Vikan - 14.06.1984, Blaðsíða 5

Texti og myndir: Þröstur Elliðason.
Sitt af hverju um stangaveiði og þá sem hana stunda
nokkur hafi hreinlega fariö í hund-
ana eftir aö hafa glímt viö stórlax
í tvo tíma. Þegar komiö var aö
löndun slitnaði girnið. Kastaöi
veiðimaðurinn sér þá yfir fiskinn
og hófust átök mikil og veitti
hvorugum betur. Enduðu þau með
því aö báðir héldu lífi. Annar
skreið á land en hinn synti út í ána.
Eftir þetta gat veiðimaðurinn ekki
sofið vegna hugarangurs og af því
hlaut hann lystarleysi og
meltingarkvilla í stórum stíl.
Hann lagðist í óreglu, hjónabandið
fór út um þúfur og hann endaði á
götunni. En guði sé lof að flestir
komast hjá meirihluta þessara
þrenginga.
Líöan veiðimanns með vænan
lax á færi getur veriö með ýmsu
móti. Þeir eldri og reyndari eru
yfirleitt rólegir og yfirvegaðir en
aörir geta hreinlega verið að far-
ast á líkama og sál. Það lýsir sér í
dúndrandi hjartslætti, stífri
andarteppu, glamrandi tönnum,
skjálfta, óstyrk i hnjáliðunum og
fleira mætti tína til. Eurðulegt að
þessi hópur veiðimanna skuli
halda lífi.
Ötal hugsanir fljúga um huga
þeirra þegar „hann er á”. Svo
sem: — Hana nú! — Nú er sá stóri
á. — Því liggur hann kyrr? —
Farðu af stað, syntu! — Djöfuls...
óhugnaður er þetta japl og nudd í
honum. — Ó, góði guð, hann er að
naga þaö í sundur — nei, hann er
að japla út úr sér önglinum. — Ég
missi þennan lax — nei, ég missi
hann ekki.
Ef lax eða silungur tekur flugu
verður viðureignin miklu
skemmtilegri og fiskurinn á meiri
möguleika heldur en ef hann hefði
tekið maðk eða spón. Viðureignin
getur einnig staöið í langan tíma
því það er ekki óhætt aö taka mjög
fast á fiski sem tekiö hefur flugu.
Dæmi eru um aö veiðimenn séu
marga klukkutíma með fisk á
færi. I bókinni Roðskinna eftir
Stefán Jónsson er ein veiðisaga
um slíkan fisk á færi og fer hún
hér.
„Halldór heitinn Arnórsson fékk
einu sinni risastóran fisk á flugu
undir Ægisíðufossi í Ytri-Rangá.
Skepnan tók um níuleytiö um
morguninn. Um hádegisbiliö hafði
Halldór enn ekki séð fiskinn.
Honum var færður matur á veiði-
stað, og hann gleypti í sig nokkrar
brauðsneiðar meö mjólkui'bolla án
þess að sleppa stönginni. Enn
haföi hann ekki séð fiskinn um
kaffileytið, og enn var honum færð
næring. Rétt fyrir kvöldmatar-
. Hrikalegt landslag er víða við íslenskar veiðiár. Þessi mynd erfrá Gljúfurá í Borgarfirði.
24. tbl. Víkan 5