Æskan - 01.10.1971, Side 2

72. árg.
10. tbl.
Rltstjóri: GRÍMUR ENGILBERTS, rltstjórn: Lækjargötu 10A, simi 17336, heimasimi 12042. Framkvæmdastjóri: KRISTJÁN
GUÐMUNDSSON, skrifstofa: Lækjargötu 10A, heimasimi 23230. Útbreiðslustjóri: Finnbogi Júliusson, skrifstofa: Lækjar-
götu 10A, simi 17336. Árgangur kr. 380,00 innanlands. Gjaiddagi: 1. aprii. í lausasölu kr. 50,00 eintakið. — Utaná-
skrift: ÆSKAN, pósthólf 14, Reykjavik. Útgefandi Stórstúka íslands. Prentun: Prentsmiðjan ODDI hf.
Október
1971
PÍCUHHO.
SÖGUR AF PICASSO
Meistari Picasso liefur mjög
gaman af að segja eftirfarandi
sögu, sérstaklega nú i seinni
tið, jregar frægfiarsól lians hef-
ur skinifi hvað skærast. S.agan
er á jiessa leið:
Eitt sinn. ]>cgar Picasso var
ungur og ó])ekktur málari i
Paris, fékk hann allt i einu
heimsókn. I’afi var gömul
frænka hans, sem var komin
alla leifi frá Spáni og bar hon-
um beztu kveðjur frá fjölskyld-
unni. Picasso hauð henni "inn
í vinnustofuna, og kerla fór
strax afi rýna i myndirnar. Hún
hafði ekki lengi skoðað, þegar
hún gekk að frænda sinum og
sagði hvrst við hann:
— Seg ])ú mér eitt, drengur
minn. Veit hún mamma ]>ín,
hvað ]>ú ert að gera hér i
Paris?
Pegar Picasso kom eitt sinn
heim úr ferðalagi, liöfðu ]>jóf-
ar hrotizt inn til hans og rænt
og rpplafi pg brptið og braml-
að.
Hafa þjófarnir stolið
nokkru vcrðmætu? spurði
þjónn mcistarans.
— Nei, bara lérefti, sem ég
var ekki farinn að mála á, svar-
aði Picasso og gnisti tönnurn
af reiði.
— Já, en hvers vegna eruð
|>ér þá svona reiður, herra?
stamaði þjónninn.
- Jú, ]>að er einmitt ]>að,
sem gerir mig svona bál- and-
skoti vondan, lirópaði meistari
Picasso. — Pessir blábjánar
hreyfðu ekki einu sinni við
myndunum mínum!
Ef svo óliklega kynni að fara
að ])ú kæmir einhvern tíma til
Kina, mundir þú fljótlega kom-
ast að raun um, að þar cr
margt þveröfugt við ]>að, sem
|>ú hefur vanizt að heiman.
Hérna tekur maður ofan, seg-
ir „góðan dag“ og tekur i hönd-
ina á fólki þegar mafiur heils-
ar þvi. En i Kina setur mafiur
upp hattinn og tekur i liönd-
jna á sjálfum sér.
Við notum hvftan fatnað i
mestu sumarhitunum og svart-
an við hátiðleg tækifæri og
jarðarfarir. Kinverjar nota
hvítu fötin sín við jarðarfarir.
En brúðar- og skirnarkjólar i
Kina eru rauðir.
í kinverskum skólum skrifa
börnin með pensli en ekki með
penna. I>au byrja línuna efst
á blaöinu til hægri og skrifa
svo stafaröðina beint niður,
þannig að línurnar verða lóð-
réttar en ekki láréttar.
Við etum ábætinn siðast en
súpuna fyrst. Kinverjar byrja
á ábætinum og enda á súpunni.
Okkur ]>ykir gott að hafa
mjúkan kodda og góða fjaðra-
dýnu i rúminu okkar. ■— Kin-
verjar liggja á fjölum og nota
„kodda“ úr tré eða postulini.
Okkur finnst siðir Kinverja
skritnir vegna þess að þeir eru
öðruvisi en við höfum vanizt,
en vitanlega mundu drengir og
telpur frá Kina verða alveg
eins hissa, ef þau sæju okkar
siði.
I raun og veru eru siðir og
hættir ckki svo mikils virði.
Pegar maður kynnist Kinverj-
unum sjálfum, gleymir maður
öllu þvi öfugsnúna, sem mað-
ur tók mest eftir i fyrstu. Kin-
verjar eru gamansamir, þeir
eru mjög heimakærir og láta
sér annt um ættingja sina,
reyna að lifa í sátt við ná-
grannana en vilja vera frjálsir
og óháðir, og þeir vilja sýna
öðrum fulla nærgætni. l’ess
vegna ])vkir fólki vænt um þá.
SKOTASAGA
Skota nokkurn og konu hans,
sem Anna hét, langaði ákaflcg#
mikið til þess að fl'júga, rn
vildu vitanlega ekki ]>urfa að
borga allt of mikið fyrir það-
I>au fóru að semja við flug"
mann einn, sem sagðist taka
200 kr. fyrir 10 minútna flug-
„I>að er allt of mikið,“ sagði
Skotinn, „ég skal borga þár
100 krónur fyrir ló minútur, en
alls ekki meira.“ Þeir þrefuðu
nú lengi um verðið. Að lokum
tók flugmanninum að leiðast
þófið og sagði:
„Jæja, ef þið steinþegið og
látið ckkert i vkkur heyrast,
hvað sem á gengur, meðan við
erum uppi, þá skal ég fljuga
með ykkur fyrir ekkert, en ann-
ars verðið þið að borga 200
krónurnar refjalaust."
Skotinn gekk að þessu. S'O
settust ]>au öll upp i flugvélina
og flugið hófst. Flugmaðurinn
lék nú allar þær listir, sen>
hægt er að leika með flugvél *
loftinu og hlifðist ekki við.
I>egar 15 minúturnar voru
liðnar, lenti hann aftur og sagði
við Skotann:
I>að hevrðist aldrci svo mikið
sem uml til þín, þú skuldar
mér þess vegna ekkert."
„I>að er rétt,“ sagði Skotinn,
„en það lá nú samt við, að nief
fataðist einu sinni.“
„Hvenær var það?“ spurði
flugmaðurinn.
„I>að var þegar Anna féll út'
byrðis.“
Jólablaðið
Þeir, sem eiga eftir aS greiSa áskriftargjald ÆSKUNNAR *yrir
yfirstandandi ár, eru vinsamlega beSnir aS minnast þess, aS senda
ber greiSslu strax! JólabjaSiS er næsta blaS, og verSur þaS mj°9
fjölbreytt aS efni.
Kjörorðið er: ÆSKAIM FYRIR ÆSKUIMA