Vikan - 14.06.1984, Blaðsíða 7

Hver segir að aðeins karlmenn stundi veiðiskap?
hvers konar veiöistíl, aö vísu mis-
jafnlega glæsilegan.” Þó skal hér
reynt að uppfræða byrjandann í
nokkrum orðum og miðast það
einkum viö veiði í ám.
Þegar veiðimaður nálgast veiði-
staði í vatnsminni ám skal hann
varast þá freistingu að kíkja í hyl-
inn til að gá hvort fiskur leynist
þar. Verður það oft sýnd veiði en
ekki gefin því eftir að komin er
styggð að fiski tekur hann yfirleitt
ekki. Einnig ættu menn að varast
að vaða mikið því hljóð berast vel
í vatni. Við maðkaveiði er vaninn
að hafa eina eða fleiri sökkur rúmt
fet frá önglinum, en sökkurnar eru
til í mörgum stærðum og gerðum
og fer það eftir straumlagi og
straumþunga hverja skal nota.
Þessu er síðan rennt eða kastaö
fyrir fiskinn og reynt að stýra
maðkinum sem næst fiskinum.
Gott er að hafa smáhönk af línu í
vinstri hendi til þess að gefa eftir
þegar hann nartar í beituna. Ekki
kippa í — það skeöur alltof oft að
menn veröa of bráðir og kippa
önglinum úr fiskinum. Þegar lagt
er í veiðiferð verður aö hafa góðan
slatta af sökkum og önglum
meðferðis því botninn tekur oft
sinn toll. Flotholt er einnig ágætt í
lygnu vatni, en þó eru margir sem
nota það ekki því það spillir sam-
bandi við fiskinn þegar hann
tekur, segja þeir.
Í fluguveiðinni er vaninn að
kasta þvert á straum eða aðeins
undan straumi og láta fluguna
berast þangað sem fiskur liggur.
Annars er ómögulegt að segja
hvernig best er að veiða á flugu.
Hver maður hefur sína sérvisku
og aðferð sem hann telur reynast
best við þær aðstæður sem eru
fyrir hendi á hverjum veiðistað. Á
að draga línuna hratt inn eða
hægt? Eða í rykkjum? Hvaða línu
á að nota? Hve langan taum á að
hafa? Hvaða flugu á að nota? — og
fleira í þessum dúr.
Þegar flugu er kastað verður að
reyna að valda sem minnstri
röskun á yfirborði svo ekki komi
styggð að fiskinum. Kasta meö
mýkt og lipurð, ekki endilega
mjög langt í byrjun heldur þannig
að fullt vald sé á línunni. Þaö
skiptir miklu hvernig flugan er
borin fram fyrir fiskinn. Það er
mikilvægara heldur en sú fluga
sem valin er til að freista lónbú-
_ans.
Það er víða fallegt við Laxá í Aðaldal. Veiðistaðurinn
er Þvottastrengur í Neslandi.
í spónveiðina er til mikið úrval
af „járnrusli” sem fiskurinn
leggst svo lágt að taka. Vinsælasti
spónninn í laxveiöina er líklega
Toby. Hann er hægt aö fá í
nokkrum stærðum og gerðum.
Mæli ég sérstaklega með 18 g
stærðinni og þá helst gylltum eða
svartröndóttum. Sá fyrrnefndi
gefst best í bjartviðri en hinn
þegar skýjað er eöa úrkoma.
íslandsspónninn er góður í sjóbirt-
ing og urriða. Einnig eru til litlir
bleikjuspónar og veiðist oft furöu-
legaveláþá. Góðaveiði.
Tveir vænir úr Laxá og
Bæjará.
24. tbl. Vikan 7