Vikan - 21.04.1993, Side 20

▲ Sjóminjadeild Byggða-
safnsins heimsótt og þar
kennir ýmissa grasa. Isa-
fjöróur hefur upp á ýmis-
legt aó bjóóa fyrir fólk sem
þar staldrar vió um lengri
eóa skemmri tima.
ISAFJORÐUR OG FLEIRI HEIMSOTTIR:
SÓLARSAMBA A LA
HVITKOLLAÐIR
D
i
▲ Annar
tveggja
umsjónar-
manna
sjóminja-
safns,
Gunnar
fjögurra
ára, sonur
Jóns Sig-
urpáls-
sonar,
safn-
varóar.
Snemma morguns teiknar sólin
djúpa skugga i snjóalögin utan í
fjöllunum. Með tímanum leka
skuggarnir eins og slytti niður
hlíðarnar sem sólbakaðar virðist
fútt skorta annað en skrautbúin
hanastél og sólgleraugu: Sólar-
við kviðinn á dósinni. Undir
syngjandi, taktföstum ómi vél-
arinnar, og ærandi er víst
best að segja líka, nutu ungi
maðurinn og snót hans þess
sem eftir var ferðarinnar út í
ystu æsar. Ægifegurð lands-
ins, kynngimagnaður kraftur
fjallanna og síbatnandi vegir
sjá til þess að þarna uppi á
kjálkanum þarf engum að
leiðast, ja frekar en sjálfur
vilji.
Þegar síðan ungur blaða-
maður stakkst inn í hóp ferða-
skrifstofufólks nokkrum árum
síðar og flaug á vit Vestfjarða
kom honum lágbotna bíll í
hug. Ástæðan var aðallega sú
að nú fór hann með Flugleið-
um og þurfti ekkert að óttast.
Það mega vera gjörvilegir
drjólar sem ná að rekast upp
undir kviðinn á nýjum Fokker.
Hvað þá að þeir fyndu þar
pústkerfi fyrir. Enda fór flugið
hið besta fram. Snemma
morguns teiknar sólin djúpa
skugga í snjóalögin utan í
fjöllunum. Með tímanum leka
skuggarnir eins og slytti niður
hlíðarnar sem sólbakaðar
virðist fátt skorta annað en
skrautbúin hanastél og sól-
gleraugu: Sólarsamba a la
hvitkollaðir tindar!
KENNSLUSTUNDAR-
FLUG
Á svona degi langar mann
vart að lenda. Og séð ofan frá
Véstfirðir. Há fjöll og
stórgrýti. Jafnvel ónýt
pústkerfi! En bara einu
sinni. Eitt sinn var ungt par
að leggja á Vestfirðina i lág-
botna, japönskum bíl. Þá
varð á vegi þess steinn. Sá
eini á gervöllu vegakerfi Vest-
fjarða sem var í götu staddur
og nógu stór til að strjúkast
samba a la hvftkollaðir tindar!
▲ Silfurtorgið á ísafiröi og
æskan.
20VIKAN 8. TBL. 1993