Menntamál - 01.03.1935, Blaðsíða 5

MENNTAMÁL
Uppeldi og lýðræði.
I.
„Á uppeldi barnanna
veltur það, hvorl þjóðinni
ier fram eða aftur, hvort
hún þroskast eða úrkynj-
asl, lifir eða tortímist.“*)
Ýmsir lita svo á, að það
eina, sem hjargað geti
vestrænni menningu út úr
þeim ógöngum, sein hún
er komin í, sé gerbreytt
uppeldi. Allir eru sam-
mála um það, að ástand-
ið er geigvænlegt. Hitt
sýnist naumast geta orkað
tvímælis, að þroskaleysi
þjóðanna veldur mestu
um ógæfu þeirra. Sægur
manna i öllumlöndumbýr
við atvinnuskort, sult og klæðleysi, samtimis því, sem
verkefni bíða óleyst í þúsundatali, en matvælum er henl
í sjóinn og fataefnum brennL. Sumstaðar fara vitring-
ar, lieimsfrægir vísinda- og listainenn og þjóðmálafræð-
ingar huldu höfði eða landflótta við sult og örhirgð, en
æfintýramenn og slagorðabelgir sitja að kjötkötlunum.
En ægilegust er þó ófriðarglóðin, sem hlásið er að öli
um stundum, og sem margir óttast að verða kunni það
bál af, er brenni hvíta kynstofninn til ösku og uppræti
hann af jörðunni.
Það virðist einsætt, að orsakir þessa harmleiks eru
*) Parisod et Martin: Les postulats de la pedagogie, Alcan,
París.
1*
SigurSur Thorlacius.