Menntamál - 01.03.1953, Blaðsíða 19

MENNTAMAL
13
Handritamálið.
Lausn handritamálsins heiur dregizl á langinn langt fram yfir
það, sem búizt var við um skeið. Ýmsir Danir, sem andvígir eru af-
hendingu handritanna, hafa allmikið látið að sér kveða í blöðum
að undanl'örnu og uilið ('ili tormerki á að láta þau af liendi. Enn fremur
hafa þeir efnt lil sýningar á handritunum, þar sem að sögn er reynt
að dylja íslenzkan uppruna þeirra eftir megni. En málstaður Islands
hefur einnig átt góða formælendur í Danmörku, og mun þeirra lengi
verða minnzt af þakklátum hug liér á landi, hvernig sem málinu reiðir
annars af. Einn þessara ágætu manna er lirun utanríkisráð, fyrrver-
andi sendiherra Dana í Reykjavík. Hann liefur barizt fyrir afhend-
ingu handritanna af réttsýni og veglyndi. Verður hér birt ein af
greinum hans um handritamálið. Gefur luin allglögga hugmynd um
umræðurnar í heild, þar cð hún er svargrein við skril um tveggja helztu
andstæðinga afhendingarinnar.
Grein Bruns nefnist: Hvorfor Haandskrifterne b<j>r tilbageleveres.
Hún birtist í Berlingske Aftenavis 5. jan. s. 1. Greinin er prentuð hér
með góðfúslegu leyfi liöfundar. Ekki þykir ástæða til að þýða hana
fyrir lesendur Menntamála, enda fer þá ekkert :i milli mála.
A. H.
I en ledende Artikel den 6. December er „Berlingske Tid-
ende“ kommet til det Resultat, at Professorerne Carsten
Ií0egs og Kaare Grþnbechs Kronikker i „Berlingske Aften-
avis“ den 26. November og 3. December har gjort rent
Bord i den saglige Dr0ftelse af Sp0rgsmaalet om Haand-
skrifternes Tilbagelevering til Island, „intet Argument for
Udlevering er blevet tilbage.“
Der er imidlertid mange i dette Land, der er af en anden
Opfattelse. Og sk0nt hverken det af de to Professorer