Vikan - 10.08.1989, Blaðsíða 32

Sran3 £l)er ttad)f. <ð. m. t>.
5»futfi1)vóirifd)c Ufrlagíbudjbun&tung
ShmiiI !íu; • íUiimtwti • UnnfMtriitf i»
4'á Kampf
gegcn í úge, E)utnmí>ett unt> Sctfjl>e»t
itine 71 brcd>nnnrj von 36ol'f ió«rlfr
ícitfpru*
V ^ JM ■’*» '•* 0“
1% {iimnnp u'ií.Ni oditen
• f jMT j lamn, ö«t .'ItNiter Nt
V 'WL' ! JhlMMllll>tlUfMt
\ IL. ,Sju|1 mik' immttrtnl.
V ' JrA. Ktmtt I-O.I NiOtn N-
rtúiiOt obm ítu dnot-
ibmn bti'
l-t. nn mki
Cc.
í bók sinni, Mein Kampf, sem hét reynd-
ar í fyrstu „Fjögnrra og hálfs árs barátta
gegn lygum, heimsku og hugleysi“, segir
Adolf Hitler frá því að dularfull rödd hafi
bjargað lífi sínu í skotgröfunum í fyrri
heimsstyrjöldinni.
spekinga um heim allan, lagði til að júðar
yrðu látnir bera merki sem auðkenndi þá
ffá kristnum mönnum. Það var ekki fyrr en
á sjötta áratugnum að kaþólskan kirkjan
samþykkti loks að fella úr bænabókum sín-
um bölbænir yfir gyðingum.
Hollráð Marteins Lúters
Marteinn Lúter, stofhandi mótmælenda-
kirkjunnar, var í engu eftirbátur kaþólskra
manna í hatri sínu á gyðingum. Hann hafði
ákveðnar skoðanir á því hvernig leysa
mætti gyðingavandamálið í eitt skipti fyrir
öll. fhugum nú hvað Marteinn Lúter, and-
legur leiðtogi íslensku þjóðkirkjunnar,
hafði til málanna að leggja:
„Hvað eigum vér kristnir menn að gera
við þessa gerspilltu fordæmdu þjóð, gyð-
ingana? Ég skal gefa mín hollu ráð:
1. Bera eld að skólum þeirra og bæna-
húsum og brenna þau til grunna.
2. Brjóta sömuleiðis og eyðileggja íbúð-
arhús þeirra því þar iðka þeir hið sama og
í skólum sínum.
3. Taka af þeim bænabækur og talmúð-
inn, en af þessum ritum læra þeir afguða-
dýrkun, lygi, formælingar og róg.
4. Banna rabbínum að viðlagðri dauða-
refsingu að stunda kennslu.
5. Banna gyðingum með öllu frjálsa för
um vegina.
6. Banna þeim að stunda okur og taka af
þeim alla peninga og verðmæti úr gulli og
silfri.
7. Fá ungum gyðingapiltum og gyðinga-
stúlkum í hendur haka og skóflu, rokk og
snældu og iáta þau strita fyrir brauðinu í
svita andlits síns.
8. Óttumst við samt sem áður að þeir
vinni okkur tjón, þegar þeir þjóna okkur
og eiga að vinna, þá skulum við endur-
skoða reikningana og sjá hvað þeir hafa
haft af okkur með okri, og eftir að við höf-
um fengið það endurgreitt og skipt því
réttlátlega niður skulum við reka þá úr
landi.“
Enn þann dag í dag eru sumir biblíu-
skýrendur sértrúarflokka þeirrar skoðunar
DULFRÆÐI
að Hitler hafi verið „engill dauðans". Þeir
halda því ffam að Hitler hafi verið sendur
til að flytja gyðingum dómsorð Guðs og
refsa þeim fyrir líflátið á Jesú Kristi. Þessir
heittrúarmenn vitna gjarnan í forna spá-
dóma Gamia testamentisins máli sínu til
áréttingar. En þar kemur fram að Drottinn
muni á sínum tíma refsa gyðingum harð-
lega og ríkja yfir þeim með „útréttum arm-
legg og fossandi heift“. Nasistakveðjan er
því í hugum þeirra tákn refsidómsins yfir
gyðingum.
Viljinn til að skapa
nýtt mannkyn
Gyðingahatur Marteins Lúters og
kaþólskra manna byggðist fyrst og ffernst á
trúarlegum grundvelli en andúð Hitlers
átti sér aðrar forsendur. í huga Hitlers var
útrýming gyðinga og annarra „óæðri kyn-
þátta“ nauðsynlegur liður í ofurmannlegri
viðleitni tif að skapa nýtt mannkyn. Adolf
Hitler leit á sig sem boðbera nýrrar aldar.
Hinn gyðingfega-kristna menningarhefð,
auk kommúnismans, stóð í vegi fyrir sam-
félagi framtíðarinnar. Dauðasynd þessara
menningarstrauma fólst samkvæmt hug-
myndafræði Hitlers í því að leiða efnis-
hyggju, skynsemistrú og læpulega sam-
visku til öndvegis. í samræðum Hitlers við
Hermann Rauschning kemur fram að jafh-
vel nánustu samstarfsmenn hans vissu ekki
hvað það var sem hann ætlaði að hrinda í
framkvæmd eða leggja drög að.
