Vikan - 22.08.1991, Blaðsíða 24

TEXTI: HJALTIJÓN SVEINSSON
HÚN BJÓ MEIRA AD SEGJA
TIL BLÓMVÖNDINN SJÁLF
- segir Sólveig Þórðardóttir, sigurvegari júlímónaðar, um fyrirsœtu sína, Huldu Einarsdóttur

Þrjár myndir sem komu til greina í þessum mánuði: Stóru
litmyndina tók Jóhannes Long, Ljósmyndaranum, af Alidu
Jakobsdóttur. Minni litmyndina tók Guðmundur Kr. Jóhannes-
son, Nærmynd, af Unu Maríu Óskarsdóttur og svart-hvítu
myndina tók Sigriður Bachmann af Þóru Kemp, en Sigriður átti
fyrstu verðlaunamyndina.
Sigurvegari júlímánaðar
í brúðarmyndakeppni
Kodak-umboðsins og
Vikunnar er Sólveig Þórðar-
dóttir. Hún hefur rekið Ijós-
myndastofuna Nýmynd í
Keflavík síðan 1982 en lærði
hjá Heimi Stígssyni á Ljós-
myndastofu Suðurnesja.
„Ég þurfti að ákveða hvað
ég ætlaði að gera í framtíðinni
og varð þá Ijósmyndunin fyrir
valinu," sagði Sólveig þegar
hún var spurð að þvf hvers
vegna hún hefði farið í þetta
nám. „Ég hafði aldrei haft
Ijósmyndadellu eða neitt í lík-
ingu við hana. Heima hjá mér
var til lítil myndavél sem ég tók
á einstaka sinnum ef eitthvað
sérstakt var á seyði. Ég vissi
ekki til þess að ég hefði
hæfileika á þessu sviði
og Ijósmyndanám hafði aldrei
hvarflað að mér. Ég hefði al-
veg eins getað farið í ein-
hverja aðra grein í Iðnskólan-
um. Þegar ég fór að líta í
kringum mig vildi svo til aö ég
fór á fund Heimis og var svo
heppin að fá vinnu hjá honum
á stofunni.“
Aðspurð sagði Sólveig að
henni fyndist Ijósmyndanámið
vera orðið úrelt og væri það f
litlu samræmi við veruleikann í
greininni. Ennþá væri um að
ræða fjögurra ára hefðbundið
iðnnám, annars vegar í tengsl-
um við samning á Ijósmynda-
stofu og hins vegar bóklegt
nám í skólanum.
„Ég var svo heppin að
Heimir var fenginn til þess að
annast hvers konar Ijósmynd-
un hér á Suðurnesjum. Þess
vegna öðlaðist ég fjölþætta
reynslu á meðan ég var hjá
honum. Stúdíótökurnar eiga
best við mig og ég hef til dæm-
is sáralítinn áhuga á fréttaljós-
myndun, þó auðvitað þurfi ég
að sinna margs konar verkefn-
um.“
- Og hvaða myndatökur
þykja þér skemmtilegastar?
„Brúðarmyndatökur, býst ég
við, og reyndar allar mynda-
tökur af fólki, hvort sem er af
börnum eða fjölskyldum svo
dæmi séu nefnd. Starfið er
ekki síst áhugavert fyrir þær
sakir hvað Ijósmyndarinn um-
gengst og kynnist mörgu
fólki."
BRÚÐURIN ER ALVEG
SÉRSTAKT MYNDEFNI
Hver skyldi vera galdurinn að
baki góðrar brúðarmynda-
töku? Sólveig sagði að hún
reyndi að fá brúðhjónin til að
vera sem frjálslegust og hún
legði áherslu á að hafa mynd-
irnar fjölbreyttar.
„Það eru allir löngu orðnir
leiðir á þessum gömlu uppstill-
ingum þar sem hjónin standa
stíf hlið við hlið og reyna að
brosa. Ég hef alltaf reynt að
hafa þetta óþvingað og hef
leitast við að ná myndum af
parinu sem sýna gleði þess og
hamingju - eins og í fallegu
augnatilliti, faðmlögum og þar
fram eftir götunum. Ég tek fjöl-
margar myndir og hætti ekki
fyrr en ég þykist vera þess full-
viss að hafa náð að minnsta
kosti fjörutíu sem ég get valið
úr handa þeim. Þar af eru llka
nokkrar myndir af brúðinni
einni.“
- Hvers vegna af henni
einni?
„Það er bara svo skemmti-
legt en auðvitað fær brúðgum-
inn líka nokkrar myndir af sér
þó þær séu aldrei jafnmargar.
Brúðurin er alveg sérstakt
myndefni. Hún er svo falleg
þennan dag - í þessum fína
kjól, með blómvöndinn í hendi
og þarfram eftirgötunum. Það
er líka auðveldara að taka
myndir af einni manneskju í
senn og einbeita sér að
henni.“
Brúðurin, sem I hlut á að
þessu sinni, heitir Hulda Ein-
arsdóttir. Sólveig sagði að
myndirnar af henni hefðu orðið
fyrir valinu, þegar hún ákvað
að taka þátt í keppninni, af því
hún hefði verið svo skemmti-
leg.
„Hún var mjög góð fyrirsæta
og það var sérstaklega gaman
að taka myndir af henni. Hún
bjó meira að segja til blóm-
vöndinn sjálf. Brúðguminn,
Ómar Ingvason, stóð sig líka
eins og hetja. Þeim leið auö-
sjáanlega mjög vel þennan
24 VIKAN 17. TBL. 1991