Vikan - 04.08.1977, Qupperneq 47

með að þorna upp, þú getur ekki
notið hamingjunnar. Þú getur ekki
verið glöð og blíð, þú getur ekki
elskað lífið og ástina, þú ert
utanveltu við allt, sem raunveru-
lega lifir.
,,Ég hef tapað gleðinni," voru
orðin, sem hún þurrkaði út. Allt f
einu skildi hún, hvers vegna hún
hafði gert það. Þarna var lygin: Að
hann hefði rænt hana gleðinni.
Hún hafði ekki verið hamingju-
söm, hann hafði gefið henni ham-
ingjuna. Ætlaði hún nú að ræna
hann lífsgleöinni og breyta honum
í þá mynd, sem hún hafði af
manni velferðarþjóðfélagsins?
Breyta honum í hversdagslegan
mann, sem gat rökrætt um
viðburði líðandi stundar af spek-
ingslegu yfirlæti, komið fram eins
og heldri maður, sem kunni skil á
öllum hlutum. Vildi hún þetta?
Allt í einu hringdi síminn. Hún
hrökk við og var rugluð í ríminu,
þar var varla, að hún áttaði sig á
hljóðinu í símanum. Hún var búin
aö bíða svo lengi eftir þessu hljóöi.
Hún tók upp tólið.
- Já.
— Það verður aö opna fyrir
mér, það er læst niðr.
— Nú — bíddu —
— Komdu, það er læst.
Hún leit á sig í speglinum.
Blússan var fráhneppt, og hún sá,
hve hálsinn var áberandi grannur,
höfuðið vó salt, og henni fannst
augun stór og óeðlilega angistar-
leg. Hún hafði ekki þvegið sér
síðan hún kom heim, ekki greitt
sér eða snyrt á nokkurn hátt. Hún
fann til lamandi þreytu um allan
líkamann.
— Þú ert ekki glöö, sagði hann.
Hann horfði á hana athugull.
— Nei.
— Hvað hefur komið fyrir?
— Ekkert.
— Ekkert hefur komið fyrir, en
samt ertu ekki glöð?
— Nei.
— Viltu, að ég fari?
— Nei.
— Hvað er þá að?
— Ekkert.
— Þá átt þú að vera glöð.
— Þú getur ekki skilið þetta....
— Nei, ég skil þig ekki. Hann
var alvarlegur. En eins og alltaf var
hann fljótur að snúa við blaðinu,
hann brosti breitt.
— Norskar konur, sagði hann
— þær eru svo torskildar. Hún
reyndi að brosa, þrátt fyrir
þreytuna og leiöann, henni fannst
allt ómögulegt. Og hún hugsaöi
með sér: Þetta var einföld lausn,
ef maður gæti nú látiö sér þetta
nægja, þegar maður er óánægöur
með tilveruna. Gæti bara afgrertt
allt með orðunum: Norskar konur
eru torskildar.
— Þú elskar mig að minnsta
kosti, sagöi hann síðar, eins og
ánægður malandi köttur.
Hann átti ekki von á svari. Stór
og sterklegur líkami hans lá viö
hlið hennar, og hann sofnaði
strax.
í daufu skini lampans virti hún
friðsælt andlit hans fyrir sér. Það
bar vott um hamingju og velllíðan.
Ht
ítalski
smábíllinn
Autobianchi er rúmgóður smábíll, árangur ítalskrar
hugkvæmni og smekkvísi í bílaiðnaði.
Autobíanchi er nýr bíll á íslandi þótt að hann haffi um árabil verið
seldur víða i Evrópu.
Hann er ódýr i innkaupi og heffur lítinn rekstrarkostnað.
Autobianchi er líka öruggur bíll með framhjóladrifi, sem í öllum
Bíla-fagblöðum er álitið að gefi mestan
stöðugleika og öryggi í akstri.
Autobianchi er bíll sem býður upp á lipurð og hraða í akstri,
jafnframt því að vera sparneytinn á bensín.
BDÖRNSSON i_£o
SKEIFAN 11 REYKJAVÍK SlMI 81530
AUTOBIANCHI Lipur og
harðger..

31.TBL. VIKAN47