Vikan - 29.06.1978, Blaðsíða 11

aunin!
Vikunnar þarf ekki að fara mörgum orðum,
það segir sig sjálft, að sumt efni á betur heima í
dagblaði og annað í vikublaði, og eftir því
verður farið.
Plakatið, sem fylgir blaðinu, hefur að
sjálfsögðu ekki þann tilgang einan að prýða
veggi, þótt snoturt sé. Til þess er ætlast, að fólk
noti það til þess að færa inn öll sín útgjöld,
ekki aðeins kaup á matvælum og hreinlætis-
vörum, heldur einnig allt annað, rekstrar-
kostnað bílsins, rafmagns-, hita- og
símareikninga, fatakaup, leikskólagjöld,
skemmtanakostnað og yfirleitt allt, sem til
fellur. Með því að halda slíkt yfirlit af sam-
viskusemi er hægt að fá góða yfirsýn yjir það, í
hvaða útgjöld tekjurnar fara, og ef til vill
komast menn að því, að sum þeirra séu
ónauðsynleg.
Markmið okkar er, að þeir, sem fylgjast með
neytendaþjónustu Vikunnar og Dagblaðsins, fái
meira fyrir mánaðarlaunin sín.
K. H.
þær síðan slátur eftir hendinni allan vet-
urinn með tiltölulega litilli fyrirhöfn.
Sigrún sagði, að strákamir væru dugleg-
ir að borða slátur alla vega matreitt.
Hún sagðist oft hafa það i hádegismat,
en þá kemur Þorbergur ekki heim, en
hann er ekki sérlega hrifinn af slátrinu.
Það er lika heilmikil vinna að elda ofan í
frystikistuna, en það er vinna, sem borg-
ar sig seinna, þannig að það getur ekki
kallast annað en vinnuspamaður.
Grænmetisræktinni fylgir einnig mikil
vinna, en það er sennilega sú vinna, sem
fólk sækist eftir, hún er bæði skemmtileg
og heilsusamleg. Þar að auki fylgir mikill
sparnaður þvi að rækta sitt grænmeti
sjálfur.
En eins og Sigrún benti á, er býsna
dýrt að vera „fátækur”. Þá er ekki hægt
að leggja út fyrir miklu magni af vörum í
einu, heldur verður að kaupa allt jafnóð-
um. Það þarf lika að hafa húsrými til
þess að geyma stór og hentug innkaup.
Þar að auki eiga ekki allir landsmenn
aðgang að pöntunarfélögum, eins og Sig-
rún hefur á vinnustað sínum.
A.BJ.
„Tvímælalaust til gagns að halda
nákvæma búreikninga," segir
unga konan í Breiðholtinu.
Bensfnkostnaðurinn er tiffinnanlegur liður í
rrfi Breiðhyltinga.
„Við höfðum haldið búreikninga
áður, í fyrrasumar, en gerðum hlé á
reikningshaldinu í vetur,” sagði Aðal-
heiður Sighvatsdóttir, sem tók þátt í
febrúarreikningshaldi Vikunnar, ásamt
manni sínum, Arnmundi Jónassyni.
„Jú, ég tel, að það sé tvímælalaust til
bóta að tíunda nákvæmlega, I hvað
maður eyðir peningunum. Þá sér maður
líka, ef maður eyðir í einhvern óþarfa.
Og eflaust gerir maður það alltaf.
Satt að segja höfum við ætlað okkur
að byrja aftur á búreikningunum, en
bara ekki komið okkur að þvi,” sagði
Aðalheiður.
— Heldurðu kannski, að ekki sé
nauðsynlegt að skrifa hvern einstakan
hlut niður, — það væri kannski nóg að
sundurliða reikningshaldið ekki eins ná-
kvæmlega og gert var í febrúar?
„Nei, ég held, að það sé miklu betra
að sundurliða þetta allt saman, — það
gefur miklu betri mynd af þvi, i hvað
peningarnir fara. En ef fólk nennir þvi
kannski ekki, er hitt þó betra en ekk-
ert.”
Er blm. spurði Aðalheiði um verð á
nokkrum algengum vörutegundum,
kom i ljós, að hún hafði í rauninni litla
eða enga hugmynd um hvað algengustu
nauðsynjavörur kostuðu. Hún er liklega
ekki ein um það.
„Ég veit bara, að maður fer út í búð
og kaupir eitthvað smávegis, sem er nán-
ast ekki neitt, og það er strax komið i tvö
til þrjú þúsund krónur,” sagði hún.
Annars kom I ljós í febrúar, að Aðal-
heiður og Arnmundur lifa mjög spart,
en mánaðarútgjöld þeirra i matvörur
voru 40.634 kr. Varla er hægt að telja
barnið þeirra sem sjálfstæðan einstakl-
ing innan fjölskyldunnar, því það er ekki
nema tveggja ára gamalt. En ef við deil-
um í heildarupphæðina með þremur
kemur út kr. 13.544. Talan hækkar hins
vegar, ef við teljum barnið með sem
hálfan fjölskyldumeðlim. þá verður tal-
an 16.253 kr.. sem verður að teljast vel
sloppið í matarpeninga fyrir mann yfir
mánuðinn. En taka verður með i reikn-
inginn, að Ammundur vinnur vakta-
vinnu að hluta og hefur þá fritt fæði. Á
ekki stærra heimili munar um, þegar
einn borðar annars staðar að hluta.
Liðurinn „annað”. þar sem talinn er
rekstur heimilisbílsins. hreinlætisvörur.
fatnaður og fleira. var hins vegar tals-
vert miklu hærri en matarliðurinn, eða
108.432 kr. Þar af er heimilisbíllinn
langsamlega dýrastur á fóðrum, eða kr.
56.297, en bíllinn þurfti að fara í viðgerð
i febrúar. og fleiri gjöld tengd bilnum
komu í þessum mánuði. Einnig er
bensinkostnaður talsverður fyrir þá. sem
búa i Breiðholti.
Fljótt á litið virðist vera hægt að
spara. ef vel er haldiö á málum i matar-
dálkunum, en það er afar erfitt að spara
i liðnum „annað”, t.d. eins og bensín-
kostnað. Vegalengdimar eru orðnar
talsverðar innan borgarinnar, og til þess
að komast leiðar sinnar er nauösynlegt
að hafa bil. En það er engu likara en að
„kerfið” líti á bil sem einhvern munað,
sem skattleggja beri alveg i hámarki.
slikar eru álögumar, sem lagðar eru á
bifreiðaeigendur.
A.Bj.
26. TBL.VIKAN 11