Vikan - 03.04.1980, Blaðsíða 59

wUM.
. . . langar helst i hnött, oröabœkur,
myndavél, körfustól, rúm og jafnvel
kassettutæki...
. . . ekkert nema hest. Jú, og svo
væri gott að fé peninga fré hinum og
þá myndi ég eyða þvi i hestinn,
hnakk, beisli og þess háttar...
. . . langar i hillur, körfustóla, úr,
kassettutæki, myndavál, skíða-
fatnað og kannski utanlandsferð...
... ég vildi fá úr, skfði, kassettutæki,
húsgögn og rnyndavél...
Vígsla ungmennis í tölu fullorðinna þegar
ákveðnum aldri er náð tíðkast meðal flestra
þjóða heims þótt formið sé með ýmsu móti.
Fermingin er okkar aðferð við þá hluti og
hérlendis er algengast að hún fari fram í kirkju
og tilheyrandi þykir svo að gjafir, hamingju-
óskir og stórveisla fylgi í kjölfarið.
En það má framkvæma þetta með ýmsu
móti af hálfu fjölskyldnanna og kostnaðurinn
er alls ekki alls staðiar sá sami. Við fylgdumst
með undirbúningi fermingar fjögurra barna
úr sömu blokkinni og taldist okkur svo til
að heildarkostnaðurinn væri ekki undir tveimur
og hálfri til þremur milljónum króna í þessum
eina stigagangi. baj
Það sem þau sögðu svo
sjálf:
.. . þaö er ábyggilega svolítið um það að
krakkar láti ferma sig til þess að vera
eins og hinir en hundleiðist raun-
verulega allt saman og verða þeirri stund
fegnastir þegar allt er yfirstaðið...
... mér finnst ég akkúrat á þeim aldri að
geta ákveðið hvort ég vil fermast eða
ekki...
... væri ekki betra að vera 16-17 ára? Þá
værum við örugglega betur þroskuð og
gerðum okkur frekar grein fyrir því sem
er að gerast...
. . . þá væri hætt við því að færri létu
ferma sig heldur en núna, þegar við
erum þetta ung ...
. . . allir hlakka nú til fermingarinnar og
þá verður auðvitað veislan og gjafirnar
hápunkturinn...
. . . auðvitað kvíðir maður því að gera
kannski eitthvað vitlaust í kirkjunni,
verða sér til skammar með þvi að detta
eða hlæja eða heyra ekki í prestinum ...
. . . algengt að hóta vinpm og
kunningjum að mæta þegar þau
fermast, sitja úti í horni og hlæja og
gretta sig ...
... en þaðer mest í grím ...
. . . það hefði verið alveg jafngott að fá
bara peningana sem veislan kostar. Þá
hefði ég getað keypt eitthvað á hestinn
fyrir aurana ...
. . . í skólanum eru ýmsar tröllasögur I
gangi um kostnað við allt umstangið og
metingurinn er talsverður...
. . . hárgreiðslan kannski á tugi þúsunda
og ótrúlegustu sögur af veislunum ...
. . . stelpurnar metast um veisluna hver
hjá annarri en strákarnir tala mest um
gjafirnar...
... og fötin eru stórmál...
. . . allir í skólanum ætla að láta ferma
sig, nema þrír....
. . . við fórum nú öll í kirkju af og til,
löngu áður en við byrjuðum að ganga til
prestsins...
. . . kannski er maður ekki beinlinis
trúaðri eftir að hafa gengið til prestsins
en hefur þó lært heilmargt um ýmsa
hluti tengda trúnni og þetta hefur verið
skemmtilegt...
... svona fræðsla þyrfti ekki endilega að
miðast við ferminguna, ætti að vera
fyrir alla aldurshópa ...
. . . miklu meira gagn að göngunni til
prestsins heldur en því formi sem notað
er í venjulegri messu ...
. . . liklega myndum við öll vilja halda
áfram í svona fræðslu þótt fermingunni
sé lokið...
. . . í kirkju lærir fólk að biðja en fær
ekki neina eiginlega fræðslu ...
