Menntamál - 01.03.1953, Síða 40

34
MENNTAMÁL
þetta væri aðeins framkvæmt til „gamans“, rey’ndist
mjög erfitt að fá háskólaborgara til þess að ganga undir
það. Fjöldi þeirra afsakaði sig með því, að þeir hefðu
ekki tíma til þess, en þó nokkrir viðurkenndu að þeir þyrðu
ekki að taka þátt í slíku. Eftir langa mæðu tókst að ná í
8 þjóðkunna menn, sjö karla og eina konu.
Karlmennirnir voru þessir: H. C. Branner rithöfundur,
Jörgen S. Dich skrifstofustjóri, Peter Freuchen land-
könnuður, Poul Henningsen arkitekt, Stig Juul prófessor,
dr. jur., Erik Seidenfaden ritstjóri og Georg K. Stiirup
yfirlæknir. Konan var Lis Groes cand. polit.
Niðurstöður prófanna fara hér á eftir, og skal ég til
skýringar fyrir þá, sem ekki eru vanir þessum einkunna-
stiga geta þess, að við miðskólapróf eru allar einkunnir
lægri en mg -h taldar mjög lélegar og allar einkunnir
lægri en g eru beinar falleinkunnir. Hins vegar er ug og
ug -f- ágætiseinkunn.
Það sem einkum er athyglisvert við einkunnir þessar
er, að þessir átta bráðgreindu menn eru búnir að gleyma
öllu eða svo að segja öllu í sumum námsgreinum, en
aðrar kunna þeir framúrskarandi vel. Frá því þeir tóku
miðskólapróf voru liðin 20—35 ár, síðan höfðu þeir tekið
háskólapróf og sumir höfðu með miklum glæsibrag bætt
við sig doktorsgráðum síðar.
En þrátt fyrir þennan mikla lærdóm og þrátt fyrir það,
að þetta væru afburðamenn hver á sínu sviði, hefði eng-
inn þeirra komizt inn í fyrsta bekk menntaskóla, nema
Stig Juul hefði getað fengið að hefja menntaskólanám
með undanþágu.
Margt spaugilegt kom fyrir, meðan á prófi þessu stóð,
enda voru ,,nemendurnir“ ekki eins feimnir við að láta sitt
af hverju fjúka eins og þeir myndu hafa verið 20—35
árum áður. Poul Henningsen arkitekt, sem kom upp í görn-
um mannsins, sagðist t. d. ekkert vita um þann skolla.