Bjarmi - 01.12.1929, Blaðsíða 12

216
BJARMI
Þessi mikla breytÍDg er frá mann-
anna hálfu langmest að þakka starfi
Ólafs kristniboða þar nyrðra í fyrra
^etur. Bar mönnum saman um að
engar trúmálasamkomur á Akureyri
hefðu verið jafn vel sóttar kvöld eftir
kvöld og samkomur hans og að
margir hefðu í fullri alvöru snúið
sjer þá til Guðs, er áður voru á báð-
um áttum í kristilegu tilliti.
í>ví var það, að ýmsir sögðu við
okkur á Akureyri: »Við þurfum um-
fram alt að fá vakningaprjedikara
sem dveiur hjá okkur nokkrar vik-
ur«. — Því miður er ekki völ á
mörgum í þeim erindum.
Verkefni þessara fjelaga er mikið
og ekki vandalaust, meðal annars
vegna þess, að Sjónarhæðarsöfnuður
hr. Arthurs Gooks er þar miklu eldri
og hefir fyrir löngu dregið að sjer
hugi alvörugefinna kristinna manna
í grendinni, en vill ekkert styðja lút-
erskt krisniboð, vildi jafnvel ekki
sækja sambænafund með kristniboðs-
fjelögunum, sem boðað var til kvöld-
ið áður en við hjónin komum. — Á
hinn bóginn hefir guðspekin verið
öflugri á Akureyri en annarstaðar á
landi hjer, og þótt hún hafi senni-
lega lifað þar sitt fegursta, eins og
»huldumannslækningarnar«, sem loks
er hætt að mikla þar nyrðra, þá
verður alt af eftir töluverð andúð
gegn ákveðnum kristindómi hjá þeim
flestum, sem hallast hafa áður i
þessar áttir.
En þar sem fjelögin eru þegar kom-
in vel af stað, er vonandi að þau
beri gæfu til að verða andlegt heim-
ili, þess fólks á Akureyri, sem ann
ákveðnum lúterskum kristindómi og
skilur hvað mikilsvert er að trúað
fólk innan þjóðkirkjunnar um land
alt taki höndum saman um verkefnin
inn á við og út á við. — Mjer kæmi
það ekki á óvart, þótt trúboðsfjelag
kvenna á Akureyri kæmi af stað svip-
uðu fjelagi á Siglufirði og enda víðar
innan skamms.
Á þriðjudaginn nokkru eftir hádegi
fórum við hjónin, Margrjet kristniboði
og Ingibjörg Johnsen, kona á níræðis-
aldri úr Rvík af staö frá Akureyri
með Ágústi bifreiðarstjóra frá Blöndu-
ósi. Tók hann að sjer að flylja oss
alla leið til Reykjavíkur og hraða
ekki förinni meir en okkur sýndist,
og stóð hann vel við það, svo að
förin suður varð hin besta í alla staði,
eins og sfðar verður sagt frá.
Vídalínspostilla.
Bjarma er skrifað vestan um haf:
I.
Merkur höldur að heiman, sem jeg var
staddur hjá á siðustu stundu hans, gaf
mjer Jónsbók, með þeim oröum, að eigi
mundu synir sínir lesa haua. Hafði hann
lesið hana alla æfi, enda bar hún þess
merki, því að hún er lúin og slitin, svo
að vart má lesa hana með köflum. —
Nú er þó sú bók lesin á heimili eins
sona hans á helgum dögum. Var einn
þeirra að ræða um hana við mig fyrir
skömmu, og gat þess með lotningu fyrir
bókinni, að faðir sinn hefði lesið hana,
er hann var að alast upp hjá honum, og
að enga væri slíka húslestrabók að finna
II.
Orkt eyslra er Árna postilla Helga-
sonar var nýútkomin:
Arnabók jeg upp vil teikna
— eftir skilning þanka mins —
hún er eins og ryk að reikna
hjá ræðugjörðum Vídalíns.
III.
Bjarmi hefir fengið aðfinningar fyrir að
hafa birt ritdóm B. J. kennara um ritverk
sira Arna Möllers athugasemdalaust, en
það er á misskilningi reist. Pað er vist engin
leið til að hrekja það sem sira A. M. seg-
ir um »heimildarrit« postitlunnar.