. . . það getur verið gaman að kirkju-
ferðum líka ...
. . . bæði pabbi og mamma kenndu mér
að biðja og fara með bænir...
. . . það var eins hjá mér, þó kannski
meira mamma ...
... foreldrar mínir eru ekkert sérstaklega
t'rúaðir en afi og amma hafa hins vegar
séð um þá hlið málanna ...
... það voru líka afi minn og amma sem
kenndu mér, sérstaklega amma ...
Fermingarbörnin fjögur fermast öll
hjé Sigurði Guðmundssyni, presti
Víðistaðasóknar i Hafnarfirði.
Heildarkostnaður foreldra saman-
lagt úr þessum eina stigagangi var
eins og éður sagði fré tveimur og
héifri og upp f þrjér milljónir króna.
En það er hægt að komast af með
minna og samkvæmt okkar út-
reikningi er mögulegt að koma
kostnaði við allt saman niður i tvö
hundruð þúsund krónur fyrir hvert
barn. Þé er reiknað með ekki
fjölmennara kaffiboði en fyrir
tuttugu manns, nokkuð vönduðum
fatnaði og gjöf fré foreldrum mó
þó ekki fara yfir 35 þúsund krónur.
En svo getur kostnaðurinn farið
alveg upp í rúma milljón é barn og
þó er betra að vera ekki alveg aura-
laus.
VEISLAN:
Hjé Halta hananum fengum við
þær upplýsingar að kostnaður við
kalt borð væri fré tæpum 6.000
krónum og upp i 7.000 é gest.
Svipað verð væri é heitum mat,
kannski ivið ódýrara og sama er að
segja um kökuboð. Búast mé við
að kostnaðurinn sé svipaður i
heimahúsi þvi fólk gleymir oft að
reikna með rafmagni og ýmsum
kostnaði við hréefni sem til er fyrir
é heimilinu.
GJAFIRNAR:
Við leituðum svara við þvi hvað
gjafir þær sem fermingarbörnin
óskuðu sér kostuðu i dag og
fengum út eftirfarandi:
MYNDAVÉL:
Hjé Hans Petersen í Glæsibæ fést
myndavélar til fermingargjafa fré
12.000 krónur en þé er um
vasamyndavél að ræða. Þær kosta
fré 12.000 og upp i 44.000.
Instamatic fést fré 15.000 og upp i
33.690 og svo fullkomnar mynda-
vélar é bilinu fré 78.000 og upp í
200.000.
SKÍÐAÚTBÚNAÐUR:
í Músik og sport é Reykjavíkur-
vegi fengust skiði og tilheyrandi í
ýmsum verðflokkum. Þó eru
rúmar hundrað þúsund krónur
légmarkið og fatnaður fæst svo frá
30.000 og upp úr.
KASSETTUTÆKI:
Hjé Radióbæ í Ármúla fést
kassettutæki til fermingargjafa og
er verðið fré 86.000 og upp í
165.000 krónur. Þé er yfirleitt
útvarp með i kaupunum.
ARMBANDSÚR:
Í verslun Hermanns Jónssonar í
Lækjargötunni fést handtrekkt
armbandsúr é 35.000 krónur.
Sjélftrekkt úr kosta fré
45.000 krónum en rafhlöðuúrin
eru fré 70.000 og upp i 80.000
krónur.
HNÖTTUR:
Hjé pennanum i Hafnarstræti fést
hnettir af ýmsum gerðum, sá ódýr-
asti é 14.000 og sé dýrasti é 45.000
krónur.
ORÐABÆKUR:
í Méli og menningu fést orða-
bækur é gamla góða verðinu —
14.650 krónur.
KÖRFUSTÓLAR:
Í Linunni i Hamraborg fést
körfustólar og kosta þeir fré 35.000
krónum og upp í 84.500 krónur.
HESTUR:
Ótaminn hestur kostar ekki mikið
undir 500.000 krónum og þé er ekki
reiknað með tamningu, fóðrun,
hnakki, beisli og fleiru.
14. tbl. Vikan S9