Vikan - 06.11.1980, Blaðsíða 46

Framhaldssaga
Þannig aö í dag er cg enn kominn lil
Auschwiu og reyni aö l'ramfylgja l'yrir
mælum Himmlers — laka i sundur.
eyöileggja, brenna. eyöa sönnunar
gögnum. Hvílíkur farsi! Ég læl mig hafa
það. svona til málamynda.
Og þá koma stundir þegar ég brýt
heilann um hvort þessar aðgeröir eru
jafntilgangslausar og þær viröast. Árum
saman hefur heinturinn neitaö aö trúa
þvi að við værum aö gera þaö sem viö
gerðum, þrátt fyrir kviksögur og
skýrslur. Viö vorum snjallir i
blekkingunni og fundum auötrúa áheyr-
endur. Oröaleikir okkar dugöu okkur
vel. Auðvitað. Gyðingamir. Vandamál.
Verður aö flytja þá um sel, skiluröu.
Furðulegt hve heimurinn sneri sér
undan, trúði okkur, treysti okkur!
Strax áriö 1942 fékk sænska stjórnin
fréttir unt gjöreyðingarmiðstöðvarnar.
Þaö var i skýrslu Irá einum
diplómatinum þeirra, sem haföi fregnaö
það hjá málglöðum SS-foringja. En
stjórnin I Stokkhólmi lél þessar fréttir
ekki berast. Og jafnvel BBC og aðrar
málpípur óvina okkar gættu sin á þvi að
nefna örlög gyöinga ekki einu oröi.
Kannski er ég því óþarflega harður i
dómum minum á SS-foringjum okkar; ef
rétt er á haldið getum viö kannski sann
fært mikinn hluta almennings um aö viö
höfum aldrei skert hár á höfði gyðings,
aöeins tekið glæpamenn af lífi og leyl't
gyöingum aö búa i friði út al' l'yrir sig I
litlum bæjunt. Kannski.
Þaö er ekki langt síöan Rússarnir
vörpuðu sprengjum á I.G. Farben
kalsiumnámurnar fyrir utan búöirnar og
þegar Sovétvélarnar köstuðu á okkur
sprengjunum var ég I simanum aö lala
viö einhvern silkihaltinn i Berlin. sem
orgaöi stanslaust á mig að þaö yröi aö
eyðileggja búðirnar. brenna öll gögn.
taka hvern einasta fanga af lifi eða flytja
hann i burt eða eitthvað. Þetta er alll
svo vitskerl aö þaö er ótrúlegl.
En ég er lengi búinn aö lilita fyiir-
mælum og ég æpti stóöugt á Jósef
Kramer. sem er kominn i staðinn lyrir
Hoess, aö hann eigi að sprengja upp
likbrennsluofnana. taka gasklefana i
sundur.
Í dag hló Kramer. Hann var að troða
skjölum i skjalalösku og búa niöur i
lösku — eins og söluntaöur sem fer
skyndilega í ferö.
„Þeir eru allir snar spólandi vitlausir."
sagði Kramer. „Fela þennan stað'.’
Drulla og djöfull, |x‘tta er allt skjalfest.
allt til í skýrslum. Eichmann er þegar
búinn að tilkynna Himntler aö viö höf-
um drepiö sex milljónir manns — fjórar
milljónir i búðunum. tvær sáu
Einsatzgruppen um. Þelta er skráð. i
minnisblöðum. alls staöar. Hvaða and
skotans máli gelur þaö skipt aö sprengja
upp fáein hús?"
„Ekki fleiri aftökur með gasi!” hróp-
aði ég. Það er búið að gera áætlun um að
útrýma síðustu Sonderkommadounum.
„Ekki fleiri —”
„Svo aö Berlín geti sagt aö i ið höfum
gert þetta. að þeir hafi ekki haft hug-
mynd um hvaö var á seyði. Eitis og
drullusokkurinn Hans Frank Þegar
Rússarnir tóku hann til fanga sagðist
hann aldrei liafa haft hönd i bagga.
aldrei hafa drepið gyöing. Það vorum
viö. SS, RSHA.”
Ég veit ekki af hverju, en ég byrjaði
aö opna skjalaskápa Auschwitz og
fleygja möppum inn i eldinn i arninunt.
Ég rcif sundur skjöl og hrúgaði þeim á
eldinn, nieðan Kranter hæddi mig.
„Þaö væri betra fyrir þig að brenna
fleiri gyöinga. Dorf.”
..Nei. Nei. Berlin segir að þaö eigi aö
flytja alla vestur á bóginn. Himmler er
sannfærður unt aö bandamenn skilji
hvernig i öllti liggur. Bretland og
Ameríka veröa okkur hliðholl. Það eru
Rússarnir sem viö verðum að vara
okkur á. Himmler vill semja viö
Amerikana. Hann —”
Skyndilega kom Kurt Dorf inn.
Frændi minn sá mig á hlaupum. rila upp
skúlfur, tæta sundur skjalaskápa, troöa
Ausehwitz skjölunum í arininn.
Frændi minn horfði á mig nokkra
hrið. „Þetta þýðir ekki, Eiríkur. Það er
búið að tænia Katowice. Volksturm er
smám saman að hverfa. Rauði herinn
verður kominn hingað innan tveggja
daga.”
