Vikan - 03.04.1980, Qupperneq 57

í öðrum löndum
Páskasiðir
I Tékkóslóvakíu hefur alltaf verið um
fleiri en ein trúarbrögð að ræða þó
kaþólska hafi oft haft yfirhöndina og fer
þetta eftir landshlutum. Þar af leiðandi
hefur líka verið nokkur munur á páska-
haldi eins og öðrum trúarhátíðum.
Ég ólst upp í norðaustur Bæheimi þar
sem lögð hefur verið hvað mest áhersla á
að hafa gamlar siðvenjur í heiðri. 1
bernsku minni einkenndist páskahaldið
að vísu sem og aðrar hátíðir af vöru-
skorti stríðsáranna. T.d, var alls ekki um
neitt súkkulaði að ræða, í hæsta lagi
nokkra grjótharða konfektmola innan i
pappírseggi.
Það sem var og er reyndar enn einna
frábrugðnast við okkar páskahald er
annar I páskum en hann er sambærilegur
við bolludaginn hér. Nokkru fyrir páska
kepptust allir við að mála egg sem þurftu
að vera tilbúin fyrir þennan dag þvi að
þá fóru allir á stjá með boltuvendina
sína, eða réttara sagt eggjavendina sína,
þvi við flengdum fyrir egg en ekki bollur.
Þessir vendir voru gerðir úr pílviði,
skreyttir slaufum og borðum og gátu
verið heilmikið listaverk. Þetta var hinn
æsilegasti leikur því allir vildu fá sem
flest egg. Á öðrum stöðum kárnaði
gamanið svo mjög að vatni, eða jafnvel
ilmvatni, var hellt yfir fólk til að herja út
úr því egg, sem var auðvitað miklu
hvimleiðara en hinar saklausu
flengingar.
Á páskadag reyndu allir að, hafa
lambakjöt á borðum. eða kiðlingakjöt ef
Olga Maria Franzdóttlr mefl páskaegg frá heimalandi sinu.
lambakjöt fékkst ekki. Og páskabrauðið
var lika ómissandi liður í hátíða-
höldunum. Einn af þeim páskasiðum
sem er mér hvað minnisstæðastur að
heiman var sá að mamma skar eitt egg i
jafnmarga hluta og fjölskyldumeðlimir
voru og neyttum við þess saman. Þetta
egg var nokkurs konar sameiningartákn
fjölskyldunnar.
Þó að páskahátíðin hafi ekki lengur
yfir sér jafnstrangtrúaðan blæ og í
gamla daga frekar en aðrar trúarhátíðir
er þó enn til fólk i Tékkóslóvakiu sem
tekur föstuna mjög hátíðlega og neytir
ekki kjöts frá sprengidegi. Og sveita-
konur frá Slóvakiu og Suður-Mæri halda
áfram að streyma til borganna fyrir
páska þar sem þær selja skrautlega
máluð egg og listilega gerða eggjavendi á
götunum. Því hvað sem öllum
trúmálum líður verða víst seint svo
miklar breytingar kynslóða á milli að
börnunum sé ekki alltaf jafnmikið
kappsmál að fá sem allra flest egg á
annan I páskum.
JÞ
Vandarhögg á
annan í páskum
Olga María Franzdóttír, starfsmaöur Hagstofu íslands, segir frá páskahaldi í Tákkóstóvakíu.
Táklcnaskur eggjavöndur.