Vikan - 23.05.1985, Blaðsíða 61

Það liggur við að á hverj-
um degi skjóti upp kollinum
ný nöfn í poppbransanum,
margar af þessum hljóm-
sveitum og einstaklingum
gera kannski eitt lag frœgt
og kannski eina stóra plötu
en hverfa síðan af sjónar-
sviðinu.
Paul King, sem fjallað er
um í þessum pistli, hefur ný-
lega vakið á sér athygli og
þá eins og allir í krafti eins
góðs lags, i hans tilfelli hins
eldhressa Love and Pride.
Paul King er fœddur í
bænum Galway á Englandi
árið 1960 og flutti til Cov-
entryborgar þegar hann var
þriggja mánaða (að sjálf-
sögðu í fylgd foreldra
sinna). Pabbi hans hefur
unnið hjá Talbot bílaverk-
smiðjunum í tuttugu og sjö
ár og mamma hans hefur
stundað ýmis störf jafn-
framt því að hugsa um
beimilið, til dæmis unnið í
breinsun og við framreiðslu-
störf. Þetta er sem sagt
ósköp venjuleg bresk verka-
uiannafjölskylda.
King segir að sér hafi alla
tíð líkað illa að búa í Cov-
entry og segir meira að
segja að á sautjánda ári hafi
bann i raun og veru verið
farinn að hata staðinn, hon-
um fannst hann hvergi
Passa inn í kerfið.
Ólíkt flestum öðrum
Poppstjörnum hafði King
ákaflega gaman af að ganga
> skóla. ,,Það var enginn
þrýstingur á manni," segir
hann, „maður var þarna til
að læra og mór hefur alltaf
þótt gaman að læra, saga
befur alltaf verið uppáhalds-
" fagið mitt."
Fyrsta atvinnan sem King
hafði var sem afgreiðslu-
maður í fataverslun sem hét
Jonathan Silver. Þar starf-
aði hann í tvö ár en fór þá að
vinna hjá Rolls Royce verk-
smiðjunum sem afgreiðslu-
maður. King hélt þá vinnu út
í tvö ár og segir að aðal-
ástæðan fyrir því að hann
hætti hafi verið sú að menn
voru farnir að ræða við hann
um tilhögun á lífeyri hans og
þess háttar málum eins og
að hann væri kominn með
æviráðningu.
Um þetta leyti segist King
hafa verið farinn að upp-
götva sjálfan sig, því var
ekkert óeðlilegt að hann
hæfi nám í leiklistarskólan-
um í Coventry. Hann segir
reyndar að það hafi ekki
spillt fyrir að hann hafi ákaf-
lega gaman af að láta taka
eftir sér. King kom fyrst
fram á jólaskemmtun skól-
ans. „Ég söng lag úr kvik-
myndinni Frumskógar-
drengurinn Mogli, lagið
heitir King of the Swingers.
Ég hafði þessa líka þægilegu
sópranrödd og fannst dá-
samlegt að vera við völd . . .
fyrirgefðu, að vita að allra
augu beindust að mér ein-
rr
um.
Paul King var þrettán ára
gamall þegar hann fór að fá
áhuga á tónlist að einhverju
ráði. Fyrsta platan hans var
með laginu Hot Love og
flytjendur voru T-Rex. Ég
var mikill Marc Bolan aðdá-
andi. (M.B. var aðalmaður
T-Rex, hann lést í bílslysi
árið 1977.) King hlustaði á
ýmsa fleiri en aðalgoð hans
voru í Roxy Music. Hann vill
gjarnan líkja Roxy og King
saman, segir báðar hljóm-
sveitirnar hafa sterka ímynd
(image). Paul vill að King
verði áttunda áratugnum
það sem Roxy Music var
þeim sjöunda. Eins og
annað ungt fólk varð King
fyrir áhrifum frá pönkinu
meöan það var og hót.
Uppáhaldshljómsveitir hans
frá þeim tíma eru Clash og
Stranglers.
