Vikan - 01.07.1993, Blaðsíða 70

A Þama
komu
munkarnir
saman til
daglegs
bæna-
halds.
◄ Einum
elstu eim-
íngartækj-
unum,
sem notuð
hafa verið
til fram-
leiöslu
DOM,
hefur
veriö stillt
upp til
sýnis og
hráefninu,
sem notaö
er til
framleiösl-
unnar,
veriö
komiö
skemmti-
lega fyrir f
kring.
munkarnir þurftu að flýja
heimaslóðir sínar. Þetta gerð-
ist næstum öld áður en eðal-
líkjörinn fékk litið dagsins Ijós
að nýju.
Endurfæðing hans varð
síðan dag einn árið 1863 þeg-
ar Alexander Le Grand, sem
var meðal annars mikill vín-
kaupmaður, uppgötvaði
leyndu formúluna í einni af
bókum fjölskyldu sinnar, bók
sem munkarnir höfðu skilið
eftir á flóttanum á sínum tíma.
Bók þessi var bundin í leður
og ásamt þessari uppskrift
mátti þar finna lyfjablöndur
sem talið var að hefðu mikil-
vægu hlutverki að gegna sem
heilsubótarlyf og áttu ýmist
uppruna ( héraðinu eða í
Austurlöndum. Þar mátti líka
finna uppskriftir að ýmsum eit-
urefnum sem gagnleg gátu
verið í ýmsum tilgangi.
Alexander eyddi miklum
Stórum hluta klaustursins
hefur veriö breytt í safn og
sögulegum munum frá
héraöinu í kring komiö þar
haganiega fyrir.
tíma í að sanna heilsusamleg
áhrif drykks Doms Bernando
Vincellis sem nú hefur þróast
og er þekktur sem DOM
Bénédictine líkjörinn.
Til að byrja með bjó Alex-
ander til lítið magn af drykkn-
um og fór algerlega eftir upp-
skriftinni. Eftir að hafa búið
líkjörinn til í tilraunaskyni í
nokkurn tíma komst hann að
hinni einu og sönnu uppskrift
með því að breyta uppskrift
Doms Bernando Vincellis lítil-
lega. Hún hefur síðan verið
notuð óbreytt til þessa og er
líkjörinn nú seldur um allan
heim í umbúðum eins og
þeim sem hann var fyrst sett-
ur í. Þær eru auðþekkjanlegar
á rauða vaxinnsiglinu á flösk-
unni sem sagt er að sé á
„munkabumbunni" miðri.
Það var undir stjórn þessa
mikla viktoríanska, franska,
leiðtoga sem fyrirtækið Distil-
lerie Bénédictine varð að því
heimsþekkta og virta fyrirtæki
sem það nú er. Það var ekki
einungis gert að alþjóðafyrir-
tæki til að tryggja nafn Bénéd-
ictine sem syndlauss arftaka
Doms Bernando Vincelli og Al-
exanders sjálfs heldur til að
tryggja að mjöðurinn seldist í
löndunum þar sem hann var til
sölu en þau voru ófá og einnig
þar sem ekki var enn farið að
selja hann. Þar var nefnilega
að finna mikið af grunsamleg-
um víntegundum á markaðn-
um og sumar á flöskum sem
líktust ískyggilega flösku hins
eina sanna DOM-líkjörs, þess
sem hlotið hafði frábæra kynn-
ingu um heim allan. Meginhluti
allra þessara ólöglegu vínum-
búða er nú til sýnis í höll Bene-
dikts-reglunnar en höfðað
hafði verið mál á hendur fram-
leiðendum þeirra og þau unn-
ist í öllum tilfellum. Margir vildu
á ólöglegan hátt feta í hin
góðu fótspor.