„Sköpuninni er ekki ennþá lokið,“ sagði
Hitler. „Maðurinn er nú að nálgast tíma-
mót ffá líffræðilegu sjónarmiði. Nýtt af-
brigði mannsins er að koma fram. Hið
forna mannkyn er á lokaskeiði og á sér
einskis vaxtar von meðan það hjarir.
Mannkynið tekur stökkbreytingum á sjö
hundruð ára ffesti og hið endanlega
markmið er að guðssynirnir komi fram.
Allur skapandi máttur safhast saman í
þessu nýja afbrigði. Þessar tvær mannteg-
undir munu þróast hröðum skrefum sín í
hvora áttina. Önnur tegundin hverfur á
meðan hin blómstrar. Hið nýja mannkyn
verður óendanlega æðra nútímamannin-
um. Skiljið þér nú til fulls hversu djúptæk
þjóðernisjafnaðarstefhan er í eðli sínu?
Þeir sem halda að þjóðemisjafnaðarhreyf-
ingin sé ekki annað en stjórnmálahreyfing
vita lítið um hana. Hún er jafhvel meira en
trúarbrögð. Hún er viljinn til að skapa nýtt
mannkyn."
Kýklópsaugað og
orkustöðvar mannsins
Hitler trúði að eitt afþví sem ofurmenn-
ið hefði ffam yfir nútímamanninn væm
yfirskilvitlegir hæfileikar í ríkum mæli.
Takmark mannlegrar þróunar var að hans
mati að öðlast „dulræna innsýn". Líkt og
jógar Austurlanda var Hitler sannfærður
um að maðurinn hefði sjö orkustöðvar
sem tengdust mænunni. Ein af þessum sjö
orkustöðvum átti að vera mitt á milli
augnanna og nefhdi Hitler hana „kýklóps-
augað“. Kýklópsaugað var orkustöð innsæ-
is og sálrænnar skynjunar og er nú á dög-
um yfirleitt nefhd þriðja augað. Hitler
trúði því að heiladingullinn væri leifar
þessa skynjunarfæris. Hann taldi heilading-
ulinn vera líffæri sem tæki á móti bylgjum
eða sveiflum af hugsunum annarra, nokk-
urs konar líffræðilegt móttökutæki hug-
skeyta. „Vér þörfnumst frjálsra manna,"
sagði Hitler, „sem finna og vita að guð er í
þeim sjálfum."
Framsýni Adolfs Hitler
Sjálfum fannst honum sér hafa fallið í
skaut brot af þessari dulrænu gáfu og þakk-
aði henni viðgang sinn. Honum fannst hið
óvenjulega lífshlaup sitt vera sönnun fyrir
tilvist þessa skilningarvits. Þeir sem hafa
rannsakað lífsferil Hitlers segja útilokað
annað en maðurinn hafi verið forvitri —
getað séð fyrir óorðna atburði. Árið 1915
sagði hann til dæmis við félaga sína í þýska
hernum: „í framtíðinni munuð þið heyra
mikið af mér. Bíðið bara og sjáið til, minn
tími kemur!" Hjúkrunarkona, sem annað-
ist Hitler í styrjaldarlok, segir að hann hafi
eitt sinn hrópað móðursýkislega: „Ég mun
ffelsa Þýskaland og gera það voldugt á ný.
Já — ég er þess fullviss!"
Sagnfræðilegar heimildir greina ffá því
að Hitler hafi spáð réttilega fýrir um það
hvenær hersveitir hans mundu hemema
París. Hann sagði einnig nákvæmlega upp
á dag hvenær Roosevelt, forseti Bandaríkj-
anna, mundi deyja. Ennfremur er ljóst að
innsæi hans eða ffamsýni kom að góðum
notum þegar meta þurfti viðbrögð er-
lendra ríkja við ýmsum aðgerðum þýsku
nasistastjórnarinnar. Gott dæmi um það er
þegar Hitler ákvað að endurheimta Rínar-
lönd. Bæði innlendir og erlendir sér-
ffæðingar í alþjóðastjórnmáfum töldu að
slíkt skref mundi kalla á harkaleg viðbrögð
Frakka og Breta. Hitler spáði því hins veg-
ar að þeir mundu ekkert aðhafast og það
gekk eftir.
Vegvísir foringjans
Adolf Hitler hafði litla trú á refilstigum
skynseminnar og var sífellt að lýsa fyrir-
litningu sinni á rökvísi menntamanna. Á-
kvarðanir hans tóku mið af allt öðm. Hitl-
er var sannfærður um að hann hafði verið
sendur af guðlegri forsjón til þess að
endurskapa þýsku þjóðina og koma á ný-
skipan Evrópu. Hvernig honum bæri að
gera það var honum ekki ávallt Ijóst en
hann hafði af því litlar áhyggjur því að
„innri rödd“ vísaði honum leiðina. Hitler
lét meðal annars þessi orð falla um þessa
innri handleiðslu: „Ég framkvæmi þær
skipanir sem forsjónin hefur fagt mér á
herðar. Enginn máttur á jörðinni getur
skaðað þýska ríkið á meðan ég starfa undir
handleiðslu Guðs. Þegar röddin talar veit
ég að tími athafnanna er mnninn upp!“ Hitl-
er sagði einnig: „Ný öld dulspekilegrar
túlkunar á tilverunni er í vændum, túlkun-
ar á máli viljans en ekki vitsmunanna."
Þessi orð og margt annað sem hrökk af
vömm Hitlers bendir til þess að hann hafi
náð sambandi við öfl úr dýpri jarðvegi sál-
arlífcins.
30 VIKAN 16. TBL 1989