Þegar nokkuð var liðiö á
fyrsta námsárið í leiklistar-
skólanum var honum boðið
að gerast söngvari hjá
hljómsveit sem bar nafnið
The Reluctant Stereotypes
og þáði hann það. Um þess-
ar mundir var mikið um aö
stóru plötuútgáfufyrirtækin
væru með menn á sínum
snærum í Coventry, gerandi
samninga viö alls kyns
grúppur. Svo fór að WEA út-
gáfan gerði samning við
King og félaga. Nú, vinur
vor, Paul King, sagði skilið
við leiklistina og The Reluc-
tant Stereotypes æfði á
fullu. Litlum sögum fer af
sigrum hljómsveitarinnar í
hinum þétta og oft torsótta
frumskógi poppsins (vá,
þetta var nú í meira lagi há-
fleygt, fyrirgefið) en vitað er
að hljómsveitin lagði upp
laupana eftir tveggja ára
starf. Þá hóf King samstarl
við mann að nafni Perry
Haines og þeir fóru að leggja
linurnar fyrir nýja hljómsveit
sem nefnd var eftir Paul
King, það er KING. Perry er
umboðsmaður hljómsveitar-
innar.
Áriö 1983 fór KING sem
upphitunarhljómsveit í tón-
leikaferðalag með hljóm-
sveitinni WAH. Snemma á
síðasta ári kom síðan út
smáskífa með laginu Love
and Pride en gerði enga
lukku. Einhverja trú hafa
Paul og félagar haft á laginu
því þeir gáfu það út aftur í
lok síðasta árs og viti menn,
þá sló þaö sko aldeilis í
gegn. King var kominn á for-
síður poppblaða og uppselt
á hljómleika á ferðalaginu
um Bretland sem stóð frá
12.— 30. apríl. King hélt alls
sautján tónleika á þessum
tíma.
En hverju hefur frægðin
breytt fyrir þá félaga.
„Mesti munurinn er líklega
sá," segir King, „að núna
kemur náttúrlega fleira fólk
en áður og það ætlast til
meira af okkur þar sem við
erum orðnir frægir og að
sjálfsögðu gerum við okkar
besta. Einnig má geta þess
að eftir að viö komum fram í
Top of the Pops þá hafa
ungar stelpur farið að flykkj-
ast á tónleikana hjá okkur.
Þær standa fyrir framan
sviðið, æpandi og skríkj-
andi. Strákarnir eru rólegri,
þeir standa aftar í salnum og
dansa eða eitthvað svoleið-
is.
Annars er aðalmálið núna
að við höfum ekki haft tíma
til að setjast niöur og ræða
málin eftir aö frægðin kom.
Við erum búnir að slá í gegn
og hjólin eru farin að snúast
okkur í hag. Það er um að
gera að hafa það þannig
áfram, við reynum að halda
ró okkar. Það er búiö að
taka okkur tvö ár að komast
þetta og viö verðum að fara
hægt í sakirnar, það er enn
löng leið fyrir höndum."
Að lokum segir King: „Ég
vil að King verði virt fyrir
tónlistina, heiðarleika, kraft
og samstöðu. Fyrir mér er
framinn hamingja sem
hjálpar mér að gera það sem
mér þykir gaman að gera. Ef
ég get haft áhrif, þó ekki
sé nema á einn mann eins
og aðrir hafa haft áhrif á
mig, þá hef ég náð árangri."
Eins og King segir er löng
leið fyrir höndum í hinum
hrjóstuga og illgresisvaxna
þyrniskógi poppsins (hér er
aftur ansi hátt flogið). Fram-
tíðin sker úr um framhaldiö.
Mér sýnist King hafa alla
burði til að gera það gott og
tekst það eflaust ef hann
heldur áfram að semja lög af
sama styrkleika og Love and
Pride.
Umsjón:
Halldór R. Lárusson.
IXY MUSIC?
21. tbl. Vikan 61