Vikan - 01.10.1992, Blaðsíða 64

TEXTI: ÞORSTEINN ERLINGSSON/UOSM.: BINNI
t
um við hana um hvernig saga
hennar hefði verið fram að því
að hún byrjaði á NUPO-kúrn-
um og hvernig hefði gengið á
eftir.
„Þessi vandræði mín hófust
þegar ég var ófrísk að fyrsta
barninu mínu árið 1975,“ segir ,
Kristín. Ég var reyndar alltaf
aðeins í feitara lagi, að mér {
fannst, en ég var þá þrjátíu
kílóum léttari en ég er núna. j!
Ég rokkaði á milli sextíu og
fimm og sjötíu kílóa, sem var í
kringum kjörþyngd mína, en
ég er níutíu og sjö kíló núna.
Þegar ég varð ófrísk byrjaði
ég að fitna og þyngdist þá um
tíu til fimmtán kíló. Fjögur ár
liðu með ýmsum sveiflum
þangað til ég varð ófrísk aftur.
Þá byrjaði sama „gamanið" á
ný. Eftir að ég átti seinna
barnið var ég milli áttatíu og
níutíu klló, sem er ansi mikið
fyrir manneskju sem er um
170 cm á hæð.
Ég er búin að reyna ýmis-
legt. Ég hef verið í leikfimi, í
megrunarklúbbum, farið eftir
sérstökum matseðlum, en
það hefur alltaf eitthvað gerst.
Maður springur og verður
bara þyngri en fyrr.
Megrunarkúrar, sem byggj-
ast á matseðlum, hafa ekki
hentað mér, meðal annars
vegna þess að maður hefur i
alltaf þurft að elda tvöfalt,
annars vegar fyrir sjálfa sig og
hins vegar fyrir fjölskylduna.
Það hefur einfaldlega ekki
gengið upp.
VAR 114 KÍLÓ
Ég hef verið síðustu tíu árin
að prófa hitt og þetta, hef
grennst um einhver fimm, sex
kíló og bætt þeim á mig jafn-
óðum þannig að ekkert hefur
gengið. Ég var í rauninni búin
að ákveða með sjálfri mér,
áður en ég var spurð hvort ég
vildi taka þátt í þessu með
Vikunni og Lyf hf., að reyna
að sætta mig við það hlut-
skipti mitt að vera svona feit.
Það hefur hins vegar gerst
frá því að ég byrjaði á NUPO
að ég hef tapað kllóunum
jafnt og þétt og ég virðist hafa
lítið sem ekkert fyrir því. Ég
hugsa núna með mér: Hvers
vegna í ósköpunum gat ég
ekki gert þetta fyrr?
Þegar ég byrjaði á NUPO-
kúrnum var ég eitt hundrað og
fjórtán kíló og ég var komin á
það stig að mér fannst ég orð-
in fangi f eigin líkama. Við fjöl-
skyldan erum mikið útilífsfólk
og þetta hefur háð mér mjög
mikið. Mig langar til dæmis að
ganga hitt og þetta og hef oft
látið mig hafa það en það hef-
ur verið ansi erfitt."
Kristín Eggertsdóttir f upphafi megrunarátaks. Þá 114 kíló aö þyngd. Hún haföi losaö sig viö
17 kíló þegar haft var samband viö hana skömmu áöur en þetta tölublaö fór í prentun. Og
enn er hún aö léttast. Vikan fylgist meö.
Ísfðasta tölublaði Vikunn-
ar var fjallað um NUPO-
megrunarkúrinn og sagt
frá því að Vikan ætlaði ásamt
starfsmönnum lyfjafyrirtækis-
ins Lyf hf. að koma til liðs við
lesendur og benda þeim á
þennan góða valkost í barátt-
unni við aukakílóin, fylgjast
með þeim og aðstoða til gjör-
breytts lífs í þessu tilliti.
Einn þeirra er Kristín Egg-
ertsdóttir, þrjátfu og níu ára
gömul. Hún byrjaði á kúrnum
fyrir um það bil tólf vikum og
kom þá Vikan í heimsókn og
tók myndir af henni.
Við hittum Kristínu og rædd-
NUPO-MEGRUNARKURINN:
HEFURUIVLM J UM
“UI,iN KÍ LÓ
Á SKÖMMUM TÍMA
64 VIKAN 20. TBL. 1992