Vikan - 01.10.1992, Blaðsíða 12

SVO A JORÐU SEM A HIMNI
Stórmynd hefur bæst í safn íslenskra kvikmynda. Er það hið mikla afrek
Kristínar Jóhannesdóttur, myndin Svo á jörðu sem á himni. Fara þar með
aðalhlutverkin þau Tinna Gunnlaugsdóttir og Valdimar Örn Flygenring
ásamt leikkonunni ungu, Álfrúnu Örnólfsdóttur. Helgi Skúlason og Sig-
ríður Hagalín fara einnig með stór hlutverk.
Vikan kom að máli við þau Tinnu, Valdimar og Helga til að forvitnast að-
eins nánar um þátt þeirra í myndinni og álit þeirra á ýmsum hlutum í því
sambandi.
HELGI SKÚLASON:
KOM Á ÓVART
HVJERSU MIKIL
STORMYND
ÞETTA ER
- Hvemig kom það til að þú
lékst í þessari mynd?
„Því verður bara svarað
með þessu sígilda svari, það
var einfaldlega hringt í mig og
ég beðinn um að taka þetta
hlutverk að mér. Ég hafði frétt
af myndinni áður, séð ein-
hvern úrdrátt úr handriti henn-
ar og leist mjög vel á. Ég
þurfti því ekki að hugsa mig
lengi um áður en ég gaf end-
anlegt svar.“
- Hvað hugsaðir þú þegar
þú last handritið í fyrsta sinn?
„Mér fannst þetta alveg
þrælspennandi en mér fannst
líka viss hætta fólgin í því.
Þetta eru þrjár sögur sem
renna samhliða en með því
að lesa bara handritið getur
maður ekki séð inn í höfuðið á
Kristínu, hvað hún er að
hugsa myndrænt og hvernig
hún ætlar að láta þessar sög-
ur skila sér og láta þær tengj-
ast. Þá meina ég þessar tvær
sögur í Straumfirði og svo það
sem gerist um borð í Po-
urquoi Pas? Mér finnst, eftir
að hafa séð myndina, að það
hafi tekist afbragðs vel.“
- Hvernig leist þér á hlut-
verkið þitt svona í byrjun?
„Alveg ágætlega og mér
fannst þessi tvískipting per-
sónunnar mjög spennandi -
hvernig stelpan í gegnum
gáfu sína eða hugmyndaflug
skapar þessa persónu á
fjórtándu öld. Afinn þarna árið
1936 er svolítið hranalegur og
hún gerir hann síðan að nokk-
urs konar seiðkarli á miðöld-
um."
- Hvernig myndir þú sjálfur
skilgreina hlutverkin þín í
myndinni?
sem hvíli yfir staðnum. Hans
útgangspunktur er meira nátt-
úran sem honum finnst vera
ansi óblíð og eins og hann
segir: „Þetta logn veit ekki á
gott.“
Karlinn á fjórtándu öld er
ekki heldur bjartsýnismaður.
Þannig hjálpa báðar þessar
persónur til við að ýta undir
þá magnþrungnu stemmningu
sem ríkir á báðum þessum
tímabilum og einnig þá tilfinn-
ingu að eitthvað skelfilegt eigi
eftir að gerast.
Mér finnast þessir tveir
karakterar miklir gerendur í
verkinu. Þeir viðhalda þessari
öldu - að eitthvað miður gott
sé í aðsigi. Einhverja þurfti
Kristín að hafa til að spila á
þessa trommu sem undirbýr
skelfingarnar."
- Hefur þú sjálfur trú á að
það hvíli bölvun á einhverjum
stöðum og að álög geti tekið í
taumana?
„Ég hef nú ekki lifað sam-
kvæmt þeirri trú en auðvitað
stendur maður frammi fyrir því
að stundum gerist eitthvað
sem maður afgreiðir sem til-
Helgi Skúlason í hlutverki sfnu f Hafinu í Þjóöleikhúsinu.
„Þessi karl 1936 er vægast
sagt ekki bjartsýnismaður og
hefur stór orð um að allt sé að
fara til andskotans þó að
hann, vel að merkja, vilji ekki
taka undir með ömmunni sem
ýjar alltaf að þessari bölvun
viljun en er samt of ótrúlegt til
þess að allt geti verið tilviljun.
Einhver hlekkur er maður
kannski í stórri keðju - maður
er sennilega ekki alveg einn.
Ég veit samt ekki hversu
æskilegt er að lifa með það
12 VIKAN 20. TBL, 1992