Menntamál - 01.12.1948, Qupperneq 23

MENNTAMÁL
129
anna og öllum þrengslunum heima hjá sér. Þeir, sem
bezt hafa rannsakað þau mál, hafa ekki komizt að þeirri
niðurstöðu, að afbrot unglinga megi beint rekja til áhrifa
kvikmynda. Sú umkvörtun á sennilega að miklu leyti rætur
að rekja til nöldrunarsemi. Vitaskuld er það ekki ólíklegt,
að kvikmyndir geti ýtt undir hnupl í því skyni að seðja
sælgætisfýsn. En það er allt annað mál.
-------Það, sem máli skiptir, er, hvort kvikmyndirnar
eru við barna hæfi eða ekki. Rannsóknir, sem á þessu hafa
verið gerðar, leiða það í ljós, að á því virðist mikill mis-
brestur, ekki vegna þess að sögurnar eru fjarri öllum veru-
leika, svo er um margar góðar barnasögur, og ekki vegna
þess að þær séu siðspillandi, venjan er sú, að dygðin ber
þar sigur af hólmi í átökunum við mannvonzkuna, heldur
er gallinn sá, að listrænt gildi þeirra er á svo hryllilega
lágu stigi. Enn fremur eru atburðir og samtöl þannig úr
garði gerð, að börn geta ekki fylgzt með þeim. Þeim leið-
ast oft langir kaflar og taka að masa.
Skólar og kvikmyndir.
Til allrar hamingju er bæði kvikmyndafélögunum og
kennslumálaráðuneytinu1) orðið þetta vel ljóst. Kvik-
myndafélögin fást nú við að búa til myndir við barnahæfi,
en það er allt of snemmt að dæma um, hvernig það tekst.
Flestar þeirra, sem enn hafa birzt, hafa ekki gefið góða
raun, þó eru þess dæmi. Kennslumálaráðuneytið lætur
þetta mál einnig til sín taka og hefur nú með höndum gagn-
gerðar athuganir á því.
En skólarnir sjálfir geta miklu til leiðar komið í þessum
efnum. Ýmsir skólar láta nú fram fara rannsóknir á því,
hvernig þurfi að gera kvikmyndir úr garði til þess að þær
henti börnum. Um það má deila, hvort kvikmyndir eru
sérstakt listform eða ekki, en hitt er víst, að milljónir
x) Þ. e. á Englancli.