Vikan - 27.07.1989, Blaðsíða 30

FOLK
VIKAN í BREMERHAVEN
Á búðarápi með
íslenskum sjómönnum
- sem allir koma við hjá þeim Eddu og Magnúsi
TEXTI OG MVNDIR:
HJALTI JÓN SVEINSSON
Einn er sá staður í Brem-
erhaven í Þýskaiandi
sem íslenskir sjómenn
heimsækja þegar þeir eiga þess
kost. Þessi staður lætur
kannski ekki mikið yflr sér en
engu að síður þyrpast menn
þangað um ieið og þeir stíga
fæti á land. Þetta er verslun
sem þau hjónin Edda Pálsdótt-
ir og Magnús Björgvinsson
reka undir naíhinu Óðinn.
Raunar nær starfsemi fyrir-
tækisins yfir fleira en verslun-
arreksturinn því það annast
ýmiss konar fyrirgreiðslu við
íslensk fiskiskip, sem sigla með
afla sinn til Bremerhaven, en
það er önnur saga.
Verslunin umrædda er sú
fyrsta sinnar tegundar sem
opnuð er í Bremerhaven. Þar
geta sjómennirnir keypt sér
tollffjálsan varning, svo sem
áfengi, tóbak, sælgæti, ilmvötn,
rafmagnstæki og margt fleira
sem of langt yrði upp að telja
hér. Raunar eru fleiri aðilar í
borginni sem selja sjómönn-
unum toilfrjálsan varning en
það fer þá þannig firam að þeir
fara með bæklinga um borð í
skipin sem sjómennirnir geta
síðan pantað eftir. En hjá þeim
Eddu og Magnúsi geta þeir séð
vöruna með eigin augum áður
en kaupin eru gerð. Þetta þyk-
ir flestum vænlegri kostur
heldur en að panta eftir bækl-
ingum.
Á vakt allan
sólarhringinn
>rAfgreiðslutíminn hjá okkur
er sveigjanlegur og fer eftir því
hvenær skipin koma inn.
Venjulega opna ég ekki fyrr en
um sjöleytið og er þá fram eft-
ir kvöldi en á sunnudögum er
ég hér þegar skipin koma inn
og loka ekki fyrr en áhafnirnar
hafa keypt það sem þær van-
hagar um,“ sagði Edda þegar
blaðamaður Vikunnar leit inn
Edda og Magnús fyrir ffaman fríverslunina Óðin.
hjá henni um daginn. Þá var
mikið um að vera. Reykjavík-
urtogarinn Vigri var þá rétt
skriðinn í höfn og það var ekki
að sökum að spyrja, sjó-
mennirnir þyrptust inn í versl-
unina um leið og þeir höfðu
gert sig klára eftir siglinguna
og farið í „bæjarfötin".
Edda var á þönum við að af-
greiða. Einn vildi kaupa gott
ilmvatn handa konunni, annan
vantaði öflugan skrúflykil og sá
þriðji spurði um úrvals koníak.
Edda sætti færis með að spyrja
frétta að heiman, á milli þess
Ein sjómannsfrúin á Vigra
notaði tækifærið og keypti
ýmislegt sem hana vanhagaði
Magnús var að puða á lagem-
um þegar blaðamann bar að
garði.
ODORE GEWUHZE GmbH
J. STAESZ JR GEWURZE
ODIN Schillsausrústung Gr
IMPORT - EXPORT
HOEBELSTR. NR 24
sem hún afgreiddi varninginn,
og það var ekki fyrr en menn
höfðu keypt nægju sína sem
hún gaf sér tíma til að spjalla
við blaðamann.
„Það koma svona tvö eða
þrjú skip í viku yflr vetrartím-
ann en heldur fáerri á sumrin.
Flestir versla hér hjá okkur og
þetta er orðið miklu viðameira
en mig óraði nokkurn tíma
fyrir. Við erum einnig með
pöntunarþjónustu og það hef-
ur ferst mjög í vöxt að menn
notfæri sér hana. Þeir panta
allt milli himins og jarðar, svo
sem verkferi og varahluti í bíla
svo eitthvað sé nefht."
Opnuðu í fyrrasumar
Það var í fyrrasumar sem
Edda og Magnús opnuðu versl-
unina. Áður höfðu þau einung-
is verið með pöntunarþjónust-
una sem þau reka enn. Versl-
unin var því hrein viðbót. „Við
erum tveir sem erum stærstir í
skipahöndluninni," sagði
Magnús. „Hinn er aðeins með
pöntunarþjónustu svo við höf-
um verslunina fram yflr hann
ef svo má segja. Það reyndist
engum erfiðleikum bundið að
fá að opna hana, við sóttum
bara um leyfi hjá tollyfirvöld-
um og það reyndist auðsótt
mál.“
Magnús sagði ennfremur að
við þau hjónin versluðu sjó-
menn af öllum íslenskum fiski-
skipunum nema þrem. „Menn
koma bara hingað og kaupa
það sem þá vantar, rétt eins og
þeir væru staddir í Hagkaupi.
Við erum vel staðsett hérna
rétt við höfhina og verðið hér
er mjög hagstætt, þar sem var-
an er tollfirjáls."
Og svona eins og til að
undirstrika þessi síðustu orð
Magnúsar kallaði einn skip-
verjinn á Vigra innan úr versl-
uninni: „Hver fjárinn, Edda,
þessi ilmvötn hjá þér eru tals-
vert ódýrari en í Fríhöfhinni.
Ég held að maður verði að
skella sér á eitt glas.“
30 VIKAN 15. TBL. 1989