„Og þú fagnar komu þeirra?”
Hann svaraði ekki. hristi bara
höfuðið. „Mér skilst. Eirikur, að það séu
hér til sjö tonn af mannshári, snyrtilega
ínnpökkuöu og merktu og geyntdu i
vöruskemmunni. Ætti ekki aö setja ein-
hvern i að brenna þaö?”
Ég skeytti ekki um |retta en liélt álram
að brenna skjöl. Himmler er kannski
okkur öllum greindari. Við getum att
saman Rússum og bandamönnum —
skýrt markmið okkar. Foringinn hafði á
réttu aö standa. viö erum aö bjarga
hinum vestræna heimi. bjarga siö
menningunni. Við kæröunt okkur ekki
um þetta striö — gyðingarnir neyddu
okktir út i þaö og við urðum aö láta þá
gjalda þess.
Kramer var i öðruni síma. Ég verö aö
viðurkenna að |x> hann væri aö ráögera
skjóta undankomu fór hann að sumum
fyrirmælum niinum. Hann var aö segja
undirmönnum sinunt að raöa þeint
58.000 föngunt sent eftir voru upp — i
nistingsköldu veðri — og láta þá halda
vestur á bóginn.
Kurt stöðvaði mig. greip I handleggi
ntina. Hann er miklu eldri en ég en
sterkari. „Kæri frændi.” sagöi hann.
„sagðiröu ekki einu sinni við mig aö við
ættum að opinbera dýrleg afreksverk
okkar öllum almenningi? Viö ættum aö
hreykja okkur af þvi framnti fyrir heim
inunt aö við værum búnir aö leysa
gyöingavandantálið? Hvers vegna hef
tirðu tekið sliktim sinnaskiptunt? Það er
t.inkaréttur á Íslandi — (Ot'rald (iritn — Bmikman
Agency.)
furöulegt hvaö skotárás getur breytt
skoöunum manna."
Eg reyndi aöslíta mig lausan en Itann
ýtti mér upp að einum skjalaskápnum
sem ég var aö reyna aö tæma. „Undir
föruli lygarinn þinn. Andskotans rag-
geitin. Trúirðu í fullri alvöru að þiðséuð
|x’ss umkomnir núna aö lela niorö á sex
milljónum manna?"
Kramer kallaöi frá símanum sínum:
,.Ég er ekki hræddur við neinn. Rússa.
Amerikana. hvern þeirra sem er. Ég
vann mitt verk. Ég hlýddi fyrirntælum.
Ég er hermaður."
„Þaðerég líka."sagði ég.
Kurt hrinti mér frá. „Vitiði. þaö gæli
farið svo að ykkur tækist að snúa á
böðulinn með svona rökfræði. En ég
vona til Guðs að ykkur lakist þaö ekki.
Krarner kom mér til hjálpar. „Hvern
andskotann ert þú aö prédika yfir
okkur? Þú gerir vegi og verksmiðjur með
þrælavinnu. gyöingar þar með taldir."
„Já. þú hefur rétt fyrir |iér." sagöi
Kurt. „Ég horfði og vissi en sagöi og
gerði ekki neitt. Og þegar ég loks geröi
eitthvað var þaö oröiö of seint. Ég lengdi
lif fáeinna. en ég hefði átt aö leysa frá
skjóðunni. flýja. fræða fólk á þessu.”
Ég seig niötir i stól. Hvert nú? H\að
var framundan hjá mér? Öll örvænting
mín. viðbjóður og hatur beindust aö
frænda mínum. „Ég hefði átt aö láta
skjóta þig fyrir löngu.” sagði ég.
Nú er skothriðin orðin háværari.
Sprengjuhvellirnir eru orönir líðari. Eg
heyri greinilega til sovésku sprengjuflug
vélanna.
All-Aussee. Austurriki.
i mai 1945.
Hérna eru margir okkar i lelum.
borgaralega klæddir. i afskekktum dal i
Salzkammergut i Austurriki.
Við reynum aö forðast Itver annan.
Blobel er hér. okkur öllum til skammar
með drykkjurausi sinu. Eichmann hefur
viöa sést en hvarf á dularfullan hátt
fyrir fáeinum dögum. Kaltenbrunner
heldur hirð sina i gömlum kastala: hann
er þess fullviss að ekkert komi fyrir
okkur. En hvers vegna felum við okkur
þá?
Aðeins um Kaltenbrunner. Sagt er að
hann hafi örvæntingarfullt veriö aö
reyna að ná santbandi viö alþjóöa
Rauða krossinn og færa á það sönnur aö
hann hafi komið mannúðlega og vel
frarn viö gyðinga. Meira að segja aö
aöalstarf hans um þær mundir sem yfir
lauk hafi verið aö reyna aö Irelsa
gyðingana í Teresienstadt.
Og það ganga tvær ennþá furðulegri
sögur manna á milli.
19. april á Himmler aö hafa hitt dr.
Norbert Masur. sænskan gyðing og
fulltrúa heimsþings gyðinga. á sveitabæ
fyrir utan Berlín. Himmler fór sjállur
fram á fundinn en hann lör frant meö
leynd. Himmler gat meira aö segja ekki
mætt í afmæli Hitlers vegna þessa fund-
ar og þurfli að finna afsakanir fyrir því.
Framh. í nœsta hlaói.