Vikan - 06.11.1980, Blaðsíða 11

„Stracciatella alla romana” er hin
súpan, rómverskrar ættar: Þeytt eru
saman egg, ostur og hveiti. Þessu er
blandað í sjóðheitt kjúklingasoð, sem
siðan er þeytt kröftuglega með gaffli og
borið fram alveg við suðupunkt,
Frábær vín
Vínlistinn er hins vegar af heima-
slóðum, valinn af Silvano Bruci vin-
þjóni, Þar eru fyrst og fremst göfug
Chianti vín héraðsins kringum Flórens
og suður af borginni. Við völdum okkur
mjög ilmgott Chianti Classico 1973 frá
Montagliari, prýðilegt vín á 4.000 lírur.
Þjónustan I le Fonticine var hröð og
kunnáttusamleg, vinsamleg og hjálpleg.
Það var líka gaman að fylgjast með
samspili kokka og þjóna. Flraðinn var
óskaplegur, en hvergi virtist neitt
mistakast.
I forrétt fengum við „Prosciutto San
Daniele con melone”. Það er næst-
frægasta, italska hráskinkan, borin fram
með melónubátum. Skinkan var mikil
og góð, en dálitið skorpin í kantana.
Hinn forrétturinn okkar var „Risotto
al pomodoro”, fullur diskur af tómata-
blönduðum hrisgrjónum, sjóðheitur
réttur og bragðsterkur, með smjöri og
rifnum osti ofan á. Þetta var eins gott
risotto og best gerist i Feneyjunt. Verðið
var 2.500 lírur.
1 aðalrétt fengum við „Pollo bollito"
eða fjórðung af soðnum kjúklingi,
meyrum og finum, án nokkurs meðlætis.
Til hliðar pöntuðum við disk af salati og
tómötum, vættu i olífuolíu og ediki. Allt
var þetta mjög gott og kostaði 4.600
lirur.
Hinn aðalrétturinn var „Scaloppine
de vitella con funghi porcini" á 6.500
lírur. Þetta voru kálfakjötsneiðar með
þurrkuðum sveppum, bragðgóðar, en
fullmikið jóðlandi í olíu.
í eftirrétt fengum við ofsalega góðan
„Gorgonzola” gráðaost, hinn besta, sem
við höfum fengið á ævinni. Hann
kostaði 1.800 lírur. Einnig fengum við
fersk jarðarber á 2.000 lirur.
Að fastagjaldi og þjónustugjaldi
meðtölu, svo og kaffi, á svona veisla að
kosta um 8.000 krónur á mann i le
Fonticine. Það er vissulega lágt verð
fyrir mikil gæði.
Stuttar leiðir
Frá Fonticine eru stuttar, 300-400
metra leiðir til Medici-Riccardi hallar-
innar frá árinu 1444, San Lorenzo
kirkjunnar, gerðrar af Brunelleschi, og
Santa Maria Novella kirkjunnar frá
árinu 1278, rúmlega 700 ára gamallar.
Jónas Kristjánsson
(Le Fonticine, Via Nazionale 79 r,
sími 28 21 06. lokaðá laugardögum).
/ næstu Viku:
Celestino
Ný framhaldssaga
Kurt Ard leggur síðustu hönd á teikningu með eigin smásögu.
Norrœn samvinna í verki
Ný framhaldssaga eftir norskan höfund með
myndum eftir danskan teiknara.
Kannski er of fljótt að tala hér um það
sem kemur á næstu opnu. Þið eruð ekki
búin að fletta.
Nema náttúrlega þeir. sem byrja alltaf
aðflettaaftan frá.
En samt: Á næstu opnu byrjar ný og
spennandi framhaldssaga: Ellefu dagar I
snjó. Höfundurinn er Margit Sandemo,
norsk kona, sem undanfarinn hálfan
annan áratug hefur verið mikilvirkur rit-
höfundur og vinsæll. Eftir hana liggja
nú 35 skáldsögur, sem birst hafa samtals
um 200 sinnum, iðulega sem framhalds-
sögur í skandinavískum blöðum. Vikan
hyggur gott til samstarfs við Margit
Sandemo, sem hefur ekki áður verið
þýdd á islensku.
Kannski staldra bó flestir fvrst við
myndskreytinguna með sögunni.
Höfundur hennar er danskur — þið
sjáið að norræn samvinna er ekki bara
orðin tóm. Hann heitir Kurt Ard og er
löngu orðinn víðkunnur fyrir mynd-
skreytingar sínar í vikublöðum og
öðrum fjölmiðlum, ekki sist á Norður-
löndum.
Annars er Kurt Ard dálitið eftir-
tektarverður maður. Myndskreytingar
hafa verið hans lifibrauð í um þrjá
áratugi, eða frá því hann var innan við
tvítugt. „Það tók mig rösk tuttugu ár
að uppgötva, að ég var eiginlega hæfi-
leikalaus, en þá var það of seint, ég var
frægur,” segir hann sjálfur með
dæmigerðri danskri kimni. Þar að auki
var hann látinn læra á píanó i þrjú ár.
þegar hann var ungur, og var meinbölv-
anlega við það. En þegar hann losnaði
úr þeirri prisund fór hann að spila og
hafa gaman af þvi og siðan hefur tón-
listin verið honum ofarlega I huga —
hann hefur samið fjöldann allan af
lögum og textum sem náð hafa vinsældum i
hans heimalandi — Danmörku.
Annars er ekki auðvelt að ákveða
hvert hans heimaland er. Hann hefur átt
heima bæði i Sviþjóð og I Banda-
rikjunum, og nú er nærri kominn
áratugur siðan hann fluttist til Spánar
og reisti sér hús skammt frá
Torremolinos, þar sem hann býr nú með
tveim börnum sínum á unglingsaldri.
Vikan hefur fengið einkarétt á Islandi
á teikningum hans með sögunni
Ellefu dagar í snjó og kannski fáum við
síðar að sjá lika eitthvað af hans eigin
sögum — sem hann myndskreytirauðvitað
sjálfur.
Húsið hans Kurts Ard á Spáni er að sögn eitthvert spánskasta hús sem
fyrírfinnst i Malaga — en þó teiknaði hann það auðvitað sjálfur