Vikan - 01.10.1992, Blaðsíða 39

ur og ég byrja að tala við-
stöðulaust á einhverju óskilj-
anlegu máli sem líkist einna
helst arabísku."
- Hefur líf þitt tekiö miklum
breytingum á þessum tveim
árum sem eru liöin frá þvi aö
þú gekkst í Krossinn?
„Það sem aðallega hefur
breyst í mínu lífi eru skoðanir
mínar og viðhorf. Nýja heims-
myndin mín er sú sem boðuð
er í Biblíunni og ég trúi hverju
einasta orði sem þar stendur.
Fyrir tveimur árum hefði ég
ekki trúað að ég ætti eftir aö
segja þetta. Þá þótti mér ekki
mikið til Biblíunnar koma og
fannst hún vera frekar leiðin-
leg bók.
Miðað við marga aðra sem
eru í söfnuðinum hef ég ekki
þurft að fórna miklu þó að líf
mitt hafi breyst á vissan hátt.
Ég hef aldrei drukkiö vín né
reykt eða notað eiturlyf en
þetta eru hlutir sem samrým-
ast engan veginn göngu meö
Drottni.
í dag hef ég enga löngun til
að fara á þessa svokölluðu
skemmtistaöi. Ég tel þá vera
á margan hátt mannskemm-
andi. Þarna er fólk í reykjar-
svælu og gífurlegum hávaöa
og margir hverjir blindfullir.
Þetta er líferni sem leiöir til
dauða á meðan líf meö
Drottni leiðir til lífs.
Krossinn er virkileg lausn
fyrir fólk sem er háð eiturlyfj-
um eða áfengi og viö rekum
okkar eigið meðferðarheimili.
Ég efast um að sú lausn sem
fólk fær á venjulegum með-
ferðarheimilum sé varanleg.
Löngunin í áfengi eða eiturlyf
er alltaf til staðar þó notaðar
séu einhverjar hefðbundnar
aðferðir til að bæla hana nið-
ur. Drottinn getur aftur á móti
gert þessa löngun að engu og
breytt innsta eðli fólks."
- Hefur þú fordóma gagn-
vart þeim sem trúa ekki á
Jesú Krist eöa iöka trú sína á
annan hátt en þiö í Krossin-
um?
„Nei, ég skil þá mjög vel því
sjálfur var ég ekki mjög trúað-
ur áður en ég kynnti mér
starfsemina í Krossinum. Það
er ekki hægt að ætlast til að
fólk trúi öllu í fyrsta kasti en
það er sorglegt hvað fólk er
lítt viljugt að kynna sér hlut-
ina. Ég hef séð margt fólk
koma mjög vantrúað á sam-
komur í Krossinum en um leiö
og Guð snerti við því sá það
hlutina í nýju Ijósi.
Það er mjög skiljanlegt að
fólk sé á varðbergi gagnvart
„sértrúarsöfnuðum". Það er
virkiieg ástæöa til að vera var-
kár í þessum málum því
margir af þessum söfnuöum,
alla vega erlendis, eru ekki
heilir í gegn og notfæra sér
trú fólks."
Skúli talar um þessi mál af
miklum ákafa og hrifningin
leynir sér ekki þegar hann lýs-
ir þeim atburöum sem hafa átt
sér stað í Krossinum. Hann
fullyrðir að fyrir mátt heilags
anda hafi margir snúið til betri
þó alvarlegur á svip og spyr
hvað mér finnist um söfnuðinn
og starf hans. Ég játa fávisku
mína i þeim efnum og viöur-
kenni að það sé ókleift að
fella dóma án þess að hafa
séð og vita hvað virkilega á
sér stað. Það eina sem ég get
sagt í fullri einlægni er að ég
hræðist þessi mál. Ég óttast
þessa öfgakenndu dýrkun
sem mér virðist ekki vera svo
langt frá dýrkun á öðrum og
vegar strax á fyrstu samkomu
og aðrir hafi læknast af ýms-
um kvillum.
Hann talar af mikilli sann-
færingu og augun glampa
þegar hann hugsar til þessara
kraftaverka - kraftaverka sem
fengu hann og aöra til aö
hoppa og dansa af einskærri
gleði. Skyndilega veröur hann
myrkari öflum - öflum sem
safnaöarmenn Krossins trúa
ekki síður á en þeir trúa á til-
veru Drottins. Eg óttast það
sem ég skil ekki og aö skil-
greina máttarvöldin tel ég eng-
um manni mögulegt - hvorki
prestum, trúboðum né þeim
sem lofsyngja Drottin Guð
undir merkjum Krossins. □
„Hver og
einn
uppsker
eftir því
sem hann
sáir og því
þykir okkur
ekki nóg að
biöja til
Guðs í
hljóði."

-ám ' «3 | 3*
(Tj 1 pT||| 11 ^WÍlTíl! fWWMTfTI
ÉyJU i