Vikan - 05.12.2000, Blaðsíða 53

il hún var og því til sanninda-
merkis er að Stork klúbburinn
í New York, sem þekktur var fyr-
ir flest annað en strangar regl-
ur um framferði gesta, setti
hana I bann eftir að hún lenti í
slagsmálum þar innan dyra.
Leonore var ekki síður heill-
uð af stálmanninum en hann
af henni og hann hafði varla yf-
irgefið borgina sem aldrei sef-
ur þegar hún flaug á eftir hon-
um niður til Los Angeles. Ge-
orge sleit sambandi sínu við
Toni sem var allt annað en sátt
við þau málalok. Hún talaði illa
um George á bak og fljótlega fór
sími hans að hringja á næturnar
en þegar leikarinn svaraði var
umsvifalaust skellt á. Toni
rændi líka hundinum hans en
skilaði honum aftur innan nokk-
urra daga. Alvarlegasta atvikið
varð í apríl 1959 þegar George
var á ferð í jagúarbifreið sinni
og missti stjórn á henni og ók
á staur. Bifvélavirki sem skoð-
aði bílinn eftir slysið komst að
því að nánast enginn bremsu-
vökvi var eftir á bremsunum.
Hann fann þó ekki neina aug-
Ijósa orsök lekans og gat sér
þess til að einhver hefði tapp-
að vökvanum af bremsunum.
Aðfaranótt 16. júní héldu Le-
onore og George samkvæmi á
heimili sínu. Margir gestir voru
í húsinu og flestir meira eða
minna drukknir. Leonore var
fræg í New York borg fyrir það
hversu villt partí hún hélt og
yfirleitt stóðu þau yfir alla nótt-
ina. Reeves virðist hafa verið
heldur minna fyrir skemmtanir
af þessu tagi í það minnsta kom
hann niðurtil að kvarta viðgest-
ina undan hávaðanum. Hann
hélt síðan aftur upp á efri hæð-
ina og skaut sig eða það sagði
Leonore við lögregluna. En það
varýmislegt undarlegt við þessa
atburðarás og margt var öðruvísi
en búast mætti við hefði verið
um sjálfsmorð að ræða.
Skrýtið sjálfsmorð
Það er ákaflega sjaldgæft að
menn kjósi að drepa sig þegar
samkvæmi er í fullum gangi á
heimili þeirra og húsið fullt af
gestum. Auk þess fannst Geor-
ge liggjandi nakinn á bakinu í
svefnherbergi sínu. Langal-
gengast er að menn falli fram
á andlitið eftir að þeir skjóta
sig og gildir þá einu hvar kúlan
hittir. Kúlugatið var á gagnaug-
anu en engin brunasár voru í
kringum það af völdum heits
púðursins sem óhjákvæmilega
koma þegar menn eru skotnir af
stuttu færi. Engin fingraför
fundust á byssunni sem notuð
var til að skjóta hann og lögregl-
an fann marbletti á líkama hans
sem ekki var hægt að skýra.
Þegar leitað var í húsinu síðar
og gólfteppinu í svefnherberg-
inu rúllað upp fundust kúlugöt
í gólfinu undir því. Allt voru
þetta atriði sem lögreglan hefði
viljað fá skýringar á en engar
fundust.
Sumir telja að Leonore hafi
skotið Reeves í bræði vegna
þess að hann hafði neitað að
giftast henni en í bók um þessa
atburði eftir Sam Kashner og
Nancy Schoenberg er leitt að
því líkum að Toni Mannix hafi
staðið á bak við drápið. Þau
álita að afbrýðisemi Toni hafi
verið slík að hún hafi ráðið einn
af ógeðfelldari samstarfsmönn-
um manns síns til að drepa Ge-
orge og honum hafi tekist að
laumast óséðum inn í húsið og
upp í svefnherbergi leikarans.
Þessari kenningu til stuðnings
nefna þau þá staðreynd að
nokkriraf nágrönnunum heyrðu
bíl aka í burtu frá húsinu
skömmu eftir að skothvellirnir
glumdu um nágrennið.
Flestir vina Reeves trúðu því
ekki að hann hefði drepið sig.
Þeir fullyrða að hann og Leonore
hafi þvert á móti verið farin að
skipuleggja brúðkaup og hann
ætlað að snúa sér að leikstjórn.
Svo virðist einnig vera að ein-
hverjum hafi verið í mun að
koma í veg fyrir að sannleikur-
inn um dauða Súpermanns
kæmi í Ijós því þegar móðir hans
réð Jerry Giesler, frægan lög-
fræðing í Hollywood, til að graf-
ast fyrir um málið hringdi hann
í hana eftir mánuð og kvaðst
ekki geta haldið málinu til
streitu. „Það er hættulegt fólk
flækt í þetta mál nokkuð sem
þú vilt ekkert vita um," sagði
hann við hana þegar hann af-
þakkaði starfið. Blaðamaður
nokkur reyndi einnig að graf-
astfyrir um hvernigdauða hans
hefði borið að höndum og komst
þá að því að allar myndir sem
teknar höfðu verið af líkinu og
notaðar af réttarlæknum voru
horfnar.
George Reeves var brenndur
að eigin ósk og aska hans er
grafin í Pasadena kirkjugarðin-
um. Það verður að teljast kald-
hæðnisleg örlög að þessi mað-
ur, sem festist gegn vilja sín-
um í hlutverki mannsins sem
fór hraðar yfir en byssukúla og
var svo stálharður að kúlur unnu
ekki á honum, skyldi falla fyrir
byssukúlu. Móðir hans kaus
honum auk þess grafskriftina:
„Hér hvílir ástkær sonur minn
- Súpermann".
Vikan 53