Vikan - 17.10.2000, Page 28

Ég skammast mín
fyrir að segja frá því
en sannleikurinn er
sá að ég þoldi ekki
mömmu mína. Ég er
einkabarn og alin upp
hjá henni. Satt að
segja þekkti ég
pabba minn aldrei
neitt að ráði, hann
skildi við mömmu
stuttu eftir að ég
fæddist og dó þegar
ég var unglingur. Ég
hitti hann aðeins einu
sinni til tvisvar á ári
þegar frændi minn fór
með mig í heimsókn
til hans. Mér fannst
pabbi skemmtilegur
og hann kom mér til
að hlæja. Mamma fór
aldrei með mér í
þessar heimsóknir,
sagðist ekki kæra sig
um að hitta hann. Að
mínu mati var hún
ákaflega bitur og nei-
kvæð kona og þegar
ég komst til vits og
ára hugsaði ég oft
sem svo að það væri
ekkert skrýtið að
pabbi hefði yfirgefið
hana, þennan fýlu-
poka. Þau kynntust
þegar hún var aðeins
sautján ára, hann var
vel efnaður verslun-
armaður og talsvert
eldri en hún. Ég
fæddist ári eftir að
þau giftust og sex
mánuðum seinna fór
hann frá okkur.
ÞOLDIEKKI
Ólíkir foreldrar
Mamma vildi allt fyrir mig
gera og það er ekki hægt að
segja annað en að hún hafi gert
sitt besta til að veita mér alit
það sem vinkonur mínar fengu.
Stundum fyrirleit ég pabba
minn og fannst erfitt að eiga
ekki pabba eins og vinkonur
mínar. Hann átti það til að
gleyma mér á afmælum og jól-
um en bætti það alltaf upp
seinna. Ég var eina stelpan í
skólanum sem fékk stundum
kassa, fullan af jólagjöfum, í
febrúar. En oftast var ég sátt við
hann, réðst á mömmu í hugan-
um og kenndi henni um skiln-
aðinn. Það hlaut að hafa verið
erfitt fyrir skemmtilegan mann
eins og pabba að vera giftur
konu eins og mömmu sem lifði
eftir settum reglum og vildi
alltaf hafa allt á hreinu. Þegar
ég komst á unglingsárin varð
sambandið stirt á milli okkar
mæðgnanna. Ég reyndi að
hefna mín á henni með því að
koma drukkin og allt of seint
heim á kvöldin. ,,Þú ert alveg
einsog hann pabbi þinn," sagði
hún þá fyrirlitlega. En ég vildi
miklu frekar vera eins og pabbi
heldur en að vera leiðinleg og
bitur eins og hún.
Aftur heim til mömmu
Ég var orðin þrítug og ennþá
ógift þegar ég flutti aftur heim
til mömmu i tvo mánuði. Ég var
nýbúin að selja íbúðina mína og
það þurfti að gera ýmsar breyt-
ingar á nýja húsnæðinu sem ég
keypti í staðinn. Satt að segja
hefði ég frekar vilja búa hjá
Gústa, manninum sem ég var
búin að vera með í fimm mán-
uði, en hann hafði ekki boðið
mér það þrátt fyrir að ég hefði
gef ið í skyn að ég væri samasem
á götunni. Ég var mjög hrifin
af Gústa en satt að segja ekki
alvegviss um að hann bæri jafn-
sterkar tilfinningar til mín.
Hann kærði sig ekki um að ég
hringdi í hann og ég vissi aldrei
þegar við kvöddumst hvenær ég
sæi hann næst. Ég var í vafa um
hvar ég hafði hann og oft lét
hann ekki sjá sig þegar við höfð-
um ákveðið að fara út saman.
Það hafði gerst tvisvar eftir að
ég flutti inn til mömmu og hún
gaf það fyllilega í skyn að henni
finndist ekki mikið til hans
koma. Hún sagðist efast um að
hann elskaði mig, ef hann gerði
það hefði hann örugglega boð-
ið mér að búa hjá sér þennan
tíma. Kvöldin sem ég beið upp-
ábúin og árangurslaust eftir
Gústa sagði hún sem minnst
en leit til skiptist á mig og
klukkuna. Égvar viss um að hún
væri að bera þá Gústa og pabba
saman í huganum.
Áfallið
Einn morguninn eftirað Gústi
hafði svikið mig um að koma,
ákvað ég að vera snemma á
ferðinni og drekka morgunkaffi
með honum áður en ég mætti í
vinnuna. Ég kom við í bakaríinu
og keypti nýbökuð rúnnstykki og
snúða. Ég hringdi dyrabjöllunni
oglangurtími leiðáðuren hann
kom til dyra. Ég sagði glaðlega
að ég hefði ákveðið að koma
honum á óvart og minnist ekki
orði á biðina kvöldið áður. Gústi
var mjög vandræðalegur og það
leit út fyrir að hann ætlaði ekki
að bjóða mér inn. Ég tók á mig
rögg og bauð sjálfri mér inn og
gekk beint inn í eldhús. Égætla
ekki að reyna að lýsa því hvern-
ig mér leið þegar ég kom auga
á konuna sem sat hálfklædd við
eldhúsborðið. Ég fann hvernig
tárin brutust fram og ég kom
ekki upp orði. Ég henti frá mér
pokanum úr bakaríinu, snerist
á hæli og hljóp út. Gústi hljóp
á eftir mér, bað mig að bíða og
sagðist geta útskýrt málið fyrir
mér. En ég lét sem ég heyrði
ekki til hans. Ég var svo hepp-
in að finna leigubíl í nágrenn-
inu og fór beina leið heim.
Sannleikurinn
Ég bað til Guðs að mamma
væri farin I vinnuna. En svo
reyndist ekki vera. Hún leit á
mig og ég varð fegin að hún
hafði vit á því að spyrja mig
einskis. Hún hringdi á vinnu-
stað minn og tilkynnti að ég
væri veik, hitaði handa mér te
og bjó um mig. Ég var miður
mín og steinsofnaði. Klukkan
var orðin fimm þegar hún vakti
mig. Hún sagði að Gústi hefði
hringt og vildi hitta mig um
kvöldið. Hún sagðist vona að
ég hefði vit á því að fara ekki á
það stefnumót. Mig langaði að
hitta Gústa og sennilega hefur
28
Vikaii