Vikan - 15.12.1988, Síða 49

koma. Það sem gerir þessa jólasveina ólíka
flestum öðrum, sem við höfum séð, er
fótabúnaðurinn og ekki síður hausarnir
sem hvort tveggja er úr brenndum stein-
leir. Skómir eru að sjá eins og skinnskór
og sést meira að segja marka fyrir brydd-
ingunum. Andlitin em mikilúðleg og ekki
smáfríð, en Ragnhildur segist hafa hvern
svein með sínum ákveðna svip. Það er
mikið verk að búa til bæði höfuð og skó
svo ekki sé nú talað um einkennishluti
sveinanna. Gluggagægir heldur á glugga úr
ieir og Hurðaskeilir er með hurðina á hæl-
unum. í pottinum hans Pottasleikis er
greinilega grautur, en það kemur upp úr
kafinu að hann samanstendur reyndar af
morgunkorni og lími.
Leir og lopi
Allir smáhlutir jólasveinanna auk
skónna og hausanna formar Ragnhildur úr
leir og brennir síðan við mikinn hita í
venjulegum leirbrennsluofni. Uppistaðan í
jólasveinunum sjálfum er koparvír og utan
um hann vefur Ragnhildur lopa í mismun-
andi litum eftir því hvort um er að ræða
sokka, buxur eða peysur. Hún segist yfir-
leitt aðeins nota venjulegan plötulopa,
þótt fyrir komi að hún noti hespulopa sem
er með ofurlitlum snúð. Það er mikið
vandaverk og ekki síður seinlegt að vefja
fot jólasveinanna því lopinn þolir ekki
mikii átök, en samt verður að vefja þétt tii
þess að sveinarnir verði lögulegir utan um
sig. Sumir þeirra eru svolítið belgmiklir og
hefur þá þurft að vefja oftar en ella utan
um miðjuna á þeim. Ekki segist Ragnhild-
ur troða neinu innan á þá til þess að gera
þá fyrirferðarmeiri, það borgi sig ekki, og
verði aldrei eins fallegt og þegar vafhing-
arnir eru bara hafðir fleiri.
Jólasveinahúfurnar eru allar úr rauðu ís-
lensku bandi ffá Gefjuni en nú er því mið-
ur hætt að ffamleiða þetta band svo vel
getur verið að í ffamtíðinni verði jólsvein-
ar Ragnhildar að sætta sig við að bera húf-
ur úr erlendu bandi, þótt skapari þeirra
hafi reynt að koma í veg fyrir það með því
að kaupa allt það rauða Gefjunarband sem
hún hefur fundið í verslunum.
Það er ekki aðeins andlitssvipur jóla-
sveinanna sem Ragnhildur leitast við að
hafa sem fastmótaðastan eftir því um
hvaða svein er að ræða hverju sinni heldur
reynir hún líka að hafa stellingar hvers og
eins sem líkastar frá ári til árs. Það þarf
töluverða þolinmæði við að sveigja fætur
og hendur sveinanna í réttar stellingar og
sjá til þess um leið að þeir standi tryggi-
lega í fæturna svo þeim hætti ekki til að
detta, ekki síst þegar þeir eru komnir með
potta, kerti, bjúgu, glugga eða eitthvað
annað í hendurnar.
Ragnhildur hefur valið að nefha jóla-
sveinana sína eftir sveinunum í kvæði Jó-
hannesar úr Kötlum. Þannig heitir Potta-
sleikir hjá henni Pottaskefill og Skyrgámur
heitir Skyrjarmur. Hún hefur einnig haft
þann sið að skrifa fyrstu línuna úr vísu
hvers jólasveins neðan á skóinn hans til
þess að auðvelda þeim sem sveina fer að
vita hvað þeir heita, enda þótt það ætti
ekki að leyna sér.
Með tímanum hefur rauða smáfólkið hjá Ragnhildi tekið verulegum breyting-
um. Það minnir nokkuð á jólasveinana íslensku, en heldur þó á allt annars
konar hlutum, eins og sjá má. Á annarri myndinni er blátt par. Ragnhildur
býr til mikið af bláklæddu fólki og það er allt með glerjaða leirhluti með ámál-
uðu munstri.
27. TBL 1988 VIKAN 49