Menntamál - 01.06.1940, Qupperneq 53

MENNTAMÁL
51
eldrafélög, sem birtist í Tímanum, 89. blaði, 3. ágúst f. á.
Þar hvet ég kennara og aðra áhugamenn í uppeldismálum
að stofna foreldrafélög er síðan myndi landsamband. Get
ég þar um aðalstarf og viðfangsefni þessara félagssam-
taka og geta þeir, sem vilja kynnast þessum tillögum,
lesið þá grein. Þó vil ég benda á eitt til viðbótar, sem gæti
orðið gagnlegur og áhrifaríkur þáttur í starfi félaganna.
Það er að haldin séu námskeið í uppeldisfræðum og með-
ferð barna. Námskeið þessi þyrfti að starfrækja á hent-
ugum tíma og þar sem flestir gætu sótt þau. Uppeldis-
fræðingar og læknar flyttu erindi, leiðbeindu og svöruðu
fyrirspurnum. Ennfremur yrðu frjálsar umræður um upp-
eldismál. Námskeið þessi ættu að vera styrkt af ríkinu,
svo flestir gætu notið þeirra. Vilja ekki kennarar athuga
möguleika á stofnun foreldrafélaga og koma þeim til
framkvæmda, þar sem aðstæður leyfa?
í áðurnefndri grein minni gat ég um útgáfu foreldra-
blaðs, sem yrði starfrækt á vegum foreldrafélaga. Hannes
J. Magnússon skrifar í jan.—júníhefti Menntamála s. 1. ár
um sama efni og ætlast til að kennarastét.tin gefi ritið út.
Ég er honum sammála, en finnst þó, að það ætti vel við
að foreldrafélögin tækju þátt í útgáfu blaðsins. Það yki
áhuga fyrir samtökunum og yrði ef til vill vinsælla. For-
eldrunum fyndist það frekar sín eign. Slíkt ætti ekki að
verða ágreiningsmál, þar sem náið samstarf á að vera
meðal kennara og foreldra og flestir barnakennarar lands-
ins yrðu sennilega i félagsskapnum. Með þessum samtök-
um tel ég að náist mikill sigur fyrir kennarastéttina og þó
meiri fyrir uppalendur. Kennarar kynntust meira foreldr-
unum og gætu fylgzt betur með undirbúningsfræðslu og
námi barnanna og uppeldisáhrifa þeirra gætti meira. Að
því ber að keppa. Samvinna og samhugur milli kennara
og foreldra er nauðsynlegt undirstöðuatriði í fræðslu og
uppeldisstarfi þjóðarinnar.
Árni M. Rögnvaldsson.
4*