Vikan - 22.08.1991, Blaðsíða 12

Nú vefst tungan aö minnsta kosti þrjá hringi
um tönnina frægu. Bjarni Hafþór verður í senn
undrandi og spyrjandi á svip.
„Ha, hvernig meinarðu?"
- Ja, svona vini sem þú getur sagt hvað
sem er, við hvaða aðstæður sem er, einhvern
sem þú treystir hundrað prósent.
„Utan fjölskyldunnar?" Undrunin er nú kom-
in í röddina líka.
- Já.
„Nei, nei. Ég gæti áreiðanlega leitað til
margra í fjölskyldunni minni og vona að enginn
myndi hikavið að leita til mín. Þó ég eigi marga
vini og kunningja hafa þau sambönd ekki veriö
svona bein trúnaðarsambönd með tilheyrandi
hjartans málum. Þar fyrir utan gæti ég ómögu-
lega farið að flokka vini mína í bestu vini og
svo næstbestu vini. Það hef ég ekki lagt stund
á.“
- Ertu þá tilfinningamaður?
„Jáaá.“ Hann dregur svarið aðeins við sig
og er greinilega að vega og meta hversu mikið
lesendur eiga að fá að vita um það svið. Loks
er niðurstaða fengin. „Já, ég býst við að ég sé
dálítið mikill tillfinningamaöur en ég hef fram til
þessa reynt að temja mér að hafa stjórn á
þeim eiginleika."
- Nokkuð feiminn?
„Ahh ... ég er það ekki almennt en þaö
rennur þó á mig feimni stöku sinnum. Sem
betur fer varir það ákaflega stutta stund, þá
sjaldan það gerist."
- Setjum sem svo að þú fengir eina ósk.
Hvers myndirðu þá helst óska þér?
Ekkert hik, svo einkennilegt sem það kann
að virðast, gagnvart svona spurningu. „Ég þarf
tvær, eina á mannlega sviðinu og aðra á því
efnislega."
- Jæja, þá færðu tvær.
„Sú á mannlega sviðinu er að ég verði aldrei
lostinn djúpri sorg, sjö, niu, þrettán. Ég hef séö
ægivald sorgarinnar og sársaukann sem hún
hefur í för með sér, séð þetta á fólki sem mér
þykir vænt um og ég óttast sorgina." Það er
greinilegt að honum er fúlasta alvara og augun
virðast skyndlega öðlast aukna dýpt og mýkt.
„Já, ég er hræddur við sorgina," endurtekur
hann. Svo rífur hann sig upp og hugar að hinni
óskinni.
„Hún er nú einföld. Mig langar að verða
ríkur, alveg moldríkur. Ekki til að telja peninga
eins og Jóakim frændi, ég fengi ekkert út úr
því, heldurtil þess að njóta þess sem peningar
geta keypt - sjálfur og með öðrum."
- Áttu kannski peninga?
„Nei, svei því sem ég á nokkra peninga en
ég stend i skilum. Vanskil eru nokkuð sem ég
ætti erfitt með aö þola og konan mín færi blátt
áfram yfir um við slíkt. Ég vona bara að ríkis-
stjórninni takist að hemja verðbólguskrímslið
því ef þaö fær að leika lausum hala er ég kom-
inn í vont mál; allt á húsbréfum! En ósköp væri
gaman að vera ríkur...“
- Viltu fleiri óskir, bara að gamni?
„Já, já, því ekki það?“
- Ef þú gætir valið þér fólk til að hitta,
hverjir lentu á listanum?
„Halldór Laxness þegar hann skrifaði Vefar-
ann mikla frá Kasmír. Hann hlýtur að hafa ver-
ið í stórfenglegum ham! Michael Jackson og
Paul McCartney saman og Adolf Hitler og
Chaplin vildi ég líka hitta saman. Janis
Joplin ... veistu ég hlustaði á hana um daginn
og hugsaði linnulaust allan tímann: Hvernig
varstu í raun og veru? Hvernig varstu? Sjón-
varpssnillinginn Michael Aspel vildi ég hitta ...
og svo hann pabba minn, aftur og aftur á bökk-
um Laxár í Aðaldal, svo nokkrir séu nefndir."
- Hverja vildirðu síst hitta?
„Æ, þetta er ómöguleg spurning. Mér dettur
enginn í hug nema Jack the Ripper (Kobbi
kviðrista) að næturlagi!"
- Þú nefnir Jack the Ripper. Það leiðir nú
aðeins hugann að dauðanum, að ekki sé
meira sagt. Hvað hugsarðu um eilífðarmál-
in og andlegheitin?
