Menntamál - 01.03.1953, Blaðsíða 43

MENNTAMÁL
37
ÖRN SNORRASON kenna/ri:
Stafsetningarbögur.
Iiæ ég út á sérhljóðasæ
á sjálfri málfræðinni,
breiðir hafa brodd nema æ,
bara að ég þá finni.
Ge, gi, gí, gæ,
góða reglan engan villi.
Ke, ki, kí, kæ,
kemst hér ekkert j á milli.
Efna, tefla, hafna, höfn,
hefna, skefla, kafna,
nefna, kefla, safna, söfn,
sofna, efla, dafna.
Gaman er að brjóta boð,
sem berast mér í hendur.
Ég ætla samt að setja j
í sækjendur og fjendur.
Upphafsstaf í ísland haf
eins og kennir skólinn,
en laugardag með litlum staf
og líka blessuð jólin.
„Blessaður", sagði Bangsimon
og bauð mér kaffi.
„Það er aldrei ypsilon
á eftir vaffi.“