Vikan - 01.07.1993, Síða 50

TEXTI: SIGRÚN KRISTINSDÓTTIR
ÉG GET EKKI
Flestir foreldrar ættu a8 kannast við a8 þa8 getur
veri8 erfiSasta verk dagsins a8 koma börnunum í
rúmi8 á réttum tíma - bursta tennurnar, kyssa gó8a
nótt, lesa eina sögu... Litlir fætur læSast fram, lítill koll-
ur gægist inn í stofu: „Mamma, ég get ekki sofna8."
Svefntruflanir barna virð-
ast vera vaxandi vanda-
mál í hinum vestraena
heimi. Sífellt heyrast fleiri og
fleiri foreldrar kvarta undan
þvf að barnið sofni ekki á
skynsamlegum tíma, það
vakni á nóttunni, stundum oft-
ar en einu sinni, sé „ekki syfj-
að“ og svo framvegis.
Ein af ástæðunum fyrir
þessu vaxandi vandamáli er
óstöðugleiki þjóðfélagsins.
Hann skynja börnin en hafa
ekki þroska til að skilja hann.
Þau skynja áhyggjur foreldr-
anna, sjá sprengjur, stríð og
ofbeldisverk í fréttunum og
horfa á ofbeldis- og hryllings-
bíómyndir.
Auðvitað eiga ekki öll börn
við þennan vanda að stríða.
Flest sofna örugg og róleg um
leið og þau leggjast á kodd-
ann og vakna ekki fyrr en
morguninn eftir. Fyrir sum
börn eru svefntruflanir samt
stórt vandamál.
Fyrir þá foreldra sem eiga
börn sem þjást af þessum
vanda er mjög nauðsynlegt
að gera háttatímann regluleg-
an og skemmtilegan en nota
hann ekki sem refsingu. Of
margir foreldrar ýta undir
svefntruflanir barna sinna
með því að hafa háttatímann
fyrir refsingu.
UNGBÖRN
Oftast er auðveldast fyrir börn
að sofa á fyrstu tólf til fimmtán
mánuðum lífs þeirra. Fyrstu
tvö árin þarfnast þau mikils
svefns og almennt er viður-
kennt að ungbörn þarfnist
mikillar reglusemi í sambandi
við matmáls- og svefntíma.
Fyrsta árið er algengt að
börn þarfnist aðstoðar við að
sofna. Snuð, að rugga vögg-
unni, spiladós, litríkur bangsi
eða órói, allt getur þetta virk-
að svæfandi á þau. Stundum
er nóg að vera hjá börnum á
meðan þau eru að sofna til að
veita þeim öryggi.
50 VIKAN 13. TBL. 1993