Vikan - 21.04.1993, Blaðsíða 14

■ París eru það um tuttugu
I tískuhús sem skipta á milli
Bsín stærsta bitanum. Þar
skipar hátískuhönnunin heið-
urssætið. Þessi lúxusfatnaður
er sérhannaður og sórsaum-
aður á kaupendurnar sem
flestir tilheyra þeim hópi sem
mesta peninga hefur milli
handanna. Sem dæmi má
nefna að einfaldur kjóll í ódýr-
ara lagi gæti kostað um hálfa
milljón íslenskra króna. Með
þetta í huga er vel skiljanlegt
að fjöldi viðskiptavina er að-
eins milli eitt og tvö þúsund í
heiminum öllum.
Tískan fer heldur ekki var-
hluta af kreppunni sem geng-
ur yfir hinn vestræna heim.
Hinn þekkti hönnuður Yves
Saint Laurent hefur neyðst til
að selja fyrirtæki sitt. Kaup-
andinn er olíusamsteypan
ELF. Einnig hefur vakið mikla
athygli í Frakklandi að kollegi
hans, Jean Louis Scherrer,
sem seldi fyrirtæki sitt nýlega
í hendur japanskra aðila, fékk
uppsagnarbréf dag einn og nú
er svo komið að hann hefur
ekki lengur leyfi til þess að
nota sitt eigið nafn á hönnun
sína! Hafa þessir atburðir vak-
ið upp umræðu um framtíð
þessarar greinar sem margir
vilja meina að sé komin f
greipar erlends fjármagns
sem setji hönnuðina og sköp-
un þeirra í hættu.
Þó að hátískuhönnunin sé
nokkurs konar flaggskip eða
andlit þessara tískuhúsa fer
því fjarri að aðaltekjurnar
komi þaðan. Ilmvötn og snyrti-
vörur eru aðaltekjulindin og
sem stendur hefur ekki borið
á kvörtunum úr þeirri átt enda
eru kaupendur ívið fleiri en
fyrir lúxuskjólana. □
14VIKAN 8.TBL. 1993