Vikan - 23.05.1985, Blaðsíða 46
um á einhverjum sem
getur litið eftir þér,
einhverjum sem
kemur í staðinn fyrir
Nick — bróður, ekki
elskhuga, eins og
er. Ég vil ekki að þú
verðir einmana hér í París. ’ ’
, ,Get ég ekki fengið báða? ’ ’
,,Auðvitað, þú kemst ekki
hjá því í París. Bíddu fram á
vorið þegar kastaníutrén taka
að blómgast. Sérðu, það eru
þegar komin nokkur blóm hér í
Jardin des Tuileries. ’ ’
Stúlkurnar flýttu sér gegnum
garðinn, sneru síðan til vinstri í
áttina að Avenue Montaigne.
Þær urðu æ órólegri eftir þyí
sem þær nálguðust númer 32,
tískuhús mesta fatahönnuðar í
heimi, Christian Dior.
Ilmvatnsský umvafði þær um
leið og þær komu inn í hlýtt
andrúmsloft ofdekursins. Þær
áttu að hitta Hortense frænku
en sáu hana hvergi svo þær
vöfruðu um búðina, þreifuðu á
ofurfínum silkiblússum á litinn
eins og sykurmöndlur og gáfu
ótrúlega viðkvæmum undir-
fatnaðinum auga og struku
rúskinnshanskana.
.9.
údý til mikils léttis
létu allir sem þeir sæju hana
ekki. Hins_ yegar snerust sölu-
konurnar kringum Maxín, sem
var I dökkbláu Diorkápunni
sinni, svo hún áræddi að máta
nokkrar flíkur. Hún fór í skó-
síða _sjakalakápu og_ velviljuð
sölukona horfði á. Hún vissi að
þetta barn ætlaði ekki að kaupa
neitt en_samt sem áður hafði
einhver keyp.t á hana föt fráDi-
or. Síðan fór_ Maxín í_ hvítan
bómullarnáttkjól _ skreyttan
með grænum_ satínborða sem
kostaði jafnmikið og vasapen-
ingar hennar til þriggja mán-
aða. Hún v_ar nýbúin að leggja
hann frá sér og. kaupa.fölblátt
sokkabandabelti úr blúndu —
þriggja vikna vasapeningar en
þess yirði — þegar Hortense
frænka syeiflaði sér inn og fór
a.ð stóra forna móttökuborðinu
til þess að biðja um sætin sem
hún hafði pantað,
_Ef Hortense frænka hefði
ekki verið fastur viðskiptavinur
hefði glæsilega starfsstúlkan
kurteislega beðið um nafn,
heimilisfang og símanúmer og
skrifað það í stóru leður-
bundnu gestabókina. . Hún
hefði líka spurt hver hefði bent
þeim á að fara til Dior. Þessi
aðferð var_ til þess að sigta frá
sönnum kaupendum njósnara
og þá sem bara. voru þarna til
þess að. sóa tímanum. Við-
skiptanjósnarar reyndu sjaldan
að komast inn eftir að sýning
hafði verið haldin vegna þess
að þeir höfðu allar þær upplýs-
ingar sem þeir þurftu á að
mann feitan, afkáralegan og
ljótan.”
,,Eða kvartað er yfir að mað-
ur noti ekki venjulega stærð
þannig að manni líður eins og
einhverju fyrirbæri,” sam-
sinntijúdý.
,,Eða gerir mann óöruggan
svo það endar með að maður
kaupir eitthvað dýrt bara vegna
þess að það fór ekki eins hræði-
lega og hitt,.’ ’ bætti Maxín við.
,,Alveg rétt. það er auð.veld-
ara að fara til Dior. Það kostar
meira en peningunum er aldrei
varið til einskis.og maður lítur
halda í þriðja d.egi sýningarinn-
ar. En vel klæddar konur
(stundum sannir kaupendur
eins og snyrtivörujöfurinn Hel:
ena Rubinstein) komu oft á
sýningu með ,,vjnkonu” sem
ekki var eins.vel klædd og var í
rauninni kjólaframleiðandi og
kom.upp um sig með annars
flokks skóm, tösku og
hönskum.
