Vikan - 23.05.1985, Qupperneq 58

Endurgerð
drulla
Kostnaðarsamt afturhvarf
til náttúrunnar
Nýlega komu upp deilur í
Reykjavík um skurðgröft í ná-
grenni Reykjavíkurflugvallar.
Flugmálastjóri hélt því fram að
verið væri að gera umhverfi flug-
vallarins snyrtilegra og draga úr
slysahættu vegna fugla sem gerðu
sig heimakomna við flugbrautir.
Náttúruverndarmenn héldu því á
hinn bóginn fram að þessi fram-
ræsla stefndi Reykjavíkurtjörn í
hættu því vatnið, sem til hennar
bærist og héldi vistkerfi hennar
lifandi, seytlaði úr mýrunum við
flugvöllinn. Auk þess mætti búast
viö að það eina sem menn hefðu
upp úr þessum þurrkunarfram-
kvæmdum væri aö flæma burt
sjaldgæfar andategundir, sem
þarna verptu nú, og síöustu mó-
fuglana en fengju í staðinn grá-
gæsir og meira af mávum úr
fjörunum. Gæti þetta vart talist
stuðla aö auknu flugöryggi. Þá
myndi aukast sandburður í
Tjörnina. Ekki vitum við hvort
eða hvernig veröur úr þessari
deilu skoriö.
En deilur um skurðgröft eru
heldur ekkert nýjar af nálinni.
Hérlendis muna sjálfsagt margir
eftir grein sem Halldór Laxness
skrifaði um þurrkun mýra fyrir
nokkrum árum þar sem hann
réðst harkalega gegn þessu fram-
En nú er allt komið í gott horf. Sef-
grasið tekur vel við sér og viti
menn: þar sem áður var steypt
renna er nú skoppandi lækur og
hann iðar af lifi.
ferði. Þá hafa menn sýnt fram á
að of mikil framræsla geti oröiö til
landeyðingar því í miklum vatns-
veðrum nái rigningin ekki að
metta jaröveginn og smásjatna
heldur renni fram í flóðgusum í
skuröum og rásum og rjúfi land.
Dæmi þessa hafa menn séð til
dæmis í Borgarfirði, á vatnasvæði
Hvítár.
Erlendis hefur einnig veriö
mikið rætt um umhverfisáhrif
framræslu og áveitna. Þar er
þessi umræða komin miklu lengra
en hér og sums staðar eru menn
teknir til við aö reyna að bæta
fyrir misgjöröir feöranna og líkja
eftir náttúrunni í von um að laða
aö aftur þaö líf sem tapast haföi úr
umhverfinu. Veröur að segjast1
eins og er aö oft tekst vel til.
En óneitanlega er það dýrt og
ankannalegt að þurfa að herma
eftir náttúrunni og færa til
upprunalegs horfs þaö sem forver-
ar okkar byggðu með mikilli fyrir-
höfn og ærnum kostnaði. Þessar
myndir eru frá Þýskalandi. Þær
sýna hvernig unniö er að því aö
breyta vatnsvegum svo þeir líkist
aö nýju ám og lækjum óspilltrar
náttúru. Verkfræðileg snilld úr
steinsteypu verður aö víkja fyrir
gróöursælli drullu!!!!
Hér sést hvernig framræsluskurði i
akurlendi er breytt til þess að lif-
ríkið komist í jafnvægi á ný.
Grafinn er bugðóttur skurður svo
aftur verður til lygn lækur.
i þessum steyptu mannvirkjum liggur rnikið strit. En nú svitna menn við að
brjóta niður verk fyrri kynslóða. Steinsteypan er nefnilega áferðarfalleg —
en steindauðl!
Þetta kostar mikla vinnu enda gera menn á nokkrum vikum það sem tók
náttúruna þúsundir ára kannski — að móta einn lækjarfarveg gegnum
skóg.
Svo leggja menn torf með sefgrasi á bakkana.
Tyrfingunni er lokið en óneitanlega eru bakkarnir dálítið snautlegir. Lækir
eru ekki svona snyrtilegir.
58 Vikan 21. tbl.