Vikan - 01.10.1992, Blaðsíða 45

ástæöum ákvað ég aö slá til
þegar mér bauðst hlutverkið.
- Þú óttast ekkert aö fólk
fari aö sjá þig fyrir sér sem
brjáiæöing og giæpamarm og
þú festist í hlutverki illmennis-
ins.
Nei, ég hef í rauninni leikið
Ijúfa náunga í þremur af
myndunum sem ég hef verið í
og þó ég hafi verið slæmur í
GoodFellas var ég ekki ýkja
slæmur ef miðað er við hlut-
verkin sem Joe og Bob léku.
Ég var að mestu leyti áhorf-
andi og dópaði mig bara á
fullu. Ef þú skilur hvað ég er
að fara þá eru vondu gæjarn-
ir, sem ég hef leikið, miklu á-
takameiri hlutverk og sitja þar
af leiðandi fremur í vitund á-
horfenda og varpa skugga á
aðrar persónur sem ég hef
túlkað. Það sama á sér stað
með aðra leikara. Ef þú hugs-
ar um DeNiro, hvernig sérð
þú hann fyrir þér? Þú manst
ekki eftir honum í hlutverkun-
um sem hann lék í Stanley og
Iris eða Awakenings heldur
sérðu hann miklu frekar sem
brjálæðing sem er að lemja
einhvern í hausinn með
hafnaboltakylfu.
- Eru einhverjir ákveönir
leikstjórar eöa leikarar sem
þig langar til aö vinna meö?
Já, þeir eru margir. Ég væri
til í að gera aðra mynd með
Martin Scorsese og það væri
gaman aö fá tækifæri til að
vinna með Coppola. Af leikur-
um kemur mér fyrst í hug Ant-
hony Hopkins og Jeremy
Irons. Það væri „trip“ að gera
eitthvað með þessum mönn-
um en það eru líka margir
fleiri.
- Hefur þú áhuga á aö leik-
stýra sjálfur. Margir leikarar
virðast viija gera þaö?
Nei, ég hef engan áhuga á
því. Það er allt of erfitt og ég
bý ekki yfir þekkingu á kvik-
myndatækni; linsum og þess
háttar. Stundum hef ég ekki
hugmynd um hvernig mynda-
vélin hreyfist eða hvort verið
er að taka nærmynd eða eitt-
hvað annaö. Lokaniðurstaðan
getur því komið skemmtilega
á óvart eins og raunin varð oft
með GoodFellas.
- Sumir leikarar kvarta
einmitt yfir þessu - þegar
myndirnar líta allt ööruvísi út
en þeir ætluöu. Finnst þér
þetta ekki vera neitt vanda-
mál?
Nei, sem betur fer hafa þeir
leikstjórar sem ég hef unnið
með vitað hvað þeir voru að
gera og útkoman, ef eitthvað
er, verið betri en ég hafði gert
mér í hugarlund. Ég nenni
ekki að spá í þessi tæknilegu
atriði heldur kýs að einbeita
mér að hlutverkinu sem ég er
að leika. Það skiptir ekki máli
hvert sjónarhorn myndavélar-
innar er, karakterinn kemst
alltaf til skila með þeim á-
herslum sem ég legg í hlut-
verkið. Þær breytingar sem
verða frá hugmyndum manns
um útkomuna eru bara hluti af
þeim miðli sem kvikmyndin er
og ég sætti mig fullkomlega
við það.
- Þú hefur sem sagt aldrei
veriö ósáttur þegar þú hefur
séö mynd sem þú varst aö
enda viö aö leika í.
Það er mjög erfitt að horfa
á verk sín í upphafi á hlutlæg-
an hátt, maður þarf að fjar-
lægjast þau aðeins. Ég minn-
ist þess til dæmis að þegar ég
sá GoodFellas fyrst fannst
mér eins og ég sæist ekkert í
myndinni en í rauninni er ég í
næstum hverjum einasta
ramma. Stundum óska ég
þess líka að ákveöin mynd-
skeið hefðu fengið að vera
lengri, þegar ég minnist ein-
hvers í túlkun minni sem var
mjög gott en síðan hefur verið
klippt á áður en kom að því
atriði. Þetta getur verið spurn-
ing um eina litla hreyfingu eða
eitthvað þess háttar.
