Vorið - 01.12.1959, Blaðsíða 10

128
V O R I Ð
2. atriði.
(Ása er að dúka jólaborðið. Ari
kemur inn með tvö kerti, sem hann
leggur á borðið.)
ARI: Þú hefur lagt á borðið handa
þremur.
ÁSA: Já, það getur einhver komið.
Það er aðfangadagskvöld.
ARI: Nei, það kemur varla neinn
fyrr en pabbi og mamma koma.
ÁSA: Ég veit ekki — en mér finnst,
að einhver muni koma.
(Ari gengur að glugganum og
lítur út.)
ARI: Það er heiðskírt — stjörnur
og norðurljós. En ekki sé ég
pabba og mömmu. — Þau koma
varla fyrr en eftir klukkustund.
ÁSA: Nú er jólaborðið tilbúið.
„ (Þögn.-
ÁSA: Heyrðir þú nokkuð?
ARI: Já, mér fannst ég heyra, að
einhver væri að koma.
ÁSA (æst): Það er jólagesturinn —
jólagesturinn.
ARI: Það kemur einhver upp
tröppurnar.
ÁSA: Líttu eftir, hver það er.
(Ari fer út. — Þegar hann kem-
ur inn aftur, kemur með honum
fátæklega klæddur drengur. —
Drengurinn staðnæmist við dyrn-
ar. Ari og Ása líta hvort á ann-
að.)
DRENGURINN: Get ég fengið að
ylja mér?
ARI: Hvaðan kemur þú?
DRENGURINN: Úr dalnum hin-
um megin — ég kom yfir fjallið.
ÁSA: Þú ert bæði blautur og kald-
ur. — Seztu á stólinn, svo getur
Ari hjálpað þér úr sokkunum.
(Drengurinn sezt. Ari krýpur
fyrir framan hann og hjálpar
honum úr skóm og sokkum.)
ARI: Hvert ætlar þú?
DRENGURINN: Ég veit það ekki.
ARI: Hvar áttu heima?
DRENGURINN: Þar sem ég fæ
að vera hjá góðu fólki.
ÁSA: Við ætlum að fara að drekka.
Seztu við borðið með okkur.
(Drengirnir setjast. Eftir and-
artak kemur Ása inn með brauð
á diski.) Ása kveikir á kertunum.
Börnin borða og drekka. Gest-
urinn tekur brauðsneið og brýt-
ur hana í sundur. Systkinin horfa
á hann æst.
Máltíðinni er lokið. Drengur-
inn leggur höfuðið niður á borð-
plötuna.
ÁSA: Han-n er syfjaður. (Við dreng-
inn): Hallaðu þér á legubekk-
inn.
Drengurinn gengur að legu-
bekknum og legst fyrir. Ása sæk-
ir teppi og breiðir ofan á hann.
ARI: Nú hljóta þau pabbi og
mamma að fara að koma.
ÁSA: Hafðu ekki hátt. Hann sefur.
(Börnin setjast bæði hljóðlega
niður.)
Tjaldið.