Vorið - 01.12.1959, Blaðsíða 18

136
V O R I Ð
Litli drengurinn og leyndarmál hans
Þetta er sönn saga af litlum
dreng, sem á heima í Afríku. Hann
heitir Audu og er 10 ára gamall.
Heimili hans er lítill hringlaga
kofi með stráþaki. Veggirnir eru úr
leir blönduðum með hálmi.
Einu sinni var Audu litli ein-
hver glaðasti og hamingjusamasti
drengurinn í litla þorpinu þeirra,
sem er í Nígeríu í Afríku. Hann
fór á fætur mjög snemma á hverj-
um morgni, glaður eins og fugl á
kvisti, og hann hafði nóg að starfa
allan daginn. Á morgnana áður en
hann fór í skólann, gaf hann hænsn-
unum og bar vatn inn í kofann fyr-
Nú settist kisa aftur á rassinn og
hugsaði dálitla stund.
Að lokum sagði hún: — Ég sá
eina — tvær — þrjár — fjórar endur
og þú sást eina — tvær — þrjár end-
ur. Við höfðum bæði rétt fyrir okk-
ur. Samþykkirðu þetta? —
— Já, ég samþykki þetta — sagði
héppi.
Svo tóku þau á sprett, og þessir
vinir fóru að leika sér á ný.
Þýtt. - H. J. M.
ir mömmu sína. Síðari hluta dags,
þegar hann liafði lokið við skóla-
námið, lék hann sér við vini sína,
og stundum hjálpaði hann pabba
sínum við að vinna á akrinum.
En nú liafði hann verið svo al-
varlegur og kyrrlátur í nokkra
daga, svo að hann var ekkert h'kur
því, sem hann hafði verið áður. Og
þegar lítill 10 ára drengur er alvar-
legur og getur ekki leikið sér, þá
er eitthvað að honum, og svo var í
raun og veru, En það var leyndar-
mál, sem enginn mátti fá að vita.
Þetta kvaldi hann daga og nætur.
Einn morgun er hann gekk
þröngan og krókóttan stíginn á
leið til skólans, datt hann um trjá-
rót og reif hvítu kápuna sina, en
allir drengir þarna syðra eru í
hvítri kápu eða slopp. Hann sveip-
aði henni um sig aftur eins vel og
hann gat. Þegar hann kom í skól-
ann, var kennarinn, er hét Mallam,
að skrifa á skólatöfluna það, sem
börnin áttu að læra.
„Audu, getur þú sagt mér, hvað
þú áttir að læra lieima?“ spurði
kennarinn. En Audu litli var svo
hræddur og utan við sig, að hann
heyrði ekki það, sem kennarinn
sagði.
„Audu, stattu upp og komdu
hingað,“ sagði kennarinn byrstur.