Æskan - 01.05.1966, Blaðsíða 23

íoðriin
fiskanna.
Eitt
t'Óð;
af ]>vi, sem ]>arf aí5 hafa
fi l reSfu á í sambandi við
l,cldið, er inatargjöfin. Á
bað
oft
b*ði Við
uni það, hversu.
er gefið og live mikið í
eUiu.
Eni fyrra atriðið eru raunar
aUir sammála, en ég, sem
ekki
r^a’ ilei veynt að liafa
en rt^*u Sefa ekki sjaldnar
l>r-.t'ÍSVar a daS °S gjarnan
s'Svar- Hitt er alveg hráðnauð-
j,e^egf að vita, hve mikið má
oin' ' CÍI1U ver®ur hver og
]);ig Prófa sig áfrain með
fin 'ltU 'fálitið af fóðri milli
i vgUrgónianna og láttu detta
ár f!Uið’ en helltu aldrei beint
. loðurbauknum i ]>að. Þá áttu
i tu að alltof mikið hellist
K„.1Uu’ Gefðu fiskunum meðan
beir
Verð,
lr k>
éta af góðri iyst. Gæta
Ur að, hvort allir fiskarn-
otilast að fóðrinu, ]>vi fisk-
!e‘far
‘án
Keta ymist verið frekir eða
t(ir*gir.
leir.! rnikið er gefið, geta
Uar valdið eitrun í vatn-
;lril.°g l)u átt á hættu að fisk-
bos'1 úeyi. Þá þarf að gæta
SemS að geyma ekki fóðrið, ]>ar
bef Ílii b’örn ná í ]>að. Fyrir
bvoif ltomið’ að óviti hefur
* úr fullum fóðurbauk i
ker og allir fiskarnir drepizt á
stuttum tima.
Hvaða fóður?
Já, sannleikurinn er sá, að
við eigum ekki um mjög fjöl-
breytilegt fóður að velja. t búð-
um fást allmargar tegundir af
þurrkuðu fóðri og verðum við
að nota það, þótt æskilegra
væri að hafa meira of lifandi
fóðri, svo sem skordýralirfum
o. fl. Ég hef um iangan tima
notað nokkrar tegundir af þurr-
fóðri og svo frystar rækjur
öðru hverju. Rækjunum er bezt
að þrýsta gegnum sigti til að
smækka þær.
Sumir fiskar éta allmikið af
grænum ]>örungum, sem vaxa i
kerinu. Það eru einkum fiska-
tegundir, sem fæða seiði.
Fiskar.
Hér á eftir og i næstu blöð-
um verður fjallað um nokkrar
tegundir fiska, sem venjulegt
er að ala í sambýliskerum. Það
segir sig sjálft, að ekki má
velja grimma fiska eða rán-
fiska í sambýlið, þvi að þeir
mundu ]>á fljótt ganga af hin-
um minni og meinlausari dauð-
um.
Kobbi.
Flestir lcsendur munu kann-
ast við fisk, sem venjulcga er
kallaður „guppy“, en ég mun
nefna kobba.
Þetta er sá fiskur, sem mjög
margir byrjendur ala i keri
sínu. Hann er þeim kostum bú-
inn að vera ótrúlega lífseigur
og þola lágt hitastig, en líður
engu að síður bezt vð 24—26° C,
og vel plantað ker kann hann
að meta.
Heimkynni kobbans eru í
norðaustanverðri Suður-Ame-
riku og Vestur-Indíum, en þar
lifir tegund þessi i pollum og
tjörnum og jafnvel göturæsum.
Hrygnan er auðþekkt frá
hængnum, því að hún cr miklu
stærri (4 cm, en liængurinn nál.
2% cm), en hængarnir eru
venjulega miklu krautlegri.
Hrygnan gýtur seiðum sínum
á u. ]>. h. 6 vikna fresti oft frá
15—65 í einu. Hættir mörgum
byrjendum við að ala of marga
kobba í húri sinu og vill þá
koma pest í fiskana og súr-
efni verða af skornum skammti
í vatninu. Láttu þetta eliki
henda þig.
Nú eru til fjölmörg afbrigði
af kobbum og sum mjög skraut-
leg. Þú ættir því að athuga alla
möguleika áður en þú kaupir
fyrsta parið.
® HVERS vegna er mjólk hættara en
vatni við að sjóða upp úr potti?
Vegna þess að það myndast skán of-
an á mjólkinni. Þessi skán hindrar,
að gufan sleppi upp, hún safnast því
fyrir, en spennir loks skánina af sér,
og um leið fer nokkuð af mjólkinni
með.
® HVORT er fljótlegra að sjóða vatn
í opnu íláti eða með hlemmi yfir?
Það gengur fljótara, ef lilemmur er
yfir. Vatnsgufan kemst þá ekki að
ráöi út, minna gufar því upp af
vatninu, og eyðist þá minni varmi
en ella.
• HVERS vegna spegla rúður betur,
þegar dökkir hlutir eru fyrir innan
þær, heldur en þegar hvítir hlutir
eru þar? Vegna þess að hvítir hlutir
senda sjálfir geisla út frá sér og þeir
blandast endurkastsgeislunum og
gera myndina óskýrari.
• HVERS vegna er jörðin rakari í skóg-
um en á bersvæði? Af því að limið
á trjánum hleypir sólargeislunum
ekki til jarðar nema í litlum mæli,
og vindurinn nýtur sín einnig verr í
skógi en á bersvæði. Uppgufun verð-
ur því margfalt minni í skógum en
á bersvæði. Hins vegar er mikil upp-
gufun frá laufi trjánna.
223