Vikan


Vikan - 04.04.1985, Blaðsíða 41

Vikan - 04.04.1985, Blaðsíða 41
eð fjölskyldurnar til Hollands: fengu margir dálæti á tennis upp úr þessari ferð. Á kvöldin var iðulega farið í bowlinghöll- ina. Menn voru orðnir sérfræðingar i bowling. Einnig var mikið um að menn byðu hverjir öðrum heim á kvöldin. Ég má til að minnast á farar- stjórann okkar, Kjartan Páls- son, en hann var mjög iðinn við að finna upp á einhverju fyrir okkur og tók sér aldrei fri frá störfum, var alltaf að benda okkur á hitt og þetta og meira að segja pantaði hann sérstak- lega atvinnutennisleikara til að kenna okkur. Allur hópurinn var mjög ánægður með farar- stjórann og öll hans störf," sagði Örn. Hvað um skemmtanalíf? ,,Það er diskótek á svæðinu en okkur fannst það vera meira fyrir unglingana enda stunduðu þeir það reglulega. Við vildum miklu heldur fara í bowling eða safnast saman hjá einhverjum í hópnum. Á þessu svæði eru einnig nokkrir matsölustaðir, bæði ódýrir staðir, dýrir staðir og staðir þar sem maturinn var bara seldur út. Við fórum einnig mikið til næstu bæja, á hjólum, og heimsóttum mjög góða mat- sölustaði þar. Stundum fór allur hópurinn saman á hjólum eða bara nokkrir." Hvað um ferðalög? ,,Við ferðuðumst mest á hjólum í næsta nágrenni við Kempervennen en einnig fórum við í rútuferð. Það var dagsferð og þá komum við til dæmis í Putaland sem er miniútgáfa af frægustu stöðum í Hollandi. Það er mjög gott að ferðast frá Kempervennen. Til dæmis er mjög stutt til Belgíu og Þýska- lands. Þá var boðið upp á ferðir til Parísar. Mjög auðvelt er að fá bílaleigubíl og húsin eru það vel i sveit sett að það ætti að vera leikur einn að ferðast vítt og breitt. Þar sem við vorum öll með börn kusum við heldur að vera sem mest á svæðinu sjálfu." — Voru einhverjar sér- stakar uppákomur hjá ykk- ur? ,,Það voru til dæmis afmæli. hann var alveg ástæðulaus. All- ir hjálpast að við að fylgjast með börnunum og í rauninni eru allir alltaf að passa." — Eitthvað fyndið hlýtur að hafa komið fyrir? „Jú, ég man sérstaklega eftir einu atviki. Það var sama dag og við komum út. Ég nefndi hvað við ættum að hafa í kvöld- matinn um leið og ég opnaði stofudyrnar út á veröndina í fyrsta skiptið og vissi ekki fyrr en heill herskari af öndum var kominn í gættina. Það var hlegið að þessu, kvöldmatnum sem kom á móti mér, en ástæðan var sú að á vötnunum í kring er mikið af öndum. Gestir i húsinu á undan okkur höfðu verið iðnir við að gefa öndunum og um leið og dyrnar opnuðust áttu þær von á matarbita. Ég var fljótur að venja þær af þessum heim- sóknum," sagði örn og hló. „Krakkarnir voru aftur á móti duglegir við að gefa öndunum en fóru til þeirra í stað þess að bjóða þeim heim." Hvað verður svo gert í sumar? „Við ætlum aftur á sama stað, erum meira að segja búin að panta 19. júlí og núna ætluð- um við að vera viku lengur, eða í þrjár vikur," sagði Örn Guð- mundsson. Örn, Helena, Arnar og Esther Litt gefur á bátinn við Holland. Bói og Donni í róðri. Fremst sér í kollinn á Guðrúnu og til hægri er Gunni. Tvö börn urðu tveggja ára og var haldið upp á þau afmæli á mjög skemmtilegan hátt — eiginlega með heljarmikilli veislu. Annars var alltaf eitt- hvað að gerast, það er bara erf- itt að muna eitthvað eitt sér- stakt." — Var eitthvað sem kom ykkur sérstaklega á óvart? „Það var nú eiginlega margt sem kom mér á óvart. Þessi hópur hefur ferðast mjög mikið, þó ekki hafi það verið saman, og menn voru sammála um að fáir staðir byðu upp á svona marga möguleika eins og þessi. Margir hafa farið í sólar- landaferðir og einnig skíðaferðir og stundum hefur verið þrætt um hvort sé skemmtilegra. Ég held að slík ferð sem þessi sé einhvers staðar mitt á milli. Þá er maður að hugsa um fjöl- skylduferð." — Var þá ekkert sem þið gátuð fundið að? „Það var aðeins eitt sem ég man eftir og það var að ekki skyldi vera tekið við greiðslu- kortum. Mér skilst að það eigi að lagast, að minnsta kosti eru umræður í gangi um breytingar á því. Einnig læddist stundum að manni ótti um að börnin færu sér að voða í sikjunum en 14. tbl. Vikan 41
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.