Heima er bezt - 01.01.1963, Blaðsíða 12

Heima er bezt - 01.01.1963, Blaðsíða 12
Tungufljótsbrú (séð austur yfir). Ljósm.: Stefán Nikulásson. nótt. Menn komu þangað á hvaða tíma sólarhrings sem var og þáðu beina, sér og hestum sínum. Auðvitað mæddi þetta fyrst og fremst á húsfreyju, en Vigfús lét ekki standa uppp á sig. Og það mun lítið, sem þau, þessi gestrisnu hjón, þáðu á móti — hverfandi lítið, segja mér kunnugir, vandalausir, móti því sem út var látið — með þessari líka hrífandi en hóglátu alúð. Út frá þessu gat brugðið, ef mjög sérstaklega stóð á. Einu sinni vissi ég til að lausamaður nokkur gisti þar, með hest, og var svo hrakinn að þurrka varð af honum hverja spjör. Vigfúsi datt nú í hug að nota sér för hans, næsta dag, til að spara sér ómak, án þess að íþyngja honum svo neinu næmi — bað hann m. ö. o. fyrir póst á örfáa bæi, sem hann átti leið urn. Gesturinn sagðist verða að fá kaup fyrir — vissi, að sjálfsögðu, að Vigfús var „launaður“ póstur þar í sveit. Þenna mann lét Vigfús borga fullt fyrir sig og hestinn; á dauða sínum átti gesturinn von, en ekki þess háttar trakteringum! Auk þess varð hann af atvinnunni sem hann sá snöggvast blasa við sér! Annars ljúka allir upp einum munni um, að gestrisn- in á Flögu hafi aldrei farið í manngreinarálit, hvað alúð snertir. Vigfús og Sigríður urðu, á útmánuðum 1929, fyrir því sorglega áfalli, að átján ára sonur þeirra, frábært mannsefni, og jafnaldra fóstursonur þeirra (systurson- ur húsfreyju og hinn efnilegasti unglingur) drukknuðu við silungsveiði í Flögulóni. Til þess er tekið, hve vel Vigfús bar þann harm. FTann tvöfaldaði starf sitt, þótt roskinn væri, og ekki var við það komandi að hann hætti búskap, eins og mörgum fannst sjálfsagt. Seint á öðru hausti brann Flögu-húsið af eldingu, sem barst að næturþeli, í ofsaútsynningsroki, með símanum og fór þegar, með rafmagnsleiðslunum um gervallt húsið. Fólk- ið, er svaf allt á efri hæð, slapp nauðulega, í náttklæð- um flest, út á glerbrotum stráð skúrþak og varð að stökkva niður á gaddfreðna jörðina, og hafast við í út- húsum fram undir morgun. Engu varð bjargað nema hrepppseignum. Nú töldu allir, að þau hjón myndu hætta búskapnum. Nei! Þau komu sér þegar á næsta sumri upp nýjum híbýlum, er ekki stóðu hinum fyrri (og nýlega reistu) neitt að baki. Enginn sá þeim brugð- ið — nema síður væri. Og búið hélt sinni stærð. Þan bjuggu eftir þetta hér um bil í aldarfjórðung. Ég lagði það einhverju sinni til — fyrir fimmtán árum eða svo —, að hjón þessi yrðu, bæði, sæmd riddarakrossi Fálka-orðunnar — fyrir mestu gestrisni, sem þekkst hefði á íslandi, og fyrir frábæra staðfestu við sveit og bú þeg- ar flótti var að bresta á meðal búaliðs sveitanna til kaup- staða, og fyrirmyndarbúskap þar á ofan. Nei! Þær dyggðir þóttu víst of þjóðlegar alþýðlegar, manneskju- legar, fyrir viðurkenningu, sem e. t. v. er einkum hugs- uð sem „uppfylling í eyður verðleikanna“. BREFASKIPTI Hjalti M. Guðröðsson, Kálfavík, Ögurhreppi, N.-ís., óskar eftir bréfaskiptum við pilta og stúlkur 15—16 ára. Auðbjörg Guðný Guðröðsdóttir, Kálfavík, Ögurhr., N.-ís., óskar eftir bréfaskiptum við stúlkur á aldrinum 12—14 ára. Maria Sigriður Guðröðsdóltir, Kálfavík, Ögurhr., N.-ís., óskar eftir bréfaskiptum við pilta og stúlkur á aldrinum 20— 25 ára. Æskilegt að mynd fvlgi. Guðbjörg K. Karlsdóttir, Sólbergi, Eskifirði, S.-Múl., óskar eftir bréfaskiptum við pilt og stúlku á aldrinum 15—17 ára. Guðrún E. Karlsdóttir, Sólbergi, Eskifirði, S.-Múl., óskar eftir bréfaskiptum við pilt og stúlku á aldrinum 14—16 ára. Guðrún Gunnarsdóttir, Eyri, Ingólfsfirði, Strandasýslu, óskar eftir bréfaskiptum við pilt eða stúlku á aldrinum 13— 15 ára. Kristin Jónsdóttir, Stóru-Ávík, Strandasýslu, óskar eftir bréfaskiptum við pilt eða stúlku á aldrinum 12—13 ára. Sveinn Sigursveinsson, Neðra-Fossi, Mýrdal, V.-Skaptafells- sýslu, óskar eftir bréfaskiptum við pilt eða stúlku á aldrinum 10—12 ára. Guðrún Guðmundsdóttir, Ragnhildur Guðmundsdóttir og Sigríður Guðmundsdóttir, allar á Húsmæðraskólanum Varma- landi, óskum eftir bréfaskiptum við pilta og stúlkur á aldrin- um 18—21 árs. Guðbjörg Þóroddsdóttir og Hólmfriður Jóhanna Stein- þórsdóttir, Húsmæðraskólanum Löngumýri, Skagafirði, ósk- um eftir bréfaskiptum við pilta á aldrinum 15—17 ára. Þórstina Benediktsdóttir, Arnesi, Arneshreppi, Stranda- sýslu, óska eftir bréfaskiptum við pilta á aldrinum 15—18 ára. Vigdis Guðrún Þórðardóttir, Bröttuhlíð, Húsavík, S.-Þing., óska eftir bréfaskiptum við pilt á aldrinum 16—17 ára. Petra Lára Hallmannsdóttir, Arbakka, Hvammstanga, og Elísabet Bjarnadóttir, Bjarghúsum, Hvammstanga, óskum eftir bréfaskiptum við pilta og stúlkur á aldrinum 11—13 ára. Sigriður Markúsdóttir, Hófgerði 24, Kópavogi, óskar eftir bréíaskiptum við pilt á aldrinum 15—18 ára. Æskilegt að mynd fylgi. Kjartan Sigurgeirsson, Melgerði 10, Kópavogi, óskar eftir bréfaskiptum við stúlku á aldrinum 14—16 ára. Æskilegt að mynd fylgi. Kristin Jónsdóttir, Halldóra Jónsdóttir, Guðrún Eggerts- dóttir, Guðný Jónsdóttir og Sóley Jóhannsdóttir, allar á Hér- aðsskólanum Laugum, Reykjadal, S.-Þing., óskum eftir að komast í bréfasamband við pilta og stúlkur á aldrinum 15— 17 ára. Friðbert G. Pálsson, Hjallaveg 13, Súgandafirði, óskar eftir bréfa- og frímerkjaskiptum við frímerkjasafnara. 8 Heima er bezt

x

Heima er bezt

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heima er bezt
https://timarit.is/publication/380

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.