Vikan - 06.03.1980, Page 48

SkíÖaskólinn
I ptógafingunum lærðum við að hreyfa skiðin
(hælana) sundur og saman og beita innri
köntunum og að láta þau fljóta á snjónum ýmist
svo til flöt eða með mikilli kantbeitingu. Þar með
lærðum við undirstöðuatriði í að stýra skíðunum,
þvi að allar beygjur byggjast meira og minna á
haslhreyfingu út og að setja skíðið á innri kant
um leið. Þriðja atriðið sem kemur næst við sögu
og er ekki síður mikilvægt en hin fyrri tvö er:
ÞUNGAFLUTNINGUR AF EINU SKÍÐI Á
ANNAÐ
Litum nú á mynd nr. 1. Þetta er venjuleg plóg-
staða, hælar í sundur, innri kantar i snjónum og
sami þungi á báðum skíðum. Á meðan við
stöndum þannig jafnt á skíðunum rennum við
beint niður brekkuna. Eins og þið sjáið visar
vinstra skíðið til hægri og hægra skiðið til
vinstri. Það liggur þvi i augum uppi, að færum við
meiri þunga á annað skiðið, þá beygjum við í þá
átt, sem skíðið stefnir. En til þess að beygjan
takist vel, er ekki nóg að færa þungann á skiðið,
við verðum að ýta hælnum á skiðinu út um leið,
þ.a. stýra okkur með hælnum. Á meðan verið ar
að átta sig á þessum þungaflutningi og hæl-
stýringu, er tilvalið að gera litlar beygjur sem
næst falllinunni, stíga til skiptis á hægra og
vinstra skíði og renna hælunum út um leið (sjá
myndir nr. 1-5).
Skoðum nánar, hvað gerist i hverri beygju fyrir
sig. Við byrjum i plóg með sama þunga á báðum
skiðum og hendur á hnjám (lærum) eins og áður
til þess að hafa betra jafnvægi og til þess að
koma í veg fyrir óæskiiegar armsveiflur og
bolhreyfingar. Við skulum nú láta okkur renna af
stað i plógnum og fara að engu óðslega. Þegar
vlð finnum, að jaf nvægið er i góðu lagi, ýtum við
vinstri hæl út og gefum eftir í hnjám um leið (til
þass að fá mýkt i hælhreyfinguna og auðvelda
hana) og færum þungann á skiðið. Ef allt er með
felldu eigum við að beygja núna til hægri. Við
siökum þvi næst örlítið á hnjánum (réttist örlítið
úr þaim og hendur færast ofar á læri), við byrjum
svo beygjuna til vinstri með þvi að stýra okkur
með hægri hæl (ýta honum út) og fjaðra um leið
mjúkt i hnjám og flytja þungann á skiðið. Reynið
að láta hælhreyfinguna út, fjöðrunina i hnjám og
þungaflutninginn renna saman. Og þannig koll
af kolli niður alla brekkuna.
Nú skulum við æfa okkur i „alvörubeygjum" eins
og við sjáum hér á opnunni.
Við byrjum í venjulegri plógstöðu og rennum
okkur á ská í brekkuna (6. mynd). Þunginn hvílir
meira á neðra skiðinu, hendur á lærum rétt ofan
við hné. Við byrjum nú að stýra okkur með
vinstra skíðinu, sem er ytra skíðið i beygjunni.
Eins og i litiu beygjunum, sem við æfðum okkur í
fyrst, rennum við hæinum á „stýriskiðinu" út
og látum það liggja svo til fiatt á snjónum á
meðan og stöndum vel á neðra skiðinu (þetta
hvort tveggja auðveldar hreyfingu skiðisins út).
Nú byrjar þungafiutningurinn yfir á stýriskiðið.
Við höllum okkur örlítið yfir vinstra hnéð og
rennum hendinni neðar um leið og þrýstum
hnénu fram (stýrum um leið hreyfingu skíðisins
með hnénu), sjá 7. mynd. Því meir sem okkur bur
í beygjuáttina þvi meira flytjum við þungann yfir
á stýriskíðið og beitum innri kanti þess einnig
meir (með því að ýta hnénu hæfilega inn á við).
r. n