Vikan - 10.08.1989, Blaðsíða 33

DULFRÆÐI
Röddin sem bjargaði
lífi Hitlers
í Mein Kampf gefur Hitler skýrt dæmi
um hvernig hið sálræna skilningarvit eða
hin „innri rödd“ varð til þess að bjarga lífi
hans. Frásögn hans er svohljóðandi:
„Ég var að borða kvöldverð í skot-
gröfunum ásamt nokkrum félögum
mínum. Allt í einu virtist rödd segja við
mig: „Stattu upp og farðu þangað." Hún
var svo skýr og eftirgangshörð að ég
hlýddi sjálfkrafa, líkt og um herskipun væri
að ræða. Ég stóð því samstundis á fætur og
gekk um sextíu fet meðfram skotgröfinni
með matarbaukinn í hendinni. Síðan sett-
ist ég niður til þess að halda áffam að
borða enda búinn að endurheimta hugar-
ró mína. Ég var varla sestur niður þegar
blossi og ærandi druna kom frá þeim hluta
skotgrafarinnar sem ég hafði nýleg yfirgef-
ið. Fallbyssuskot hafði sprungið yfir hópn-
um sem ég hafði setið hjá og varð öllum
að bana sem þar voru.“
Þjóðsagan um spjótið helga
Þegar reynsla af þessu tagi er höfð í
huga er auðvelt að skilja af hverju Hitler
hafði jafhan mikinn áhuga á dulrænum eða
yfirskilvitlegum fýrirbærum. Sagt er að
hann hafi lagt stund á andlegar iðkanir og
jafhvel notað skynbreytandi efiii til þess
að opna fyrir dýpri vitundarsvið hugans. í
bók sinni Örlagaspjótið (The Spear of
Destiny) segir Trevor Ravenscroft að Hitl-
er hafi haft mikla trú á dularmætti Habs-
borgar-spjótsins svonefnda. Habsborgar-
spjótið, stundum nefht spjótið helga, var
hluti af keisaragersemum Habsborgaraætt-
arinnar en hún var um aldaraðir helsta
valdaætt Evrópu. Spjót þetta er nú geymt í
Hofburg-safhinu í Vín og er af mörgum
talið meðal mestu dýrgripa safhsins. Það
hefur lengi verið trú manna að þetta sé
sama spjótið og lagt var í síðu Jesú Krists
skömmu eftir að hann andaðist á krossin-
um.
í Jóhannesarguðspjalli segir þannig ffá
þessum atburði:
„En er þeir komu til Jesú og sáu, að
hann var þegar dáinn, brutu þeir ekki bein
hans. En einn af hermönnunum lagði
spjóti í síðu hans, og jafnskjótt kom út
blóð og vatn. Og sá hefir vitnað það, sem
hefir séð, og vitnisburður hans er sannur,
og hann veit, að hann segir það sem satt
er, til þess að einnig þér trúið. Því að þetta
varð, til þess að sú ritning skyldi rætast:
Bein í honum skal ekki brotið. Og enn seg-
ir önnur ritning: Þeir skulu snúa augum til
hans, sem þeir stungu."
Þessi ævaforna þjóðsaga segir ffá því að
Jósef frá Arimaþeu, sá hinn sami og annað-
ist greffrun Jesú Krists, hafi varðveitt
spjótið auk annarra hluta er tengdust lífi
og krossfestingu Krists. Samkvæmt þjóð-
sögunni á spjótið helga að búa yfir gífur-
legum töffamætti og veita hverjum þeim
sem hefur það til umráða óhemju vald til
að gera bæði gott og illt. Sagan segir að
Konstantín mikli, Karlamagnús, Friðrik 1.
Þýskalandskeisari og fleiri herkonungar
Áróðursmynd gegn gyðingum og fyrir
„Der Sturmer", illræmdu sorpriti sem
Julius Streicher gaf út og var sneisafúllt
af lágkúrulegu klámi og sjúklegu gyð-
ingahatri.
hafi haff spjótið helga í vörslu sinni og átt
velgengni sína í hernaði að miklu leyti að
þakka kynngi spjótsins. Þjóðsagan hermir
einnig að spjótið helga hafi þá náttúru að
ef eigandi þess missir það úr vörslu sinni
sé honum baninn vís. Þannig átti til dæmis
Karlamagnús að hafa látist skömmu eftir
að hann týndi því í einni orrustunni og
sömu sögu er að segja af Friðriki keisara
sem lést skömmu eftir að hann missti
spjótið úr hendi sér.