_,,Það er svo þægilegt
hérna,” sagði Hort.ens.e frænka
þegar þær settust í ljósgráa
salinn í fremstu röð fínna,
gullhúðaðra stóla, ,,þó ég hafi
aldrei skilið hvers yegna karl-
menn halda að konur hafi
gaman af að versla. Það er sárs-
aukafull þrekraun sem maður
verður að. afbera til þess að
eignast ný föt. Sársaukinn er
fólginn .í tvennu — að velja
réttu flíkina, síð.an að ganga úr
skugga um að hún.passi. , . O,
hyað ég hef rifist við afgrei.ðslu-
fólk! Því kem ég til_ Christian
Djor að ég þoli ekki _að fara í
búðir.. Maður er ekki sviptur
ærunni hjá fatahönnuði eins og
í bú.ðum þegar maður er hvatt-
ur til þess að máta.föt sem gera
alltaf eins yel_út og mögulegt
er. Aha, hér kemur fyrsta sýn-
ingarstúlkan! ”
horfendur ein-
beittu sér eins og hrossa-
kaupmenn á uppboði um leið
og hver þóttafull sýningar-
stúlkan. á fætur annarri birtist,
stillti sér upp og leið síðan bak
við gráu flauelstjöldin.
„Hvernig getur þessi stúlka
verið svona. grönn I mittið?”
sagði Júdý íhugul þegar hrafn-
svarthærð sýningarstúlka birtist
í grárri flannelskápu með
breiðu
belti.
silfurgráu kálfsskinns-
,,Ef þú tekur beltið,”
tautaði Ho.nense. frænka,
,,kemstu að því að það er ekk-
ert. flannel undir, aðeins
silkitaft sem tengir efri hlutann
við þann neðri. Þess vegna
virðist. hún svona mittisgrönn.
En hún.ætti ekki að .bera sig
svona hátíðlega í loðkápunum.
Pierre Balmajn segir að gald-
urinn við að klæðast minka-
kápu sé að bera sig_ eins og
maður sé I kápu úr klæði, og
galdurinn yið að klæðast kápu
sé að láta sem hún sé
verðmætur minkapels. ”
Eins og alltaf var síðasti
búningurinn _ á sýningunni
hvítur brúðarkjóll með flökt-
andi smáum kniplingapífúm
sem hrundu frá öxl og niður og
mynduðu tveggja metra langt
slör. „Frábært,” sagði Hortense
frænka. „Brúðurin ætti alltaf
að velja eitthvað sem er áhuga-
vert séð aftan frá til þess að allir
geti skoðað það á meðan hún
krýpurfyriraltarinu. Giftingar-
athöfnin er svo leiðin.lega
tilbreytingarlaus. Jæja, þá er
komið að mér að máta.
Þær færðu sig inn í
mátunarherbergi þar sem
aðstoðarstúlkan var þegjandi
— þegjandi vegna þess að hún
var með munninn fúllan. af
títuprjónum — gerði bráða-
birgðabreytingar _ _ á aprí-
kósulitum sil.kikjól með
pokaermum og þröngu mitti.
„Þrjár mátanir fyrir hverja
flík,”_ urraði . Hortense
frænka, ,,en það þýðir að hún
passar fullkpmlega og það er
einn helsti kosturinn við föt frá
tískuhúsunum.. Hún beindi
máli sínu að stúlkunni sem var
að máta, „Hann þarf að vera
aðeins víðari um mittið. Finnst
þérþaðekki?. . . Þú.viltfáað
vita hvers vegna ég valdi
þennan kjól, Júdý. Vegna þess
að hann er frekar nýstárlegur
en ekki of brjálæðislegur.
Aðeins þeir sem eru mjög ríkir,
mjög fallegir eða eru í raun og
veru skapandi í hugsun geta
borið sannkölluð frumleg föt.
Ég er ekki ein þeirra. En ég veit
hverju ég vil ná fram, Flestar
konur vilja aftur á móti vera I
senn áberandi og falla _ _í
fjöldann — sem er ekki.hægt. ’ ’
_ _,,V-hálsmálið á þessum er
ekki eins flegið og á kjólnum á
sýningunni,” . sagði Maxín í
umkvörtunartón.
„Nei, Monsieur Dior var
svo vinsamlegur að fallast á
hærra hálsmál. Fyrir hálfsjö og
eftir fjörutíu og fimm ætti
maður aldrei að láta sjást í
sentímetra af hörundi! ’ ’
„Hann er mjög chic,"
lagði Júdý til málanna en var
þegar í stað mótmælt.
46 Vikan 21. tbl.