöan þau dvöldu hér
bæði, en þar út yfir er ég sann-
færður um, að ekkert samband
hefur verið milli þeirra.
— Tilviljunin er meiri þáttur i
lifi manna en flestir vilja kannast
við, sagði Priestley. — Auðvitað
getur eitthvert samband hafa
verið milli þessara tveggja at-
burða. Mér skilst, að ekkert hafi
orðið uppvist um tilganginn með
morðinu?
— Ekki svo að ég viti. Ég geri
ekki kröfu til að. heita neinn
glæpafræðingur, en ég get ekki
fundiö aðra skýringu en þá, að
ungfrú Bartlett hafi orðið fyrir
barðinu á einhverjum morð-
sjúkum manni. Hún var annars
einkennileg að mörgu leyti. Ég
hafði næg tækifæri til að athuga
það meðan tilraunir okkar stóðu
yfir. Hún var sterk og sjálfstæð
kona, og gædd þessu kappi og
kæruleysi, sem tekur ekkert tillit
til torfærna á veginum að óskum
manns. Auðvitað er það vel
hugsanlegt, að hún hafi bakað sér
hatur einhvers, en að það hatur
hafi verið nægileg ástæða til að
myrða hana, þvi trúi ég ekki.
— Þér segið, að hún hafi verið
myrt ekki langt héöan. Vissuð þér
Fravihald á bls. 38. .
42. TBL. VIKAN 33