Heima er bezt - 01.01.1963, Blaðsíða 9

IJtsýn frá vesturbrún Utanfljótsheiða yfir norðurhluta Mýrdalssands til jökulsins. Ljósm.: Stefán Nikulásson.
árin hafa gömlu hjónin verið í skjóli sonarsonar — eins
af fósturbörnunum —, er tekið hefur við búi þeirra.
Yngsti sonurinn fékk hins vegar hálfa Flögu til nýbýlis,
og á bæ að gamla hlaðinu, en börn beggja eru hinum
öldnu hjónum til yndis í ellinni. Oll hafa þau, börn Vig-
fúsar og Sigríðar, staðfest ráð sitt og eignast börn, og
sum einnig barnabörn, sem öll hugsa ástúðlega til gömlu
Flögu-hjön með yngsta barn sitt.
hjónanna á Flögu og heimsækja þau hvenær sem færi
gefst.
Vigfús á Flögu hefur alla tíð verið mesta karlmenni,
þótt hinir miklu líkamsburðir hans séu nú auðvitað
farnir veg allrar veraldar, enda hefur hann, á efri ár-
um, hlotið hvert líkamsáfallið af öðru, af veikindum og
meiðslum, en allt af rétt sig aftur svo, að furðu gegnir.
Glæsimenni var hann lengi fram eftir aldri, og enn er
hann tilkomumikill. Stilling hans er áreiðanlega með fá-
dæmum, og prúðmennska hans og háttvísi hafa jafnan
vakið athygli. Vigfús er með stærri mönnum vexti og
vel á sig kominn, virðulegur en látlaus í framgöngu,
léttur og hlýr á svip að jafnaði, en stundum líkt og dá-
lítið fjarlægur; augun blá og stór, snör og furðu fögur
— en gat þó gert þau líkt og í gaddfreðinni ýsu væru!
Mín skoðun hefur verið sú, að stærð Vigfúsar væri slík,
að helzt minnti á flókið samsettan miðaldakóng, en þeir
sem þekkja hann bezt fullyrða, að hann sé bara einfalt
samsett íslenzkt þrekmenni — að vísu beztur smælingj-
um; unglingarnir dýrkuðu hann, er hann var í blóma
lífsins. Flann var djarfur, jafnt til orðs og athafna, en
um leið gætinn og hygginn; orðvar og fáorður, hvers-
dagslega, víðsýnn og vægur í dómum. Hins vegar átti
hann það til, að vera meinstríðinn, hverjum sem var en
helzt þeim er litu sjálfir stórt á sig, — þegar hann var
Heima er bezt 5