„Ég veitekki... ég hérna ...“ Bjarni Hafþór
er aftur farinn að aka sér til og frá. „Maöur veit
ekki hvað er til staðar í þessum andlega
heimi. Það er hins vegar erfitt að neita þvi að
hugarorkan eigi sér einhvern vettvang. Ef ég til
dæmis tek ákvörðun um að hella á könnuna er
aðgerðin sem slík líkamleg en í ákvarðana-
tökunni felst einhvers konar hugarorka. Líkam-
legu aðgeröirnar hljóta að hverfa með dauða
líkamans en hvað verður um hugarorkuna skal
ég bara ekki segja. Ég veit ekki hvert hún fer.“
Hann hugsar sig um og er greinilega ekki al-
veg tilbúinn með endanlegar skoðanir. „Auð-
vitað væri best að þessu lyki öllu I einu, rétt
eins og maður sofnaði og dreymdi ekki neitt.
En það eru ýmsar líkur sem benda til að þetta
sé ekki alveg svona einfalt. Við erum alltaf að
nota orku sem manni finnst að sé vart mælan-
leg í neinu líkamlegu, efnislegu samhengi.
Kannski er þetta bara eins og með vasaljósið.
Þegar batteríið er í því og hlaðið fellur Ijós-
geisli á umhverfið. Svo klárast batteríið og Ijós-
ið er ekki lengur til staðar. Nei, ég veit ekki neitt
um þetta. Annars trúi ég varla að ég sem orku-
eining leysist upp í ekkert! Ég á voðalega erfitt
með að finna einhvern endanlegan sannleika í
þessu en hef engu að síður svolítið gaman af
að velta þessu fyrir mér.“
Bjarni Hafþór er sestur upp og aftur verður
blaðamanninum starsýnt á hversu miklu stærri
hann virðist á fæti en skjá. Því liggur beinast
við að spyrja:
- Og hvað ætlarðu svo að verða þegar
þú verður stór?
„Ja, þegar ég verð stór - finnst þér ég ann-
ars ekki nógu stór? Einn níutíu og einn í skóm
númer 44? Nú, en þegar ég verð stór ætla ég
að verða einn af þessum mönnum sem alltaf
voru myndir af í lestrarbókunum í barna-
skólanum. Þessi maður situr í stól inni í stofu
heima hjá sér, er í inniskóm, við fætur honum
liggur vesældarlegur og vel uppalinn hundur.
Þessi maöur reykir pípu og les í bók eöa blaði.
Hann er djúpvitur, þroskaður og á hollráð
handa öllum, afskaplega skuldlaus og rólegur.
Tilsvör hans eru greindarleg og sama máli
gegnir um uppeldið hjá honum og ráðlegging-
arnar til afkomendanna. Svo þú náir heildar-
myndinni þá sko situr konan hans í öðrum stól
og fæst viö hannyrðir, sennilega sauma. Á
gólfinu leika börnin sér, svo greidd og snyrtileg
í einhverjum algerlega hávaða- og ofbeldis-
lausum leik og fjölskyldan hlustar saman á eitt-
hvert menningarlegt efni í útvarpinu. Svona
ætla ég aö verða og svona veröur líf mitt!“
Hann skellir upp úr, kátínan ólgar í augunum
og togar munnvikin í áttina að eyrunum. Svo
sveiflar hann fram öðrum fætinum, númer
fjörutíu og fjögur. „Þetta er nú svona álíka
sennilegt og að ég verði ballettdansmær!
Sérðu mig í anda í Svanavatninu?" Blaða-
maðurinn kýs að svara ekki spurningunni því
einhverja virðingu verður að sýna viðmælend-
um sem bjóða kaffi og lakkrís og skera ekki
góðgjörðirnar við nögl.
Bjarni Hafþór kveður með hlýju, þéttu hand-
taki og blaöamaðurinn þarf aö halla sér aftur á
bak til að sjá eitthvað annað en bringubeinið á
manninum meðan kveðjuorðunum er kastað.
Nei, það er ógjörningur að sjá hann fyrir sér í
Svanavatninu en alveg bráðskemmtilegt að
borða meö honum sælgæti eina síðdegis-
stund. □
__ ^
Ferðamálaskóli Islands
Nýtt nám á íslandi
Ferðamálaskóli íslands er rekinn í samvinnu við Félag íslenskra Ferðaskrifstofa.
Tilgangur hans er að þjálfa upp fólk til starfa á ferðaskrifstofum.
Námið er stundað í dagskóla kl. 13 til 17 alla virka daga á tímabilinu október til mars.
Námsefni er að verulegu leiti á ensku, og verða nemendur því að hafa gott vald á málinu.
Innritun og frekari upplýsingar á skrifstofu skólans frá kl. 09 til 17 alla virka daga.
® Sími 67 14 66 ® Sími 67 14 66
/
Ferðamálaskóli Islands Höfðabakka 9