Vikan - 01.10.1992, Blaðsíða 22

SÁRSAUKAF^LLT
KYNLIF
Kæri sálfræöingur.
Þaö er erfitt fyrir mig aö skrifa
þér og láta bréfiö birtast í Vik-
unni en mér er fariö aö líða
svo illa aö ég ákvaö aö gera
þaö samt og vona aö þú getir
gefiö mér einhver ráö.
Þannig er mál meö vexti aö
ég er búin að vera gift í nokk-
ur ár og viö höfum aldrei get-
aö lifaö góöu kynlífi. Mér hef-
ur alltaf fundist þaö vera mér
aö kenna og hef alla tíö ásak-
aö mig fyrir þaö. Maöurinn
minn ásakar mig ekki en það
er ekkert betra því ég held aö
hann geri þaö ekki vegna
þess aö hann vill vera góður
viö mig. Þaö gerir hins vegar
bara þaö aö verkum aö ég sit
ein uppi meö vandamáliö.
Ég hef veriö að reyna aö
breyta þessu en ekkert geng-
ur. Vandamáliö er aö ég er
svo feimin og hrædd viö kyn-
líf, finnst þaö jafnvel hálf-
subbulegt og vont og vil þess
vegna helst ekki lifa kynlífi.
Mér finnst jafnvel óþægilegt
aö skrifa þetta orö.
Ég kem úr mjög tokaöri fjöl-
skyldu og þar var aldrei talað
um tilfinningar og allra síst
kynlíf. Ég hef aldrei rætt viö
móöur mína um blæðingar,
hvaö þá meira. Ég finn aö ég
þrái aö vera elskuð og vil láta
manninn minn faöma mig og
láta vel aö mér en bara ekki
kynlíf. Þá sjaldan viö lifum
saman gengur þaö mjög illa
og ég finn næstum alltaf til
sársauka, oft svo mikiö aö ég
biö hann um aö hætta.
Ég hef reynt aö slaka á en
finn aö ég get þaö ekki. Ég
hef reynt aö beita mig hörðu
og harka af mér en finnst eins
og hann sé aö nauöga mér. Á
eftir Höur mér eins og ég hafi
veriö notuö eöa eins og ég sé
óhrein og verö alltaf aö fara í
baö og finnst ég ekki geta
þvegiö mér nægilega vel.
Eg hef aldrei oröiö fyrir kyn-
feröislegri áreitni og yfirleitt
reyna karlmenn ekkert aö
nálgast mig kynferöislega. Ég
lít samt ekkert illa út, þó ég sé
engin feguröardís.
Maöurinn minn hefur lengi
ekkert reynt aö nálgast mig
kynferöislega og viö tölum
ekkert um þetta. Þetta bara
eins og liggur í loftinu. Ég veit
ekki hvenær hann reynir
næst og er alltaf spennt áður
en viö förum að sofa. Ég veit
heldur ekki hvernig ég á aö
bregöast viö næst þegar
hann reynir.
Viö eigum engin börn en nú
er mig fariö aö langa f börn.
Samt get ég ekki hugsaö mér
aö búa þau til. Ástandiö er
einnig þannig aö mér líður
hroöalega illa en ég veit ekk-
ert hvernig honum líöur.
Kannski er hann bara sáttur
viö þetta. Kannski er hann far-
inn að hugsa um framhjáhald
eða jafnvel skilnaö. Eg get
ekki hugsaö mér aö hann
haldi framhjá mér og ekki aö
skilja. Mér finnst ég vera al-
gerlega föst og ekki geta gert
nokkurn skapaöan hlut í mál-
inu.
Ég les í blöðum aö fólk njóti
kynlífs en ég get ekki hugsaö
mér aö ég eigi nokkurn tíma
eftir aö njóta þess. Mér finnst
þetta svo erfitt aö stundum
liggur viö aö ég gefist bara
upp á öllu saman. Ef maöur-
inn minn skilur viö mig er ég
viss um aö ég loka mig bara
af og bíö eftir aö ævinni Ijúki.
Hvaöa manni get ég kynnst
þegarég ersvona?
Ég vona aö þú getir eitt-
hvaö hjálpaö mér,
Sigga.
SALARKIMINN
SIGTRYGGUR JÓNSSON SÁLFRÆÐINGUR
SVARAR LESENDUM
Bréf til Sigtryggs geta snúist um samskipti kynjanna, sam-
skipti barna og foreldra, samskipti milli hjóna, kynlif og
annað þaö sem lýtur aö sálfræöi og sálfræöilegum vanda-
málum. Bréfin mega vera nafnlaus eöa undir dulnefni.
Utanáskriftin er:
Sigtryggur Jónsson sálfræöingur, Álftamýri 3,108 Reykjavík
22 VIKAN 20. TBL. 1992