- Ertu ánægöari meö ein-
hverja sérstaka mynd sem þú
hefur leikiö í en aörar?
Nei, þær hafa allar haft sín
séreinkenni og vandamál til
að yfirstíga. Eg er ánægður
með framvinduna en ef ég
ætti að nefna eina mynd þá
væri það GoodFellas vegna
þess úrvalsliðs sem var sam-
ankomið þar. Ég held að þeg-
ar fólk fer að horfa á þá mynd
á myndbandi sjái það hana
meira frá mínu sjónarhorni
vegna þess að við fyrstu sýn
eru hlutverk Joes og Bobs
svo yfirþyrmandi.
- GoodFellas er einmitt ein
af uppáhaldskvikmyndunum
mínum. Hvernig stóö á því aö
þér bauöst hlutverkiö í mynd-
inni?
Úff, það hafði langan að-
draganda sem ætlaði aldrei
að taka enda. Ég held að það
hafi liðið ár frá því að ég hitti
Martin fyrst þangað til búið
var að ganga frá samningum.
Ég veit að Bob mælti með
mér í hlutverkiö þegar þeir
hittust í samkvæmi og þá
þegar hafði Martin mig í
huga. Við töluðum síðan
saman tvisvar, held ég, og
síðan vorum við báðir staddir
mig við töffarahlutverkið í
Something Wild - sem er alls
ekki ég - og þarna hafi hann
fengið tækifæri til að átta sig
betur á mér.
Framleiðendurnir hefðu
hins vegar viljað nota Eddie
► Meö helstu
mótleikurum
sinum í
Unlawful
Entry, þeim
Kurt Russell
og Madeleine
Stowe.
▼ Kvikmynda
unnendur
muna eftir
Ray Liotta úr
GoodFellas.
f Unlawful
Entry leikur
hann illmenni,
en segist
ekki óttast
aö fólk fari
aó sjá hann
sem glæpa-
mann og
brjálæóing.
á kvikmyndahátíðinni í Fen-
eyjum, ég til aö kynna Domin-
ick and Eugene og hann með
The Last Temptation of
Christ. Ég var ákveðinn í að
tala betur við hann þar en
hann hafði fengið fullt af
morðhótunum út af myndinni
og var alltaf umkringdur líf-
vörðum. Ég áttaði mig ekkert
á því, rauk á hann og kom líf-
vöröunum í opna skjöldu.
Þeir hugðust stökkva á mig
en ég sagði: „Fyrirgefið þið,
fyrirgefið þið, ég ætlaði bara
að heilsa upp á Martin."
Hann segir að á því augna-
bliki hafi hann ákveðið að
nota mig í myndina. Ég held
að hann hafi þá ennþá tengt
Murphy frekar
en mig ef þeir
hefðu fengið að
ráða, bætir Ray
við og gerir grín
að gróðafíkn-
inni sem ræður
ríkjum í Holly-
wood.
- Hvaö er á
dagskránni hjá
þérnúna?
Ég er frá
Austurströndinni
og ég er að
hugsa um að
fara þangað,
kaupa mér hús
og hitta vini
mína. Þeir búa
allir þar. Maður
klikkast á að
búa of lengi í
Los Angeles og ég er búinn
að fá minn skammt í bili. Ég
get alveg eins skipulagt
starfsferilinn þaðan en mig
langar að nota meðbyrinn
sem ég hef í augnablikinu og
leika í nokkrum kvikmyndum í
röð. Ég reikna ekki með að
stíga á leikhúsfjalirnar í bili því
leikari má ekki hverfa lengi frá
hvíta tjaldinu fyrr en hann hef-
ur tryggt sig vel f sessi. Ég er
til i að leika hvað sem er, jafn-
vel bróður Freds Flintstone,
en ég vil helst ekki leika ill-
menni á næstunni nema ef
vera skyldi að Martin væri
með einn góðan í handraðan-
um, sagöi Ray Liotta að lok-
um. □
20.TBL. 1992 VIKAN 45