Vikan - 01.10.1992, Blaðsíða 44

RAY LIOTTA
ekki mikiö úr því. Ég var skot-
inn í stelpu sem var mikið í
leiklist og ég hafði leikið í
skólaleikritinu í gagnfræða-
skóla og tók því eins mikið af
valtímum í leiklist og ég gat.
Ég lék í fjölda leikrita á þeim
fjórum árum sem ég var
þarna og á þriðja árinu ákvað
ég að ég yrði aila vega að
reyna fyrir mér á þessu sviði
að loknu náminu og fara til
New York og sjá hvernig
gengi. Innan sex mánaða
fékk ég hlutverk í sápuóperu
og fleiri sjónvarpshlutverk
upp úr því. Framhaldiö þekkir
þú væntanlega en það var
aldrei æskudraumur hjá mér
að verða leikari.
- Hvernig var að leika í
sápu?
Það var mjög skemmtilegt
og virkilega góð reynsla
til að byggja á. Maður var
daglega fyrir framan mynda-
vélarnar og hafði tækifæri til
að reyna að láta fáránlegasta
texta hljóma eðlilega. Það er
voðalega auðvelt að verða
latur við að leika í svona sáp-
um og sleppa því að æfa sig
heima en mér buðust þó hlut-
verk í kvikmyndum í beinu
framhaldi af veru minni í sáp-
unni.
- Þú leikur illmennið í Un-
lawful Entry, eru einhverjir á-
kveðnir leikarar sem þú hrífst
af í hlutverkum illmenna á
hvita tjaldinu?
Anthony Hopkins er virki-
lega sannfærandi og gerir
persónurnar, sem hann túlkar,
trúverðugar og margbreytileg-
ar. Bob DeNiro er „gott“ ill-
menni og Joe Pesci var frá-
bær í GoodFellas. Það er
samt enginn ákveðinn sem ég
og hafa um leiö raunverulegt
yfirbragð. Við ræddum það í
til dæmis marga klukkutíma
hvenær fólkið í myndinni ætti
að hringja í þjófavarnarfyrir-
tækið því áhorfandinn má
aldrei missa trúna á sögu-
GoodFellas en það var aöal-
lega mynd Martins Scorsese
og síðan voru það Bob (De
Niro) og Joe (Pesci) sem
fengu mesta athygli við aug-
lýsingu myndarinnar. Mig
grunaði að Article 99 mundi
reyni að móta mig eftir ef það
er þaö sem þú átt við.
- Hver voru helstu atriðin í
sambandi við skipulagningu á
gerð myndarinnar og helstu
gryfjurnar til að varast?
Það þarf að fullnægja á-
kveðnum skilyröum við gerð
tryllis, það er að segja í upp-
byggingu sögunnar. í öörum
þætti þurfa vissir atburðir þeg-
ar aö hafa átt sér stað og
sömuleiðis í þeim þriðja. í
fjórða þætti þarf svo einhver
aö hafa dottið niður stiga og
staðið upp og hrætt áhorfend-
ur og svo framvegis. Innan
þess ramma vildum við skapa
persónugerðir og búa til
sterka heildarmynd í kringum
þær. Það er mjög erfitt að láta
öll þessi atriði hanga saman
þráðinn ef myndin á að ganga
upp. Jonathan Kaplan, leik-
stjóri myndarinnar, á lof skilið
fyrir útsjónarsemina við aö
læða inn smáatriðum sem út-
skýra tilvist einstaklinganna í
myndinni og hjálpa áhorfand-
anum að skilja til dæmis af
hverju lögreglumaðurinn verð-
ur svo heltekinn af konunni
sem raun ber vitni.
- Þegar þú lékst i Article 99
lést þú hafa eftir þér að þú
væri ánægður með að leika
loksins hetju í ástarsögu. Nú
leikur þú illmenni á ný, af
hverju?
Þetta er aðeins sjötta
myndin mín og sú fyrsta stóra
sem byggist upp á mér að
svona miklu leyti. Vissulega
var hlutverkið mitt stórt í
* Það byrj-
ar með því
að ungu
hjónin láta
setja upp
þjófavarn-
arkerfi á.
heimili
sínu.
◄ í viðtal-
inu segir
Liotta leik
sinn í sápu-
óperu hafa
verið góða
reynslu til
aö byggja
á.
kannski ekki
gera það neitt
sérstaklega gott
en mér datt ekki
í hug að aðeins
þrjár manneskjur
sæju myndina,
segir Ray grafal-
varlegur. Þannig
að hugur minn
stefndi að því að
vinna að verk-
efni sem hugs-
anlega nyti mik-
illa vinsælda.
Ég hafði unn-
ið með framleiöandanum áður
og vissi að hann væri ekkert
að þessu upp á grín. Ég er
einnig mjög hrifinn af Jonath-
an sem leikstjóra og treysti
því að hann gæti gert mynd
sem rakar inn seðlum í miða-
sölunum. Við erum báðir f
þeirri aðstöðu að við viljum
framkvæma hlutina um leið
og þeir koma okkur í hug og
til þess að geta það þarf mað-
ur að sýna að maður geti
staðið undir verkefni sem skil-
argóðum peningi.
Lögreglumaðurinn, sem ég
leik, er líka athyglisverð per-
sóna og spurningin fyrir mig
stóð ekki um hvernig ég færi
aö því að gera illskuna sann-
færandi heldur hvernig hann
yrði heilsteyptur. Af þessum
44 VIKAN 20.TBL. 1992