Vikan - 24.12.1981, Blaðsíða 19

Framhaldssaga
hlutverki skrifborös. Hann hleypti
brúnum, þegar hann sá hríðskotariffil
meðal haglabyssanna, sem stóðu í grind
upp við vegginn. Hann sneri sér við, þeg-
ar dyrnar opnuðust aftur.
Enn einn úlpuklæddur náungi kom
másandi inn, sparkaði aftur hurðinni á
eftir sér, skellti þungum trékassa á
borðið og sneri sér að Gaunt.
— Ertu að hugsa um að slást í hóp-
inn, herra Gaunt? spurði hann fjörlega,
og glottið ljómaði á freknóttu andlitinu.
— Edinborg verður orðin mér sem Para-
dís eftir þetta hlutskipti.
— Adam Lawton, hvern fjandann ert
þú að gera hér?
Gaunt starði á rauðhærða, unga
manninn, sem var þegar kominn yfir að
ofninum að verma sig. Faðir Adams
Lawton var leigubílstjóri í Edinborg, en
áður fyrr hafði hann verið undirforingi f
hersveitinni, sem Gaunt tilheyrði. —
Síðast þegar ég hitti gamla manninn
sagði hann mér, að þú ynnir við land-
mælingar.
— Rétt er það, sagði Lawton og hélt
sig þétt að ofninum. — Ég vinn fyrir
verkfræðifyrirtæki, Commonwealth
Engineering.
— Og það sendir þig hingað?
Gaunt lyfti brúnum i spurn.
Commonwealth var eitt stærsta verk-
fræðifyrirtæki Skotlands, sem tók að sér
verkefni hvar sem eitthvað bitastætt var
að fá. — Táknar þetta, að þú sért á upp-
leið hjá þeim — eða eru þeir bara að
reyna að losna við þig.
Lawton sussaði á hann, gekk yfir að
glugganum, opnaði á hann glufu, rýndi
út, lokaði honum þvi næst aftur.
— Sá erkiþrjótur Renotti er enn
önnum kafinn við vélina, svo að ég get
falið mig hérna ögn lengur.
Hann dró upp sígarettur og kveikti í
einni í flýti. — Þetta er ekkert lúxus-
hótel, herra Gaunt. Ég hef verið hér í
tvo daga, tilheyri fyrsta hópnum, sem
kemur til að taka þátt í nýju námskeiði,
og hér eru engin grið gefin. Þeir eru á
hælunum á okkur frá morgni til kvölds
og síðan frá kvöldi til morguns. í nótt
eigum við að sofa í snjóhúsum uppi i
fjalli.
— Þetta styrkir manndóminn, svona
rétt eins og laxerolía, muldraði Gaunt.
— Þú mátt ekki gleyma því, að þú ert
ungur maður á uppleið.
- Ég?
Lawton hristi höfuðið, svo sagði hann
eftir stundarhik: — Það mun vera
leyndarmál, en ég býst við, að mér sé
óhætt að segja þér það. Commonwealth
hefur gert samning um byggingu stórrar
vatnsaflsvirkjunar í norðurhluta íslands,
svo stórrar, að íslendingar eru með ráða-
gerðir um að flytja umframraforku til
Evrópu með neðansjávarkapli. Frá
þessum samningi verður sagt innan
tíðar, það er búiö að mynda starfshóp til
að sjá um framkvæmdir, og ég er þar
með. En svaðilfarir hef ég engar farið
meiri en dagsferðir til Glasgow, svo
að...
— Það virðist því ekki svo vitlaust að
senda þig hingað, sagði Gaunt, sem var
orðiö ljóst, að sá rauðhærði hafði komiö
sér betur áfram en honum hefði dottið í
hug. —■ Adam, hvað finnst þér annars
um þetta fyrirtæki hér?
— Burtséð frá ýmsu smávægilegu,
þá held ég megi segja, að ég hafi bara
gaman af þessu, viðurkenndi Lawton
glottandi. — Ég vinn með bandóðum
Spánverja, Juan að nafni, það er
kappinn, sem fylgdi þér hingað.
— Hvað um leiðbeinendurna?
— Harðir í horn að taka, en þeir
virðast vita, hvað þeir eru að gera.
SZ. tbl. Vlkan It