Framtíðarsýn Adolfs Hitler
Trevor Ravenscroff byggir frásögn sína
af áhuga Adolfs Hitler á Habsborgar-spjót-
inu á heimildum dr. Walters J. Stein. Dr.
Stein segist hafa kynnst Hitler sumarið
1912 í gegnum bóksala í Vín sem verslaði
með bækur um galdra og dulræn efhi. í
samræðum þeirra Hitlers kom fljótlega í
ljós að þessi bláeygði Austurríkismaður
var heltekinn af Habsborgar-spjótinu.
Hann trúði því að spjótið væri nokkurs
konar „töfrasproti" og fæli í sér lykilinn að
stórvirki sem hann mundi sjálfur inna af
hendi í ókominni framtíð. Hitler lýsti fyrir
Stein hvernig spjótið orkaði á hann þegar
hann barði það augum í fyrsta sinn þar
sem það lá í glerkassa í Hofburg-safhinu:
„Ég varð smám saman meðvitaður um
æðri mátt er sveimaði í kringum spjótið -
hinn sama ógnarlega mátt er ég fann innra
með mér á þeim fágætu augnablikum lífc
míns þegar ég skynjaði að stórfengleg ör-
lög biðu mín. Skyndilega varð eins og mér
yrði litið í gegnum glugga inn í framtíðina.
Ég sá í einni andrá framtíðaratburð sem
gerði mér kleiff að vita án nokkurs efa að
blóðið í æðum mínum yrði einn daginn
farvegur fyrir þjóðaranda fólks míns.“
Spjótið helga og
endalok Hitlers
Adolf Hitler gerði aldrei uppskátt hvaða
fúrðusýn hann sá þennan dag í gegnum
móðu ókominna ára. Hins vegar er ljóst að
hinn 14. mars 1938, tuttugu og sex árum
síðar, stóð hann fyrir ffarnan þetta sama
safhhús og lýsti því formlega yfir að Aust-
urríki hefði verið innlimað í Þýskaland.
Sama dag gaf hann foringjum SS-sveitanna
fyrirmæli um að fara inn í Hofburg-safhið
og flytja þaðan spjótið og önnur veldis-
tákn austurríska keisaradæmisins. Þann 13.
október sama ár var þessum fornu gersem-
um Habsborgaraættarinnar loks komið fyr-
ir í Kirkju heilagrar Kristínar í Nurnberg
en Hitler hafði í hyggju að setja þar á fót
sérstakt stríðssalh nasistaflokksins.
Eftir gífurlegar loftárásir bandamanna á
Numberg í október 1944 gaf Hitler fyrir-
skipun um að spjótið og aðrir munir Habs-
borgaraættarinnar yrði færðir í sprengju-
helda öryggisgeymslu sem grafin var djúpt
niður í jörðu. Hitler hefur sjálfsagt verið
minnugur þess hver örlög Karlamagnúsar,
Friðriks 1. og annarra handhafa spjótsins
urðu eftir að þeir höfðu glatað forráðum
sínum yfir gripnum. Sex mánuðum síðar
féll Núrnberg í hendur bandamanna. Will-
iam Horn, ofursti í C-sveit bandaríska
hersins, fékk þá boð um að hafa uppi á
veldistáknum austurríska keisaradæmisins.
Eftir talsverða fyrirhöfh tókst honum að
sprengja sér leið í gegnum rammgerða
járnhurð neðanjarðarhvelfingarinnar. Þeg-
ar hann gekk inn í byrgið sá hann hið
sögufræga spjót liggja á skríni sem rautt
flossilki hafði verið breitt yfir. Hann lagði
hald á spjótið fýrir hönd bandarísku ríkis-
stjómarinnar. Þetta gerðist síðla dags þann
30. apríl 1945. Sama kvöld kveður við
skammbyssuskot í neðanjarðarbyrgi
Adolfc Hitler undir kanslarahöllinni í
Berlín. Fyrmm handhafi spjótsins helga
var allur.
16. TBL. 1989 VIKAN 31