Menntamál - 01.08.1959, Qupperneq 28

122
MENNTAMÁL
hvernig framtíðin ræðst, hvort blind efnishyggjan, valda-
streitan og rangsleitnin muni ráða aldaranda og aldar-
fari, og reisa þannig „hús“ framtíðarinnar á sandi, eða
að hitt lífsviðhorfið verði ráðandi, sem byggir á bjargi
kærleikans, miskunnseminnar og réttlætisins. Eða eins
og orða má þetta blátt áfram, að gifta mannkynsins í
framtíð muni byggjast á því, að það hafni heiðninni og
grimmdinni, en aðhyllist og tileinki sér lífsskoðun krist-
indómsins, svo að það verði andi hins göfga guðs, —
máttur kærleikans og réttlætisins, sem ræður ríkjum í
mannheimi. Og því trúi ég, að svo verði, þrátt fyrir allt.
Ég trúi því, að menn vilji og velji hið góða, að bæn þeirra
verði sú, að þeir mættu öðlast viturt hjarta, og að sú bæn
þeirra verði heyrð.
En í allri þeirri hamingjuleit munu kennarar kynslóð-
anna mega sín mikils og valda miklu um það á komandi
tíð, hvaða lífstefnu þær velja sér og hvernig þeim farn-
ast. Og þá ósk á ég nú heitasta að lokum, að kennararnir
á hverri tíð verði þessari þýðingarmiklu og vandasömu
aðstöðu vaxnir, svo að þeir verði jafnan hollir leiðtog-
ar, minnugir þess og treystandi því, að — „guð í hjarta,
guð í stafni gefur fararheill---“.
Að svo mæltu þakka ég af hrærðu hjarta allt samstarf
og vinarhug öll þessi mörgu ár. Ég óska ykkur öllum hér
og kennarastéttinni í heild blessunar guðs um alla framtíð.